Sanki ölümlü bir dünya değilmiş gibi Herkes birbirini kırıyor, üzüyor, korumuyor, çekemiyor, tahammül edemiyor.
Şiddet bir yana Psikolojik şiddet uyguluyor Sözlü şiddet nefretli bakışlarla şiddet uyguluyor.
Haksızlık ediyor, hor görüyor, eziyor, aşağılıyor, eksikliklerinde hoşgörülü olamıyor.
Asla pişman olmayacaklar gibi davranıyorlar.
Sanki yalan gibiler.
Dünya mı yalan yalancı dünya deriz ya, Bence dünya yalan değil.
İnsanlar yalan Kötüler yalan Sevgisiz nefret dolu insanlar yalan.
Gerçek insan olamayan özünde olmayan insanlar yalan.
Ve dünyayı bu insanlar yalanlaştırıyor dünyayı, her şeyi…
Dünyayı yalandan çıkarıp, gerçek yapacak olan yine insanlar.
Yalan haberlerle uyuşturulduğumuz gibi bu insanlara da bulaşmış olmalı ki, özlerinden uzaklaşıp yalan olmuşlar.
Mutlu iyi gibi yaşayıp yalandan yaşıyorlar…
Masumane beyaz yalanlara çevirirmiş gibi hayatlar beyaz yalanlar üzerinde kara yalanlara dönüştürülüp evirip çevirip kurulmuş.
Bir avuntu bir teselli olabilecekken olmayanlar olmamaya direnen insanlar…
Üç günlük dünyada bir gün bile gerçek olamıyoruz yalan oluyoruz.
Yalan diye diye asıl Bizler yalan olduk, yalancı olduk yalan oluyoruz.
Oysa Dünya yerinde duruyor dürüstçe dönüyor görevini yapıyor.
İnsanlar yalandan gelip geçiyor asıl yalan olan bizleriz…
