Zamanlaması çok manidar. Herkes işine geldiği gibi kullanıyor.
Başına istemediğin bir şey mi geldi ya da getirildi. Savunma hazır. Zamanlaması manidar.
Eskiden düğmeye basıldı denilirdi. Birileri bir yerlerden düğmeye basarlar ve ortalık karışırdı.
Zaman değişti, düğme yerini zamana ve manidara bıraktı.
****
Yolsuzluk yapılıyor, zamanlaması manidar.
Tayinler yapılıyor, zamanlaması manidar.
Hapis cezası onaylanıyor zamanlaması manidar.
Şike yapılıyor ceza alınıyor, zamanlaması manidar.
Yargıtay kararı onaylıyor, zamanlaması manidar.
Trafik kazası oluyor, zamanlaması manidar.
Arabası soyuluyor, zamanlaması manidar.
****
Halbuki, hayat böyle akıyor.
Kimine göre manidar olan diğerine göre olağan.
Birine göre olağan olan diğerine göre manidar.
Hayat diyalektik demek…
Böyle akıyor diyalektiğin kuralları…
****
Her olumluluk aynı zamanda olumsuzluğunu, her olumsuzluk aynı zamanda olumluluğunu üretiyor.
Zamanlama manidar. Çünkü manidarlık ve zaman böyle bir şey…
Halbuki hayatın kendisi manidar.
Asıl olan o manidarlığı keşfetmek.
İnsan bunun için var.
İnsan dışındaki hiçbir canlı zamanın manidarlığını sorgulamaz… Bu ise insana has birşey…
****
Onun içindir ki, zamanın manidarlığını iyi okumak gerekiyor.
Hiçbir şey gereksiz değil.. Zamanı geldiği için oluyor herşey.
Dün olamayacağı için bugün oluyor.
Manidarlık bundan…
Başımızı gelen şey, karar, operasyon bilmem neyse, inanın hayatın gerekliliğinde olması gereken şeyler.
Zamanlaması manidar olmayan şeyler olmasa, yaşadıklarımız nasıl bir bilinç oluştururdu ki…
Bilinç denilen şey böyle oluşuyor.
Birileri düğmeye bastığında, zamanlaması manidar olaylar geliştiğinde aklımız yaşanılanları sorguluyor. Sonra bilinç ortaya çıkıyor.
Deney denilen şey de böyle birşey…
****
Hayat insan için manidar olanı keşfettiğinde anlamlı.
Anlamı keşfettiğimizde hayat daha yaşanılabilir oluyor.
Hayat daha yaşanılabilir olduğunda, daha çok zamanlaması manidar şeyler olmaya başlıyor.
Sanki herşey tekerrür eder gibi. Çünkü hayat böyle bişey.
İnanın her zamanlaması manidar olan şey(ler), gerekli olduğu için oluyor.
Ve biz bunu anladığımızda duygularımızın esiri olmamayı öğreniyoruz.
****
Ve ben geldiğim yaş sınırında. zamanlaması manidar denilen her olayda duygularımla okumayı çoktan unuttum.
Aklımı devreye sokuyorum, duygularımın önüne de aklımı koşuyorum.
Tabi bunu yaparken vicdanımı da. zamanlaması manidar olan şeylerin esiri yapmıyorum.
(GAZETEİSTANBUL)
