Günlük hayatımızda, “ruh” psikolojik durumu anlatmak için başvurulan bir sözcüktür.
Gerçekten, bir konuyu uzun uzadıya anlatmadan, ne demek istediğimizi kolayca anlatmaya yardımcı olur.
Bir ruh haline ulaşmamızın ardında, yaşanmış bir süreç vardır. Aslında gizli bir tarih anlatımıdır.
Kendimizce bir karara varmamız için bir süreci yaşamış olmamız gerekir.
Yeni bir ruh haline gelmek demek, bir düşünce ve davranış biçiminden, başka bir düşünce ve davranış biçimine varmamız demektir.
Yani yeni bir ruh haline varmanın ardında, bir hayat dilimi, emek, acılar ve sevinçler vardır.
Zamanın ruhu geldiğinde, belli bir ülkede yaşayanlar, hızla tek bir ruh olmaya doğru ilerlerler.
Zamanın ruhu kendiliğinden olmaz. Arkasında, yoğun bir emek, yığınlarla açılar vardır.
Halkımız, dokuz yıllık AKP iktidarı ve onun ayrılmaz parçası ABD ile birlikte yeni bir ruh haline geldi.
Zamanın ruhu ya da Zamanı Gelen Fikre ulaştı.
ABD ile birlikte AKP’nin çalışanlara, aydınlara, orduya ve halkımıza yapıp ettikleri, bu yeni ruh halimizin belirlenmesinde önemli etken oldu.
Şöyle bir ufuk turu yapalım.
Irak işgaline ABD ile birlikte girilmeye kalkıldı. Bunun sonuçları olarak, PKK terörü artı.
ABD’nin Afganistan işgali oldu.
Kafkaslarda Amerika istediğini alamadı.
Kuzey Afrika olayları yaşandı.
Ülke içinde siyasi iktidar, ABD ile birlikte Türk Silahlı Kuvvetleri ile savaştı, savaşıyor.
Kısaca hatırlattığım bu olayların halka yansımaları, kuşku ve parçalanma duygusu oldu.
Halkın AKP ve ABD’ye tepkileri, “yargı çözer” safsataları ile geçiştirildi.
Bir halk başarısızlığa uğradığı zaman, son teminat olarak ulusunu/milletini hatırlar ve ona koşar. Son teminat olarak ulusunu görür.
İşte zamanı gelen ruh bu ruhtur. Devleti linç edilen ulusun tekrar onu yenilemesi için başvuracağı yer milletidir.
Bu durumda bu ulusun önderleri, kendini Batıya adamış aydınlar ve önderler olmaz. Olamaz.
Egemenliğin yeniden inşası, işte bu “zamanı gelen” ruh ile oluşturulacaktır.
Topu da, tüfeği de, parayı da bu ruh bulacaktır.
Sonunda, ulusun/milletin kazanacağından zerre kadar kuşkum yok.
