Gecenin en karanlık yerinde gördüğüm rüya gibisin. Gel demeden geliyor başucumda oturuyordun. Saatlerce gözlerine bakıyor, dilinden dökülen o manalı sözleri dinliyordum. Öyle içli öyle güzel anlatıyordun ki sanki uyutulması gereken bir çocuğa en hoşuna giden masalı anlatır gibi.
Anlatırken başını omzuma koyup saçlarımı okşuyordun. Aldığın her nefesin hangi manaya geldiğini tahmin etmeye çalışıyordum. Söylediğin her sözde sende gördüklerimi canlandırıyordum ve sen bir türlü sır vermek istemiyordun. Ama ne kadar kendini saklamaya çalışsan da bana ihtiyacın olduğu her halinden belliydi.
Ağır geliyordu sana kabullenmen ve söylemek istediklerin, kendinden kaçıyordun hep fakat bunu da beceremiyordun. Bu yüzden olmalı ki beni görmeden sende yapamıyordun.
Bildiğin halde inanmayı, öyledir demeyi içine sindiremiyordun bir türlü. Bütün inadınla ben diyordun hep. Olmayacak bahanelere sığınıyordun.
Bu kadar kaçış ve inat üstüne benden ayrı kalmayı da yapamıyordun. Sanki kızıyormuş gibi bir iki söz söyleyip yine kaçıyordun ve hiç gelmeyecekmiş gibi de iki de bir elveda diyordun.
Ben senin elveda demeni hep sonra görüşürüz manasında yorumladım sende bunun farkındasın lakin inadını bir türlü yenemedin gitti.
Seni çok iyi tanıyorum artık çözülmesi zor bir bulmaca gibisin ama benim için o kadar kolaysın ki, seni daha ilk soruda çözdüm farkında bile olmadın.
Sana kendimi anlatırken çoğu zaman dinlemedin ama sen ne demek istediğimi zaten biliyordun, evet öyledir demeye yüreğin yetmiyordu.
Bana bu gün ne yaptın diye sorarken sendeki beni yaşadığını çok iyi biliyorum. Hatta yemeğini yedin mi üzerini örtmeden uyuma demelerin de ki bağlılığı ve yakınlığı çok hem de çok iyi biliyorum. İşte bu yüzdendir ki o rüyadan hiç uyanmak istemediğim.
Seni istediğim her yerde görebilmek için saatlerce dediğin yerde bekledim. Ben sana mecburum dedikçe senin bilemezsin sözünü duydum hep. Belki de bilmediğim bir şeyler vardı ama bunu açıkça söyleyebilirdin. Sana karşı ne kadar zayıf olduğumu biliyordun.
Boş yere kendine acı verdin zaman zaman ağladın çevrendekilere hissettirmeden bilmediğimi sanıyorsun elbette biliyorum.
Sen beni anlayamadın belki ama ben seni çok iyi öğrendim günlerce seni okudum seni yazdım. İçimdeki duygularımı açık ifade edemedim belki ama seni iyi tanıdım.
Zaman geldi sana ne söylesem farklı yorumladın hem de kendini zorla kandırdığını sanarak bunu bilerek yaptığının da farkındayım.
Beni kırdığın, üzdüğün için defalarca pişman olduğunu dönüp bakmandan anlıyorum fakat yüreğine dert olmasın sakın aldırma, sana hep derdim ya ben acının her türlüsünü alışığım diye buda öyle bir şey takma kafana. Saatlerce düşünür züersin kendini ben seni bilirim.
Sen bana uzanan en sıcak elsin, yine gönlümdesin hep, seni şimdiye kadar nasıl bildimse bende hep öylesin. Hani derdim ya sen hayatıma umut ışığısın diye yine öylesin. Yine koy başını omzuma öyle ağla. Gözyaşlarını ben sileyim ellerimle.
Seninle anlamlı olan her şey halen geçerli bende, sana kızmadım bilirsin üzüldüm belki ama ben dayanıklıyım. Sen acıya dayanamazsın benim kadar, seni ancak ben anlarım.
Karanlık gecelerimin tek ışığı oldun, derdimin ortağın, sorunlarımın danışmanı oldun. Sen yokken bile ben bunları seninle paylaştım.
Her yerde, her rüyada seni gördüm anlaşılıyor ki ben sensiz sende bensiz olamayacağız. Çok bekletme gel artık, biliyorsun sana mecbur olduğumu sende bilemezsin deme artık. Unutma ben seni iyi bilirim..
