KALK AYAĞA KALK ELBİSTAN
Savaştan çıkmış gibisin
Tarumarsın bu nasıl an
Doğ yeniden küllerinden
Kalk ayağa kalk Elbistan
Ver el ele, gir kol kola
Birlik olup çık zor yola
Sapma sakın sağa sola
Kalk ayağa kalk Elbistan
Hakkın ara düş peşine
Sarıl özden her işine
Huzur girsin ak düşüne
Kalk ayağa kalk Elbistan
Pınarbaşı’n aşkla aksın
Şehir dağın görklü baksın
Kaynarca’nda ışık çaksın
Kalk ayağa kalk Elbistan
Bugün çile, hüzündesin
Acıların güzündesin
Bu da geçer özündesin
Kalk ayağa kalk Elbistan
Geçtin nice zamanlardan
Çektin çıktın dumanlardan
Çık bugünde yamanlardan
Kalk ayağa kalk Elbistan
Yarınını sevda eyle
Sevdan ile sözün söyle
Güneşle, yıldızla, ayla
Kalk ayağa kalk Elbistan
Şardağı’nda keklik ötsün
Bacaların tekrar tütsün
Gamın, yasın, derdin bitsin
Kalk ayağa kalk Elbistan
Yılma sakın yorgun düşme
Kader deyip aman küsme
Dert üstüne derdin deşme
Kalk ayağa kalk Elbistan
Dirilirsin biliyorum
Aydınlıklar diliyorum
Hasretinle doluyorum
Kalk ayağa kalk Elbistan
Saçlarınla Ceyhan yine
Selâmlar ver doğan güne
Hazırlan da düğününe
Kalk ayağa kalk Elbistan
Buluş durma şehir köyle
Dertlerini derman eyle
Dilindeki besmeleyle
Kalk ayağa kalk Elbistan
Bağrına saplansa kama
Olsa sinen yama yama
Silkin haydi dur kıyama
Kalk ayağa kalk Elbistan
Kolay değil devdir acın
Umutlar olsun ilacın
Doğum gelsin bitsin sancın
Kalk ayağa kalk Elbistan
Ne çok öldük dostlar ne çok
Sînemize saplandı ok
Diz çökmenin faydası yok
Kalk ayağa kalk Elbistan
Meraktayım uzaklarda
Kaldın deli sazaklarda
Kalma gayrı tuzaklarda
Kalk ayağa kalk Elbistan
Celalettin Kurt
