Ülkü TAŞLIOVA

İlmik ilmik dokuduğum yaşamım acısıyla tatlısıyla önüme birikmiş kocaman bir dağ olmuş. Şöyle bir sayfa aralarını karıştırıp bakıyorum meğer ne...

“Nine ne var o bohçalarda, yıllardır gözün gibi sakladın.”, “Çok şey var kuzum, çok şey. Ahir ömrüm geldi çattı, bunu...

Zamanın kapılarını araladığımda hiç görmediğim Londra’ nın tam orta yerinde buldum kendimi. Virginia Woolf’ un kaleminde manzara olan Londra, Çiğdem...

Tembelliğin keyfini çıkarırken elimde televizyonun kumandasıyla seyr-ü sefer yapıyordum. Severim böyle zamanlarımı. Yaşamın kıyısında durmuş hayatı seyrettiğimi düşünürüm. Buna rağmen...

Olanca ciddiyetini takınarak mavi gözlerini bana çevirdi; “Ben çayı çok severim, kahramanlarıma da istediğim kadar çay içiririm, karışmayın.” dedi günümüzün...

Daneler nazlı bir sükûtla konuyor çıplak ağaç dallarına. Beyaz yüklü bu dala konmuş bir küçük seçe. Tüyleri arasından uzatıyor başını,...

Kıymetli Öğretmenim. Biliyorum siz beni tanıyorsunuz, sayısı binleri aşan öğrencilerinizden biriyim. Belki en tembeli, belki en haytası ya da tam...

Keşke söz ehli olsaydım da gönlümden geçenleri inci tanesi gibi sıra sıra dizseydim. Kelimeler kalemimden damlasaydı doldursaydım sayfaları. Oysa bilgisayar...

Sırlı geceyi dolunayın arsız yüzü aydınlatıyordu. Sırtını ağaca yaslayarak sessizliği dinlerken domur domur terleyen alnını yukarı kaldırdı; “Kara bulutlar nereye...

Öğle arası parlayan güneşin beni aldatmasına müsaade ettim. Kaç zamandır erindiğimden ihmal ettiğim yedinci caddeyi baştan bir başa yürüdüm. Ankara...

Çok kıymetli Babacığım. Satırlarıma başlamadan evvel selam eder hasretle ellerinden öperim. Sende beni soracak olursan zahirde iyi olsam da, ruhumda...

Kimi zaman bitmeyecek kadar uzun, kimi zaman bir an kadar kısa değil mi ömür? Yaşam ile ölüm el ele tutarak...

Böyle bir toplantıya hayatında ilk kez katılacakmış gibi heyecandan yerinde duramıyordu. Ara sıra koltukta oturan eşine bakarak; “Bak bakalım bu...

İlk göçüm yetimlikti. Çocukken babasız kalan bir evin hüznüyle başladım yolculuğa. “Sonra” diye devam etmeye kalksam biliyorum ki unuttuklarım, aklımda...

Kaleminden damlayan incileri derdiğim, her gün sosyal medyadan takip ettiğim, dost bildiğim, dost olduğuna inandığım ve ömrümde bir kere gördüğüm...