Malum, bütün dünyada 8 Mayıs 2011 tarihi anneler günü olarak ilan edilmiş ve birçok kesim tarafından özel bir gün olarak kutlanmaktadır. Bu konuda birçok şairler şiir, yazarlar ise yazılar yazmışlardır. 8 Mayıs 2011 günü bitimi ile birlikte anneler günü de bitirilip, bir kitap gibi rafa kaldırılmıştır. Taki gelecek sene 8 Mayıs 20…… tarihine kadar.
Bir günün kutlanması , annelere verilen değeri ifade edebiliyor mu ?, Haftalar günlere bölünerek, her bir gün annelere, babalara, sevgililere vs. tahsis edilmiştir. O günlerin dışında annelerin, babaların vs. hatırlanmasına sanki yasak getirilmiş.
Bu günler kimler tarafından, hangi maksatla icat edilmiş bilmiyorum ama ben iyi ki icat edilmiş diyemeyeceğim. Sevgiye, saygıya, anmaya, hatırlanmaya sınır getirilemez. Bu günlerin yâd edilmesi bir etkinliğe dönüşüp, kanaatimce daha ileri günlerde resmileştirilerek şölen havası içerisinde geçeceğinden hiç kuşkum yoktur.
Benim bu sözlerimden, bu tür etkinliklere karşı olduğum sonucu çıkarılmasın. Şunu demek istiyorum. Kutsal bildiğimiz annelerimiz, babalarımız vs. bir güne sıkıştırılmasın, her gün anılsınlar.
Bir anneler günü programında, okunan şiirler, söylenen türkülerden dolayı duygusal anlar yaşandı. Ağlayanlar oldu, niye ağlıyor sun diye sorsan. Rahmetli annesi aklına düştüğünü söyleyecek. Şimdi soruyorum. Rahmetli annen hayatta ve yatalak bir hasta iken, altından haberi yok. O seni çocukken temizleyip bezlediği gibi sende ona aynı şeyi yaptın mı? Yoksa ölmediki kurtulalım, ne zaman ölecek, bıktım usandım, artık çekilmiyor diye serzenişte mi bulundun.
Ya huzur evlerinde kalan anne, babalar. Peki, onların hiç birinin çocuğu olmadığından mı orada kalıyorlar. Yoksa yüzde 80 ve ya 90 nının çocukları olduğu halde bakmadıklarından mı orada kalıyorlar. Biraz samimi olalım. Bir birimizi kandırmayalım,
Niye anneler değil de analar günü diye sorulacak olursa. Ana kelimesi bana daha da candan ve samimi geliyor. Tabi’i ki bu bir değer yargısı.
“ ANA GİBİ YAR OLMAZ, VATAN GİBİ DİYAR OLMAZ “ demiş atalar. Bende katılıyorum. Çünkü Vatanda kucaklıyor insanı, analarda.
ANAM
İpeklerden hastın, kutnu kumaştın
Biçare gönlümün varıydın anam
Yoksul sofrasında ekmektin aştın
Emsali bulunmaz biriydin anam.
————————–
Daim muhtaç idik senin duana
Çiçeklerden toz topladın kovana
İşleyerek ballar yaptın yuvana
Biz yavru, sen anaç arıydın anam.
—————————
Evimize çatı, hemde direktin
Bedenime candın, canda yürektin
Kim bilir biz için ne çile çektin
Babamın en sadık yâriydin anam.
—————————
Sendin kapımıza altından eşik
Ninniler söyledin salladın beşik
Gönül pencereme yansıttın ışık
Karanlık ruhumun farıydın anam.
—————————–
Aç, susuz, perişan çok çektin acı
Hem ana, hem gardaş, hem oldun bacı
Garip Şükrani’nin başının tacı
Benim nazarımda periydin anam.
03.04.2011
Şükrü TOPRAK
(Şükrani)
