Doğru miktarda yemek bilinçli beslenme için önemlidir. Etkili beslenme alışkanlığımızı geliştirmeliyiz. Doğal ve kendi kendini düzenleyen bir yeme alışkanlığını kazanmamız gerekir.
İç dünyamızı dinleyerek, duygularımızı iyi anlayarak, iç sese kulak verip yalnızca acıktığınız zaman besin değeri yüksek yiyecekleri yemeye dikkat edelim.
İçimizdeki açlık ve tokluk sesini dinlemeyi bilelim. Beslenme alışkanlığımızın gelişmesi yalnız acıktığımızda yemek, yavaş yemek, lokmayı iyice çiğnemek ve midenin yalnızca üçte ikisini doldurmak, sindirim sisteminin yiyecekleri rahat bir şekilde parçalayıp, özümseyerek bedenden dışarı atmasını sağlayacaktır.
Ağır yediğimiz zaman, doyma hissi doğru anda ortaya çıkar. Böylelikle aşırı yeme dürtüsü de kontrol edilmiş olur.
Sindirimin en yüksek olduğu zaman gün ortasındaki zamandır. Bu nedenle günün en büyük öğün öğleyin yenmelidir.
Akşam vücudun dinlenme ve en hareketsiz saatleri olduğundan, mümkün mertebe az yenmeli veya akşam yemeğini çok erken saatlere almalı-yız. Sindirimi çok kolay olan yiyecekler çorba, meyve, salatalar tercih edilebilir. Önceleri acıkma hissi fazla olur ama zamanla vücut alışır.
Sık bir şeyler atıştırmak, sindirimin ve atık maddelerin bedenden atılması işlemini etkili bir şekilde yapılmasına izin vermez.
Oysa sindirim sistemi görevini yerine getirip sonra da dinlenmek ister. Akşam saatleri de dinlenme saatleridir.
Bilinçli beslenme bizim kendimizle ne türlü bir ilişki içinde olduğumuzu gösterir.
Beslenme alışkanlığımızı bilinçli bir düzeye çıkarmak için kendimize bazı sorular sorup doğru yanıtını bulmalıyız.
· Şu an karnımız aç mı?
· Yalnız öğün zamanı geldiği için mi yiyorum?
· Bu yemekten zevk alıyor muyum?
· Hayal kırıklığı ya da gerginlik yüzünde mi yiyorum? Eğer öyleyse, ne çeşit yemekleri tercih ediyorum?
· Gevşemiş ve rahatlamış olduğum da canım ne yemek istiyor?
· Bu tür anlardaki gereksinmeleri karşılamak için yemek yemenin dışında başka bir şeyle uğraşabilir miyim?
Nefsimizin değil de vücudumuzun ne istediğini öğreneli. Uygulayalım… Asla doğrularımızdan taviz vermeyelim.
İkram edilen yiyeceklere “hayır” demeyi de öğrenelim artık…
Başkasına gösterdiğimiz ilgi, özen ve şefkati kendimize gösterebilmemiz dileği ile.
çok haklısınız yüzıyı okudukça kendime sorular sormaya başladım bu sorular ve kendimin vereceği cevaplarla hareket etmek isteyeceğim bundan sonra ama beni en çok etkilyene son kelimeler .başkasına gösterdğniiz ilgi ve özen şafketi kindinize gösterebilirsiniz sözü harika ..