Elimden geldiğince siyasetten uzak durmaya çalışıyorum. Başbakanın:’ taraf olmayan bertaraftır’ sözüne inat benim bir tarafım yoktur. Tutmak gibi de bir niyetim yok. Her tarafında bana doğru ve yanlış gelen yönleri, sistemleri var. Gözü kapalı bir taraf olmaktansa; gözü kulağı açık bir tarafsız olmayı tercih ediyorum.
Siyasileri ve siyasetçileri sevmiyorum. Özellikle 8 yıldan beri süre gelen dilimi hiç sevmiyorum. Sanki karşımda aklı başında siyasetçiler yok da 8-10 yaşlarında sınıf başkanı olmak için yarışan çocuklar var. Her seçimde herkes çok çirkinleşiyor. Bu referandum sürecinde ise kendilerini resmen aştılar.
Fakat AKP yönetimine ve destekçilerine diğer partilerden ve destekçilerinden daha çok kızıyorum bunun en önemli sebebi: dinimi kendi görüşlerine alet etmeleri. Lafı fazla dolandırmayacağım. AKP ve destekçilerinin hal ve hareketlerini hiç tasvip etmiyorum. Bunda en büyük etken, görüşlerini savunurlarken çok çirkinleşiyorlar. Anında sinirleniyorlar, yüz ifadeleri değiyor, bağırmaya ve hakaret etmeye başlıyorlar. Dinimde ki tatlı dil, hoş görü yok…
Akraba, eş dost demeyip kırıp geçiriyorlar. Hatta sevdiklerini sırf bu yüzden hayatlarından çıkartanlar dahi var. İşte bu noktada şöyle düşünmeye başlıyorum: ‘Aceba biz bir savaşta mıyız da bu insanlar eş dost akraba demeden sırf kendi görüşleri uğruna sevdiklerini hayatlarından çıkartıyorlar ve içlerinde onlara karşı kin biriktiriyorlar.’
Daha önceki genel ve yerel seçimlerde de çok çirkin hareketlerle karışlaşmıştık. Alışmamız gerekiyor ama alışamadık. Sürekli demokrasiden, eşitlikten, özgür düşünce gücünden vs bahsedip duruyorlar ama ne yazık ki bunlar hep hava da kalıyor. Ya da ben demokrasinin, eşitliğin, özgür düşüncenin anlamlarını yanlış biliyorum. Ya da gözlerim hepten kör, doğru yapılan hiçbir şey görmüyorum.
Benim öğrendiğim İslamiyette; baskıcı anlayış yok, kendi görüşlerinden olmayanlara kötü davranma yok, intikam ve kin gibi duygular yok, gösteriş yok, hak yemek yok, hoş görü, tevazu, adalet, eşitlik var. İlim, bilim, sanat her şey var. Ve hiç birisine engel olmak yok. Yani bazı sözde akıllı cahillerin bildiğinin aksine İslamiyet geri bir din değildir.
Fakat ne yazık ki dinimin güzellikleri gösterilmiyor. Şimdi bana kızanlara şu soruları sormak istiyorum:
Dinimde; kendi görüşünden olmayanlara hakaret etmek, hor görmek, dövmek, bıçaklamak, işinden çıkartmak ve başka bir şehre sürmek, kendi görüşlerini zorla kabul ettirmeye çalışmak var mı? Mitingine katılım az diye miting yapacağı şehrin ilçe ve köylerinden yazın deli sıcaklarında işçilerini zorla mitinge götürmek var mı?
Dinimde; ukalalık, gösteriş, hak yemek, komşusu açken tok gezmek, milletin üzerinden yiyip içmek, baskıcı bir anlayışla herkesi sindirmek, tehdit etmek, kendilerini eleştirenleri kollarından tutup hapse atmak, içte kin biriktirmek, vatan toprağının satışlarına engel olmak yerine boyuna satmak, emektarını yerden yere vurmak var mı?
Dinimde; hırsızlık, dolandırıcılık, haksızlık, adaletsizlik var mı?
Ve daha bir çok soru…
Eminim şuan bu yazıyı okuyan AKP’liler bana ağız dolusu küfürler savuruyorlar. Bundan şöyle eminim çünkü referandumdan sonra HAYIR diyenlere açık açık beyinsiz, aptal, ahmak, cahil gibi tabirler kullananları gördüm. Bu yetmezmiş gibi hayır diyenlere açıktan açıktan küfür edenleri gördüm. Ve bu yapılanlarda dinimin bir gereğimi diye düşünmekten kendimi alamadım.
Şimdi tutup yazımın başında dediklerimi unutup bana hakaret edip sen diğerlerini görmüyor musun diye söylenecekler. Üstelik asıl değinmekte olduğum konuyu hiçe sayarak.
Ben dinimi mantık ve sevgi dini olarak bildim. İnsanları sırf insan oldukları için sevmeyi öğrendim. Hoşgörü, tevazu, anlayış, sabır gibi güzel şeyler öğrendim. Fakat ne yazık ki bunları ne AKP yönetiminde, nede AKP’li destekçilerde göremedim. Ama kimseyi suçlamamalıyım değil mi? Sonuçta benim aklım bu gibi konulara ermez. Ve ben büyük ihtimal dinimi yanlış öğrendim!!! Bu yüzden bana kızanlardan özür diliyorum. Çünkü ben sizin sevdiğiniz ve ibadet ettiğiniz Allah’ı değil. Ben benim yanlış öğrendiğim ve yanlış şekilde ibadet ettiğim Allah’ı seviyorum. Sizin sevdiğiniz, benimsediğiniz ve savunduğunuz dini değil, kendi sevdiğim, benimsediğim, savunduğum dinimi seviyorum…
Ben bilmem anlamam bu konuları, kendimce düşüncelerimi söyler çıkarım…
Hatam olduysa affola!!!!
