Hasan TANRIVERDİ

Bir türkü tutturdum, tutturdum da nağmesini yüreğime, ilmek ilmek işledim. İşledim türküleri ve hayalimde gezindim. Yüreğimde ezgiler sayesinde, sevgiyle bestelerden...

Sırtındaki kene, Çoban Ali’nin, kanını emer ve iliklerini sömürürdü.   Sırtındaki kene ile yaşıyordu, Çoban Ali; “kene beni bırakmaz,” diyordu....

Öğrenci babası, çaresizliğin fırtınaya dönüştüğü atmosferde soluksuz kalıyordu.   “Çocuk okutuyorum,” kelimeleri sembolü haline gelmişti. Bu devirde çocuk okutmak… Çocukların...

Bir çiçek bir meyve, sözünü yeni duymuştum. Çiçeğin meyve oluşumuna neden olduğunu öğrendiğimde, sözün geçerliliğini kavramıştım. Demek ki ağaçlar, çiçeklendikten...

Cemal, düzene aldanmış ve emekli olmuştu. Söylenenlere göre; emekli olduğuna sevinsin mi yoksa üzülsün mü, çelişkide kalmıştı. Hafta boyunca, emekliler...

Tahta kaşık, yıllar önce, mutfağı terk etmişti. Ailenin dostu iken gün geldi, yüzüne bakan olmadı. Ağızlara layık kaşık, ağza alınmaz...

Bulvara kurulan üst geçit, ihtiyacı karşılamak amacıyla; “şimdilik” diye yapılmıştı. Kısacası üst geçidimiz; işleme girmişti. Biz yaptık oldu, mantığı bu...

Lunapark, okulumuza yakındı; ama hiç gitmemiştik. O gün çoğunluğa uyup iki arkadaş ile parka gittik. Yalnız hava kararmadan okula dönmemiz...

Bir çocuğun hayali, duygusal yaşantısının sembolüdür. Çocuk yakın gördüğüne, çocukça anlatır hayalini. Ona söylenecek sözün, nereden akıl ettiğine dair olacaktır....

Köpek, yaşamını sürdürürken, güven kaynağı, sokaklardı. Sokakta yaşamak, besine kolay erişmekten de kaynaklanıyordu. Sokak köpeği ana ve babadan aldığı genler...

Anne, beni öldürürler de kurtulurum… Annenin uyuşturucu müptelası oğlundan çektiklerini, bundan başka nasıl ifade edebilirdi. Sosyal problemin ailede, hangi boyuta...

Rıhtımdaki yelkenli deniz yolları amirliğine; mutfak gereçleri yükleyeceğini beyan etmişti. Kaptan; uzun boylu, sakallı ve elmacık kemikleri çıkıktı. Yelkenlinin personel...

"Ayakta duramıyorum,” diyen acile taşınıyordu. Bunlardan biri, Selim ve diğeri de Cemal’di. Selim acilin müdavimiydi. “Zatürre geçirdim, üşütmeye gelemiyorum,” derdi....

Yaka kartımı taktım, kapıyı çaldım. Bekledim, içeriden ayak sesi duydum. Gençten biri kapıyı açtı “buyurun,” dedi. Birini bekliyor gibiydi. Ürkek...

Kır katır, uysal ve güçlü görünüyordu. Seyfi, değerini biliyor ve onu seviyordu. Katır ağır yük vurulduğunda huysuzlanırdı. Yükünü istediği gibi...