Hayatın şereflisi…
Hayatın şereflisi denilince peygamberimizin hayatı gelir aklıma… Zekat yemedi ve ailesine de yedirmedi…. Ganimetten aldı payını… Çünkü savaşcıydı…
Hayatın şereflisi…
Namazı namazdı… Secdeyi sadece Allaha yaptı. Kıyamı tam kıyamdı… dünyaya kıyamdı zalimlere kıyamdı… Kıyamı şimdi Müslümanların bir çoğunun namazı tam bir beden eğitim ve oruçları bir çoğunun tam bir perhiz…
Hayatın şereflisi…
Allah için yaşıyamıyorsak…. Allah için ölürüz… Sefil hayat insana yakışmaz… İnsana alet yapma ve kullanma yeteneği vermiş Allah… Allah için yaşayamayan Allah için ölsün…
Hayatın şereflisi…
Bükülen insanı herkes büker… Zorluklar bizi bükememeli… Azimli ol …vazgeçen olma… Yola devam de…. Herşeye rağmen, insanın onurlu ve şerefli tavır sergilemesi takdire şayan olur.
Hayatın şereflisi…
Kendi çıkarı için başkasının onur ve şerefiyle oynayan insanlar vardır… Ne başkasının onur ve şerefiyle oyna ne de kendi onur ve şerefinle oynat… hissettir varlığını… Kendi çıkarları için başkasının onur ve şerefiyle oynayanlar, onur ve şerefin ne olduğundan bi haber insanlardır…
Hayatın şereflisi…
Emellerine ulaşmakta bir çok insanın başkasının onur ve şerefi umurunda mı
Bir şeyi başarmak ve kazanmak için illa da başkasının onur ve şerefini hiçe almak gerekmez. Mesela hırsız ve diğer kötü ahlaklılar bu tip insanlardandır… Kavgaya davetiye çıkarırlar… İlahi dinler bu tip insanlara ceza verdi… Kendi değerlerini korumakta nasıl ki her şeyi göze alabiliyorsa insan, başkasının onur ve şerefini korumak için aynı hassasiyeti göstermek zorunda. Bu hassasiyet insan olma vasfının bir gereği, aksi yönde bir davranış, kimsenin hakkı ve haddi olmamalı…
Hayatın şereflisi…
Hayatın şereflisi… Mü’mince yaşamaktır. Ve mü’minin özellikleri kitabımız Kur’anda yer almıştır… Ama toplumumuzda onur ve şereften bi haber olanlar var…
Bir yere gelmek için, bir makama ulaşmak için, her zaman sözünü geçirmek için onur ve şerefini ayaklar altına alanlar var…
Ölürüm harama meyletmem demeyenler… Her şerefsizliği yapar… tarihçi Galius Cornelius Tacitus : “Şerefli bir ölüm şerefsiz yaşamaktan daha iyidir”, diyor.
Ne olursan ol, kendini nasıl ve nerede görürsen gör, kendine hangi sıfatları yakıştırırsan yakıştır, hangi mevki ve makamda bulunursan bulun, onur ve şeref olmazsa neye yarar
Fani bir mevkii için el ayak öpmeye veya insanları ezip perişan etmeye değmez bu hayat… Zulmetmeye değmez bu hayat… Allahtan iste malı makamı ve meşru ölçülerden şaşma… Bu Allahla savaşmaktır… Allahla savaşan ise sadece kendine zarar verir çünkü Allaha zarar vermek mümkün değil bu varlıkta… Allah birini musallat eder ve öğrenirsin meşru yolun kıymetini…
Meşru yolun kıymetiini bilmiyorsan bildiren çıkar…. Ey onur, şeref, haysiyet yoksunu olanlar… Ey daha fazla makamda kalmak için güç ve yetkisini yanlışa yanlış amaçlara kullananlar… Ahiretinizi yıkıp dünyanızı mamur ediyorsunuz… İşte ayet…:”
“(Ey Habibim!) Allah’ın kendisine bahşettiği iman/hidayet/şeref ve izzet nimetini nankörlüğe çevirip, nankörlükle değiştirenleri (küfür ve nankörlüğü alıp iman ve izzeti elinin tersiyle itenleri) ve kavimlerini/bağlılarını da peşinden sürükleyerek helâk yurduna sokanları gördün mü?
Cehenneme sokanları? Orası ne kötü bir karargâhtır!” (İbrahim/28-29)
“Allah katında kıymetli olan ne kadar yaşadığınız değil nasıl yaşadığınızdır.” Yani Allah katında kıymetli olan “bu dünyada ne kadar durduğunuz değil nerede ve nasıl, kimin yanında durduğunuzdur.”
“Kendi nefsi arzu ve isteklerini ilahlaştıranları görüyor musun ey Peygamber? İstek ve tutkularını ilah edinenleri?” (Furkan/43)
Dürüs,namuslu imanlı bir hayatı tercih et… Ahirette rezil olanlardan olma… Dünyada da rezil olursun… Bazen cezayı dünyada da gösterir yüce Allah hikmeti gereği… Ama O halimdir cezaları ahirete erteler…
Allah ve İnsan
Arı bal yapar sunar balını…
Allah diyene
Güneş döner etrafında
Aşıktır Allah diyene..
Allah yüce
İnsan cüce…
Bir cücesin
De kendine
Koca bir “HİÇ”
Gel kendine
Evren kul
Allah diyene
Allah yüce
İnsan cüce…
Gökler mavi bakar
Allah diyene
Allaha yar Allah nur
Allah diyene
Kul olana
“Nefsimin eline bırakma dedi “peygamber
Ey insan karanlığından sıyrılmak ne güzel…
Bir hiçim “demek ne güzel…
Güneş döner yönünü
Allah diyene
Allah yüce
İnsan cüce…
“Nefsimin eline bırakma dedi “peygamber
Koşarak gider bahar
Allah diyene
Bir ayağı suda bir ayağı ateşte
Yürüyor insan ömür yolunu
Karanlığından sıyrılmak için
Başını kaldır ve bak insan gökler bile mavi…
Sen karanlıksın
“Nefsimin eline bırakma dedi “peygamber
Kabullen cücesin
Yüce dağ bir dağa bakar gibi bakıyor
Allah diyene
Allah sevmiş kulunu
Kuşlarla doldurmuş ağaçların dalını
Güneşlerle doldurmuş
Dallar ışıklı
Dallar yıldızlı
Dallarda meyve
Allah seven kulunu
Arı bal yapar sunar balını…
Allah diyene
Allaha yar Allah nur
Allah diyene
Kul olana
Allah sevmiş kulunu
Arı bal yapar sunar balını…
Allah razzak
Allah tek Razzak
Göze gizli
Gönle görülür o güneş
Kabullen cüceliğini
Bulutlar kanat açar
Koşar Allah diyene
Ey insan karanlığından sıyrılmak ne güzel
Anneye verdi şefkat
Elbebek gül bebek büyüdük…
Geceyi yarattı sular gibi uyuduk
Allah Müşfik
Allah yar yaratılanlar için
Maviliğin sesini dinle gönül kulağını aç
“Nefsimin eline bırakma dedi “peygamber
Kabullen cüceliğini
Aslı bir damla su
İnsan cüce
Yüce Allah yeşil halı seriyor yere
Yer yeşil bakar
Allah diyene
Allah yar Allah Nur
Gönlümde nurdan tahtı
Allah yar Allah nur
Secdelerde eskisin alnım…
Allaha yar Allah nur
Allah diyene
Kul olana
O Razzak
O Gaffar
Allah yar Allah yar
Allah diyene
Kul olana
