Karar verdim içmemeye, her gün aynı zıkkım aynı dert. Buna ne can dayanır ne de para.
Karar verdim içmemeye, kalmadı elde avuçta çil çil altınlardan bir eser. Artık son ümit yastık altına kaldım. Acil durumlar için sakladım, ona da muhtaç kaldım. Buna can mı dayanır.
Karar verdim içmemeye, hazinem tamtakır. Satılacak bir şeyim de maalesef yok. Nerede ormanlık alanlar görsem, iştahım kabarıyor. Buna can mı dayanır.
Karar verdim içmemeye buna servet mi dayanır. Dere boğazımdan akıyor yine de su su diyorum. Bu duruma can mı dayanır.
Karar verdim içmemeye, sarayım, köşklerim de olsa kandırıldım. Buna can mı dayanır.
Karar verdim içmemeye, ağaç katliamı ve orman yangınlarını önleyemedim. İnsanları çöpten beslenen, askıda kuru ekmeğe muhtaç ettim. Buna can mı dayanır.
Karar verdim içmemeye, lüks arabalarım, uçaklarımla Avrupa’ya katılacağım. Bundan sonra orada arayın beni. Ülkenin bu hâline can mı dayanır.
Daha çok fabrika bacası ve daha çok duman görmek için özgürlüğe gidiyorum.
İnsanları ilkel sloganlarla sömürmeye çalışılan bir Ülkede mi kalacağım, diye düşünüyorum.
