Bugüne kadar kullanılanlardan çok farklı bir etki mekanizmasına sahip olan bir ilaçla yapılan ilk çalışma umut verici sonuçlar ortaya koydu.
Bir anti-TSLP monoklonal immunglobülin G2λ olan AMG 157, TSLP isimli sitokine bağlanarak etki gösteriyor.
Kısa adı TSLP olan “thymic stromal lymphopoietin” epitel hücrelerinden kaynaklanan ve alerjik 
enflamasyonun başlamasında önemli olduğu düşünülen bir sitokindir.
Çalışma AMG 157’ nin TSLP’ nin reseptöre bağlanmasını önlemesinin astımlılardaki etkisini göstermek amacıyla düzenlendi.
Çift-kör, plasebo kontrollü çalışmada hafif astımı olan 31 hasta rastgele iki gruba ayrılarak bir gruba 3 ayda bir damardan 700 miligram AMG 157 diğer gruba ise plasebo verildi.
AMG 157’ nin FEV1’ deki azalmayı ne ölçüde azalttığını ortaya koymak için 42 ve 84 gün sonra alerjen provokasyon testleri uygulandı; hastaların nefesinde nitrik oksit, kan ve balgamında eozinofil ve havayolları aşırı duyarlılığı ölçüldü.
Primer son hedef, alerjene maruziyetten 3 ve 7 saat sonra ölçülen geç astmatik cevap idi.
AMG 157’ nin alerjenlere bağlı erken ve geç astmatik cevap ölçümlerinin çoğunu azalttığı tespit edildi.
FEV1’ de geç cevaptaki azalma AMG-157 grubunda plasebo grubuna göre 42. günde yüzde 34 ve 84. günde yüzde 45.9 daha az idi.
AMG 157 alan hastalarda alerjen verilmeden önce kan ve balgamda eozinofil sayısında ve nefesteki nitrik oksit miktarında azalma olduğu tespit edildi.
AMG 157 grubunda 15, plasebo grubunda 12 hastada ciddi olmayan yan etkiler görüldü.
Bu sonuçlar, AMG 157’ nin alerjenlerin sebep olduğu bronkokonstriksiyonu ve alerjen provokasyonundan önce ve sonraki havayollarındaki enflamasyonu azalttığını gösteriyor.
Buna göre, alerjik astımlı hastalarda alerjenlerin sebep olduğu hava yolu cevapları ve kalıcı havayolları enflamasyonunda TSLP’ nin anahtar bir rolü olduğu söylenebilir.
Gelelim neticeye
Bu sadece astım ve alerjik hastalıkların tedavisinde yeni bir grup ilaç için umut vadeden bir çalışma.
Bu araştırmaya dayanarak yeni bir astım ilacından söz etmek mümkün değil.
Anti-TSLP ilaçların tedavi edici etkisinin olup olmadığı ise başka çalışmalarla ortaya konması gerekiyor.
KAYNAK
http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa1402895?query=TOC
