16 yıldır, yoğun din istismarı yapan AKP’nin meydana getirdiği tablo; ülkesini seven, saraya kul olmayan, çıkar peşinde koşmayan, aklını (ne idüğü belirsiz tiplere) ipotek etmemiş herkesi; derin bir endişeye ve üzüntüye sevk etmektedir.
1- Her gün, yürek yakan haberlerle uyanıyoruz. Ya ciğerparemiz yavrularımız, ya da kadınlarımız, manyaklar tarafından, telef ediliyor. Televizyonu açmaktan, gazeteye bakmaktan korkar hale geldik.
2- Sekiz yılda, tam YÜZDÖRT BİN yavrumuz kaybolmuş. Akla sığmayan bir rakam. Ve iktidar umursamıyor bile. Hele hele İçişleri Bakanı, bir de, kendisinde konuşma ve başkalarına saldırmak hakkını bile bulabiliyor. Çekip gitmeyi düşünmüyor. Yeter ki, saraya yaransın. Tek amacı bu.
3- Cenab-ı Hak’kın (cc) gazabına uğrayan (Lût-Ad-Semud vb.) kavimlerden hiçbir farkımız kalmadı. Hatta daha da beter hale düştük;
a) Her açıdan dejenere olduk. Her türlü ahlâki, dini ve milli değerimizi, basiretimizi, ferasetimizi, tüm İslâmi-milli ve insani vasıflarımızı kaybettik. İyice çığırından çıktık.
b) Fuhuş-zina-tecavüz (hayvanlara, çocuklara, kadınlara, vs.)-sapıklık- homoseksüellik-ensest ilişkiler-hırsızlıklar-yoksuzluklar-kumar-alkol-uyuşturucu-rüşvet-kamu malı yağması-torpil-kul hakkına tecavüzler-yalan- iftira-hakaret-dışlama-gıybet-zulüm-lüks, israf, görgüsüzlük-küfür-ŞİRK- liyakatsizlik-gurur ve kibir-fitne – hased-kindarlık-her türlü kaçakçılık- terör-cinayetler-iki yüzlülük- münafıklık- vefasızlık-velhasıl tüm kötülükler her tarafı kapladı.
c) Okumayan, araştırmayan, tefekkür etmeyen, aklını kullanmayan, haram kavramını umursamayan, ne Dinîni ne de Dünyayı bilmeyen, zır cahil, çıkarcı, bilimden- fenden, sanattan – estetikten- kültürden nasipsiz bir toplum olduk.
d) Her tarafı, ne idüğü belirsiz, kendini din alîmi ilân eden, beyni apış arasında, sadece seks düşünen, iğrenç tiplerin akıl almaz çirkinlikteki fetvaları sardı. Bunlar yüzünden ateizm ve deizm patladı.
e) Gösterişli camiler inşa ederek; İslamı sadece şekil kalıbına sokarak, dinimiz yozlaştırıldı. Diyanet, iktidara hizmet edeceğim diye, görevlerini yapmadı. Kalitesiz eğitime mahkûm edilen; İmam-Hatip ve Kur’an kursları, hizmetten uzaklaştı. Dünyevi çıkarlara yöneldi.
f) Hanefilik terk edildi. Her tarafı; Şia-Vehhabi ve Selefi kuralları sardı. İbn-i Teymiyye’nin sapık fikirleri, esas alınır oldu. Vakıflar ve cemaatler (çok az istisna dışında) iş ve ihale takipçisi haline geldi. Mürşid denenler, Dünyevi zevklerin, lüksün, konforun, bol paranın, esiri oldu.
g) Toplum ikiye bölündü. Düşman kamplar haline getirildi. İnsanlar dindar yapılmadı ama kindar yapıldı, Ülkede can-mal ve namus güvenliği kalmadı. Bir Müslüman’ın sahip olması şart olan edep- fazilet-sevgi-tevazu- cömertlik-hoşgörü-şükür-kanaat-dayanışma-yardımseverlik-temizlik-haramdan kaçınma-saçı bitmemiş yetim hakkına el uzatmama vb. hasletler yok edildi. Sevgili Peygamberimizin (SAV) “Ben, güzel ahlâkı tamamlamak için geldim” Hadis-i Şerifi unutturuldu. İslâmiyetin özü ve gerçek amacı perdelendi. “İman ve yalanın aynı anda, aynı kalpte olamayacağı” düsturu gözardı edildi. Toplumdaki Allah korkusu ve ihlâs, bitirildi. Dünya hırsı hakim kılındı. Yalancılık olağan hale getirildi.
h) Bu arada; başta Suriyeliler olmak üzere, tüm mülteciler de geleceğin çok büyük problemlerini üretmektedirler.
Ve bu korkunç tablo ile mücadele etmek, her vatanseverin ve samimi dindarın görevidir. Bıkıp usanmadan, halka gerçekleri anlatmalı, bu ağır hipnozdan kurtarmalıyız. (Biz, kendi görevimizi yapmaya çalışalım, sonuç Cenab-ı Hak’ın(cc) takdirindedir. Hiç olmazsa manevi sorumluluktan kurtulmuş oluruz.)
İslam’ın gerçeklerinden uzaklaşmış, türbelerden-çaputlardan- mumlardan-falcılardan-üfürükçülerden (çoğu ne idüğü belirsiz güya) mürşitlerden medet uman; şirk ve kul hakkı günahlarını hiçe sayan bir toplum hepimizi rahatsız etmektedir.
