“::::::::::::::::
Ruhlar âlemine uçar giderler,
İlahî bayrağı açar giderler,
Şahadet şerbeti içer giderler.
Aşarlar bu çağı şehitler ölmez.
::::::::::::::::::” ME
Edinilen bilgilere göre; Midyat’taki BOTAŞ petrol boru hattının geçtiği güzergâhta PKK mensuplarınca cumartesi günü yola döşenen el yapımı patlayıcının askeri aracın geçişi sırasında patlaması sonucu 20 yaşındaki Jandarma Komando Er Barış Akkabak şehit düştü, 8 asker de yaralandı.
Şehit er Barış Akkabak’ın cenazesi düzenlenen törenle memleketi Antalya’nın Serik İlçesi’nde toprağa verildi. Annesinin ölmesi, babasının da evi terk etmesi nedeniyle dedesi Ramazan Akkabak tarafından büyütülen Barış Akkabak’ın Serik İlçesi 
Gebiz Mahallesi’ndeki evine taziye ziyaretleri sürüyor. Serik İlçe Jandarma Bölük Komutanı Yüzbaşı Mehmet Ece, şehit evini ziyaret ederek başsağlığı diledi. Yüzbaşı Ece, dede Ramazan Akkabak’a, “Biz her zaman senin yanındayız. Sen bizim babamızsın” dedi
*
Taziyeleri kabul eden Ramazan Akkabak, Barış’ın hem torunu hem de oğlu olduğunu söyledi. Kızı öldükten sonra torununa hem babalık hem dedelik yaptığını anlatan Akkabak, “Çocuğum şehit oldu. Ben de burada yapayalnız kaldım. Sabaha kadar uyuyamadım. Sabah mezarını ziyaret ettim. Annesi ve Barış’ın mezarının ortasında yatıp kaldım. Orada bayılmışım. Barış’ım şimdi annesiyle beraber yatıyor.” diye konuştu.
Torununu 3 yaşından bu yana kendisinin büyüttüğünü, nüfusuna aldığını, diğer iki kardeşinin ise evlatlık verildiğini aktaran dede Akkabak, “Abdurrahmanlar Mahallesi’ndeki yatılı okula gönderdim. Ziyaretine gittiğimde 3- 4 gün orada kalırdım. Onun annesi de babası da benim. Her şeyi bendim. 3 ay önce askere gitti… Arabası vardı, işyeri vardı. Antalya’da alüminyum işiyle uğraşıyordu. Arabası şimdi burada kaldı. Ortağı vardı. Ramazan Bayramı’nda yanıma gelmişti. Askerden geldiğinde evlendirecektim. 7 çift bileziği vardı. Bankada parası var. Askere gideceğinde uçak biletini aldık. Bin TL verdim.
Acemi birliği Manisa’ydı. Mardin’e gideli 15 gün oldu. Her gün telefon açardı. Sürekli ‘paran var mı’ diye sorardım. Beni çok severdi. Barış’ım Mardin’deki komutanına ‘anam da babam da dedem’ diyormuş. Mevlidini, Kuran’ını okutacağız. Yaşım 78. Bir de eşim var 65 yaşında.
Devlet 3 aydan 3 aya maaş veriyor. Çocuğum şehit olunca buralar bana haram oldu. Ben artık buralarda durmam. Ben buralarda durmayacağım gidip varacağım.” diye konuştu.
*
Torunu şehit olmadan bir gün önce telefonla konuştuğunu kaydeden Ramazan Akkabak, şöyle dedi:
“Bir telefon geldi hemen kesildi. Bu sefer biz aradık. ‘Dede vazifeden geldim, yemeğimi yedim hemen seni aradım’ dedi. ‘Keyfin iyi mi’ diye sordum. ‘İyi’ dedi. ‘8 saat nöbet tutuyoruz’ dedi. Tüm yakınlarıyla o gün görüştü. Bir daha da görüşemedik. Sonra pazar sabahı da çocuğumun şehit haberi geldi…
Benim elimden gelse 78 yaşındayım. 2 otomatik av tüfeğim var. Beni şimdi askere alsalar oğlumun yaptığı yere giderim. Yaşım 78, gönlüm 18 yaşında. Hiç olmazsa birkaçını öldürürüm. Devlet askerlerimize ‘vur’ emri verecek, hepsini öldürecekler.”
*
Barış Akkabak’ın teyzesi Saniye Tekin ise kendi oğlunun da 10 yıl önce Şırnak’ta askerlik görevi sırasında yaşamını yitirdiğini belirterek, “Ama benim oğlumu şehit yapmadılar, ‘intihar etti.’dediler. Barış’ı biz yetim ve öksüz hiç bırakmadık. Onu sürekli sevdik! Annesi öldükten sonra Barış rezil yaşamasın diye sürekli ilgilendik. Acemi birliğindeki yemin törenine gittik, orada yalnız kalmasın diye.
15 günlük bir askeri çatışmaya gönderiyorlar. Manisa’da 2 ay eğitim yaptıktan sonra usta birliğine gitmişti. Buradan yetkililere sesleniyorum; bu gencecik çocukları tam eğitim almadan çatışmaya göndermesinler. Artık bu terör lanetine bir son verilsin” dedi.
Diğer yandan, Antalya’da özel bir hastanenin Ramazan Akkabak’ın göz tedavisini üstlenmek istediği belirtildi.
Akkabak, “Yeğeninin görevine gitmeden önce kendisine ait iki odalı eve kendi imkânlarıyla bir oda daha yaptığı bir başka gerçektir.”sözleriyle konuşmasını noktaladı.
Bugün de ölmedim anne
Yüreğimi bir kalkan bilip, sokaklara çıktım
Kahvelerde oturdum, çocuklarla konuştum
Sıkıldım, dertlendim, sevgilimle buluştum
Bugün de ölmedim anne.
Kapalıydı kapılar, perdeler örtük
Silah sesleri uzakta boğuk boğuk
Bir yüzüm ayrılığa, bir yüzüm hayata dönük
Bugün de ölmedim anne.
Üstüme bir silah doğruldu sandım
Rüzgâr, beline dolandığında bir dalın
Korktum, güldüm, kendime kızdım
Bugün de ölmedim anne.
Bana böylesi garip duygular
Bilmem niye gelir, nereye gider?
Döndüm işte; acı, yüreğimden beynime sızar
Bugün de ölmedim anne.
Ahmet Erhan
