Seninle aynı köyde doğduk büyüdük ama ben seni yıllar sonra tanıdım. Lise de öğrenciydim seni tanıdığımda. Kader bizi birleştirdi güzel bir hayat kurduk seninle. Düğünümüzde herkesinkinden güzel olmuştu hatırlarsın. İlk yıllarımız da bile hiçbir sorun yaşamadık.
Ne başkalarının malı mülkü ilgilendirdi bizi ne de başkaların yaşantılarına özendik.
Neyimiz varsa onun yetinmeyi birlikte öğrendik. Ama ben seni o kadar içten sevdim ki sen bunu fark edemedin bile. Ama daha on yedi yaşındaydın sana ben öğrettim hayatı ve hayatın gereklerini. Sen hiçbir zaman kötü olanı yapmadın öyle uyumlu iki çift olduk ki biz masallarda anlatılanlar gibi. Fakat sende layıktın sevilmeye. Senin de bana karşı bir yanlışın olmadı. Her halinden memnundum.
Yolu izi olmayan bilmediğimiz diyarlara atandım ben, el ele birlikte gittik oralara. Bir birimize destek olduk gurbet ellerde. Derken çocuklarımız oldu beraber büyüttük onları en güzel şekilde yetiştirdik. Ama ilk çocuğumuzu gurbette bıraktık cahildik belki yokluğuna alıştık ama ben hiç unutamadım, seni üzülmesin diye de hissettirmedim sana hiç. Sen yakındın zaman zaman bir ziyaretine bile gidemedik diye ama şartlar uymadı be can gidemedik işte belki de ihmallikten diyelim ama kısmet olursa götüreceğim seni oraya. Senin için neler söylesem, neler yazsam azdır sen değersin.
Aradan yıllar geçti bu günlere geldik. Alnımız açık başımız dik. Sonuçta insanız biz bazı küçük şeyler yaşadık üzüldük ama hiçbir zaman inancımızdan kopmadık, edepsizle edepsiz olmadık. Hani büyüklerimiz der ya sabır her şeyin ilacı diye sabretmesini bildik, bu günümüze binlerce şükürler olsun. Allah bize bir birimizin yokluğunu göstermesin.
Bir gün gelir bu virane gönlümden sende çıkıp gidersen işte o zaman benimde bittiğim gündür. Senin için kurduğum hayallerim benimle kalacak ama senin yokluğunun acısı içimi kemirecek yüreğimdeki sancılar hiç dinmeyecektir. İyi olmaya yön tutmuş yaralarım yeniden kanamaya başlayacak, beni anlamak için senin yerini dolduracak başkası olmayacaktır. Uyumadan birlikte sabahladığımız geceleri, seninle paylaştığım en sıkıntılı günleri nasıl unuturum ki.
Hayatın bütün zorluklarına birlikte göğüs gerdik seninle. Yeri geldi güldük, yeri geldi ağladık. Ama biliyor musun hiç incitmedik bir birimizi. Sonuçta insanız bizler elbette hatalarımız oldu ama bunları telafi etmeyi başardık. Yoklarımızı var etmeyi, bir olanı iki etmeyi başardık seninle. Küçük şeylerle mutlu olmayı öğrettim sana ama hiç nankörlük etmedin. Belki bana diyemediklerinde olmuştur ama yinede sen her şeyi güzel görmeyi bildin.
Çocuklarımızı en güzel şekilde yetiştirmek için var olan çabayı gösterdin. Bulamadıkların için isyan etmedin hiç var olanla yetinmesini bildin. Zaman oldu çok sıkıntılar çektik fakat hepsine birlikte çözüm bulduk. En sıkıntılı günlerimizde bile bir birimize yaslanacak omuz olabildik.
Çok ince ruhlusun çabuk etkilenirsin olumsuzluktan bunun sebebi gönlündeki ve özündeki temizlik ve güzellikten sende bunu hep gördüm. Benden ulaşamayacağım hiçbir şeyi istemedin. Hatta benim bunları hissettiğimi anlayıp beni teselli etmesini de çok iyi bildin. İçimi ısıtacak o sevgiyi hiç esirgemedin benden.
Seni en çok ben anladım çevren seni hep üzdüler, onlar için çok ağladın bana sezdirmemeye çalıştın ama ben hep fark ettim bunu. Dilimin döndüğünce sana unutturmaya çalıştım tüm olumsuzlukları. Hayatın acısını ve tatlısını paylaşabildik seninle. Her sorunumuza çözüm bulduk birlikte.
Bir bardak çayımızı bile beraber içebilmek yetti bizim mutlu olmamıza. Hiç kimsenin yaşantısına özenmedik biz kendi mevcudumuzla yetindik hep ama mutlu olduk yinede.
Biliyor musun kimseden bir şeyde istemedik hep biz verdik hatta geri bile alamadık verdiklerimizi. Takdir edip kıymet bilende olmasa biz yine de hereksin yanında olmaya çalıştık hep.
Dilim varmıyor ama bak ne diyeceğim sana. Eğer bir gün gelirde bensiz kalırsan sen yine aynı hayatını yaşa. Sakın kendini kimseye muhtaç etme. Hani sana hep derim ya işte o şekilde yaşa. Sen bunu hak ediyorsun. Unutma sen bende çok değerlisin.
Seni hiçbir şeyin ve hiç kimsenin üzmesine izin verme, takma kafana sen bildiğini yap. Yaptıkların zaten seni yücelten, seni sen yapan davranışlardır. Çok ince ruhlusun bilirim her şey içinde dert eder, her şeye kafa yorarsın boş ver herkes bildiğini yapsın. Sen kendi yolundan dönme.
Birlikte yaşadığımız anılarımız yoldaş olsun sana, sadece sağlığına dikkat et yeter artık başkaları için verdiğimiz emekler. Biraz da onlar seni düşünsünler. Ama yapamazsın ki sen yine herkesin derdine derman olmaya, yoklarını var etmeye çabalar durursun. Ne deyim ki bir gün karşılığını mutlaka görürsün. Yapılan iyilikte, kötülükte karşılıksız kalmaz. Sen bana yar, çocuklarıma ana, yalnızlığıma sırdaş oldun. Senin için neler yazsam, neler söylesem azdır ama onların çoğu da bende kalsın.
Bu yazdıklarım sana bir veda gibi gelmesin, sakın öyle düşünme. Bu akşam hep seni düşündüm her zaman olduğu gibi. İçimden geçenleri yazdım okuduğun zaman sakın üzülme ben seni hep böyle sevdim, hep böyle bildim. Vefalı ve çileli kadın…
