Sevgili okurlarım, “Anneler Günü” her yılın Mayıs ayının ikinci pazar günü olarak kutlamaktayız. Bizleri hayata doludizgin yetiştiren sevgili annemizdir.
Bir atasözümüzde şöyle der: “Annesiz yar, vatansız diyar olmaz.” Demek ki; anne vatana eş değerdedir.
Dünyamızda milyarlarca anne, bugün çocukları tarafından sevgi ve saygı ile anacaklarını düşünmekteyim.
Anneler Gününün kısa bir tarihçesini anımsatarak, yazıma devam etmek istiyorum.
1955 yılından bu yana, ülkemizde anneler günü kutlamaktadır. Yaşayanlar olarak bizlerde, annemize layık olmak itibariyle, onların gönüllerini anmaya çalışmaktayız. Başta Zübeyde Hanım olmak üzere, Hakk’ın rahmetine kavuşan annelerin de mezarı başında anmayı unutmamalıyız.
Bir husus daha var ki, “Anneler Günün” anlam ve değerini genele yaymak için uğraşısını veren “Türk Kadınlar Birliği ” Her yıl, her türlü fedakârlık içinde olan annelerden birini, yılın annesi seçmeleri takdire şayandır.
Annemizin yalnızca doğuran değil, bütün insanlığın ve doğanın annesi olduğunu aklımızdan çıkarmamamız gerekir. Yoksa birçok olumsuzluğa takılıp kalırız.
Dünyada ve ülkemizde, her Mayıs ayının ikinci pazar günü, gazetelerde ve medyada da anneler günüyle ilgili programlar yapılmaktadır. Anneler günün değeri ve anlamı anılmaktadır. Bu önemli günde gazetelerde annelerle ilgili yazılar yazılmakta ve anılar anlatılmaktadır.
Birçok yerlerde ve kültür merkezlerinde “Anneler Günü” nedeniyle, toplantılar düzenlenmektedir. Şimdide yapılacak olan toplantılarda, okunan şiirler, söylenen türküler, şarkılar, annelerimize armağan edilecektir. Bu önemli çalışmalar içinde olup katkı sunanlara teşekkür ederim.
Sevgili okurlarım, yaşayan annemize, Anneler Gününü armağanı olarak bir demet kır çiçeği vererek ve de yanağından öperek onu çok mutlu edebilirsiniz. Sizlerin bu mutluluğu paylaşmanız inancıyla, bütün annelerimizin “Anneler Günü’nü”, ANNELER” şiirimle kutluyorum.
Mürsel Aliye Adıgüzel
Eğitimci Yazar Şair
ANNELER
Uyku bilmez oğul kızın uğruna
Gece gündüz haren basar bağrına
Ciğerpare sözü gitmez ağrına
Sevgi veren dili baldı anneler
Sevgiyi sevdayı yaşamı bilen
Canları aşkıdır gerisi yalan
Bağrına basarken gözleri gülen
Koca bir gövdedir daldı anneler
Birlikte iyiyi kötüyü bilen
Birlikte acıda kederde olan
Birlikte ağlayıp birlikte gülen
Gözleri yollarda kaldı anneler
Ağlama gözyaşın akmasın böyle
Derdini dertliyle söylersen söyle
Davullar zurnalar çalınsa neyle
Yinede ağlayan oldu anneler
Mürsel Karaoğlu yazıp söyleyen
Ebedi ışıktır asla sönmeyen
Yalanı yanlışı duysa kanmayan
Ufku derinliğe yoldu anneler
Mürsel ADIGÜZEL
