Uzun süre önce kısa yolculuğum esnasında başlığını attığım fakat bir türlü güncel konulardan sıra gelmeyen yazıma ancak sıra gelebildi.
Yolculuklar uzun da olsa kısa da olsa yolcuların birbiriyle sohbeti esnasında sarf ettikleri bir cümleden bazen bir konu çıkarabilirsiniz. Yolcunun biri annesinin rahatsızlığının hareketsizlik sonucu bacağındaki kireçlenmenin ilerlemesine yol açtığını söylüyordu.
Teknoloji ilerledikçe ilerledi. Robotlar insanların yaptığını yapar oldu. Robotlar canlandı insan yerine kondu. İnsanlar canlı varlık olduğunu unuttu, robot yerine geçti. Kısaca robotlar insanlaştı insanlar da robotlaştı.
Üzücü olsa da buna sebep olan yine insanlar…
Metrodan inen topluca yürüyen merdivene hücüm ediyor. Halbuki yolculuk boyunca çoğu oturuyor. Yaşlısı, genci, kilolusu, zayıfı vb. çoğunun tercihi yürüyen merdivenler oluyor. Tercih hakkım varsa inadına yürüten değil yürüyebileceğim merdiveni seçiyorum.
Bizler hep durmaya alışmışız çoğu konuda. Maneviyatımızda durma noktasına gelmiş. Fatsa Belediyesinin hazırlamış olduğu “Gözyaşı Geceleri Aşkın Çığlığı” programında oyuncular bunu çok güzel şekilde hatırlattılar bize.
Müslümanlığımızı birileri hatırlattığında gaflet uykumuzdan uyanıp eyvah diyoruz. Maalesef göz yaşlarımızı salonda bırakıp gidiyoruz aynı gafletle yolumuza devam ediyoruz.
Bu tür gecelerin sıkça yapılması insanlar üzerinde daha fazla etki yapabilir. Fatsa belediye başkanı Hüseyin ANLAYAN’a böyle bir gecenin düzenlenmesinde öncülük ettiği için Fatsa halkı adına teşekkür ediyorum.
Geceye katılmamda bana eşlik eden arkadaşım Fatma ÖNAL’a ayrıca teşekkür ediyorum.
Yürüyen her zaman yol alır. Duran da yerinde kalır. İlerlemek için yürüyün hatta koşun. Yürümek ilerlemek durmak ise geride kalmaktır.
Geride kalmamak adına durmadan yürüyelim yürüyelim. Durma hareket et ki duran insanlar da sana yetişmek için harekete geçsinler.
Yürüyen merdivenler, duran insanlar yerine yürüyen insanlar duran merdivenler olsun.
Not: Dönüş hanım 18 Nisanda yayınlanan yazım. Ekler misiniz? kolay gelsin.
