Yaşamın Bize Sunduklarından Az ve Öz (I)

İ y i    N i y e t

Her insanın içinde bulunan, kimileri tarafından hoyratça kullanılan, kimilerin farkında bile olmadığı üstün özelliktir iyi niyetli olmak. İyi niyet özelliğine sahip kişilere verilen özellik anlam veren bakış açısı, bu bakış açısı genelde bir insan için kullanıldığında, bakışa maruz kalan insanın içinde iyi niyet yoksa, hoşgörü özelliğine sahip kişi kesinlikle hayal kırıklığına uğrayacaktır.

Tersi durum olduğunda yani, iki tarafta da iyi niyet varsa, iki tarafta hoşgörüye sahip olacağı için, bu anlama özelliğine sahip olanlar saygı duyulan kişi olurlar. Evde, trafikte, sokakta, okulda, işyerinde, kısaca insanın olduğu her yerde. Eğer hoşgörü yoksa, orada anlaşmazlık, güvensizlik, bencillik tartışma, kavga olumsuzluk adına her şey görmek mümkündür.

İyi niyetli insan aslında anlayışlı insanlardır. Anlayışlı insan nerede olduğunu, nerede durduğunu hep bilendir.  Hoşgörüyü en çok hak edenlerdir aslında iyi niyetli insanlar, ama malesef en çok üzülenlerdir yine ne yazık ki iyi niyetli insanlar…

Hayat işte, hep çelişki, hep karmaşa… Ama içinize sinmiyorsa olumsuzluklar  zamanla bu olumsuzluklar narkoz etkisi yapmamışsa, sizde  yaralarınız iyileşmeye başadığında  nasıl olduğunu siz bile anlamazken yüzünüzde hafif bir gülümseme ile herşey çok da iyi gitmiyorken aynada kendinizle göz göze geldiğinizde bütün bu olumsuz yaşanmışlıkların dineceği hayatınızın geri kalan kısmının devam edebilmesi için  mümkün olduğunca hafifleyeceği, hatta belki de geçeceği, geçmek zorunda olduğu düşüncesiyle karşı karşıya kalırsınız sanki.

Yine de her şeyin sonunda esas olarak kalan hayattır dersiniz ve yaşamaya devam edersiniz. Bilirsiniz anlarsınız elle tutulan somut birşeyler vardır bir yerlerde ve ona tutunursunuz.

Kalan yaşamınızın devam edebilmesi için içinde yoğrulduğunuz bu şeyin, hayat olduğunun farkına varırsınız.  Yerli yersiz yaşanmışlıklarla varırsınız hem de.

Her şeyi olduğu gibi kabul ettiniz, hoşgördünüz. Hoşgörünüz ise aslında apaçık farkındalığınızdır. Öyle ya, kimimiz belli ederiz, kimimiz içimizde yaşarız bu farkında ve  iyiniyet hissini…

Bilirsiniz çok çeşitli insan tipi vardır, içlerinde önemli, çok önemli diye adlandırırız. Çünkü; günümüz de  herkesin haketmediği/hakedemediği bir olgu değil midir iyiniyetli olmak…? Genelde bu özellik saf, temiz kalpli olan insanların davranışıdır. Enayilik olarak görenler ise, o kadar çoktur ki. Bu insanlar için de şöyle demekten kendimi alamıyorum “aynaya neden bakmıyorsunuz…!”

Birde hayır diyememe durumu vardır sizi kırmak istemeyen insanlar tarafından sürekli yalanlarına  maruz kalırsınız bu da olası durumların içindedir…”Mesela bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın” niye? Size dokunmayan yılan başkalarına zarar mı versin?

İyniyetle saflığı karıştırmamak gerek. Bazı insanlar vardır kim ne söylese hemen inanıverirler ve kalplerin de kötülük yoktur. Ne kadar doğru bilmiyorum ama… Yaşamın sunduklarından az da olsa öz de olsa en kötü insanın bile içinde mutlaka barındırdığı bir şey değil midir iyiniyetli olmak…?

”İyilikten maraz doğar derler” ama…! Bence ”iyilik yap denize at” sözünün ayakları daha derinlerde değil mi?