Daha çocukken yasaklar konmaya başlanıyor. Çocuklarına her şeyi yasaklayan, yasakla onları düzelteceğini sanan aileler var. Dün, kalabalık alışveriş merkezinde bir anne; çocuk arabasındaki küçük oğluna yaptığı tehdit şok etti beni.
Ağlayıp çığlık atan çocuğu susturmak için ona “sus yoksa bombacılara veririm seni” diyor düşünebiliyor musunuz?
Anneyle iki cümle konuşmadan edemedim.”Oğlunu şimdiden bombacılara teslim edersen büyüyünce başına gelen akıbete sakın ağlama…”
Düşünceler ve davranışlar bizim hayatımız oluyorsa yeni gelişen bir çocuğa söylenen söz ve davranışlar onların hayatı olacaktır hiç kuşkusuz.
Her şey yasak çocuklar için. Çocuk bu, ne yanlış yapabilir ki? Anlamını bilir mi yaptığının?
Çocuğun sokağa çıkması yasak, gürültü etmesi yasak… Fazla yemesi yasak, fazla oynaması yasak…
Bazı ailelerin yanlışı görerek çocuklarına özgürlük tanımaya başlarlar. Bazıları ise çocuğun gizli işlediği suçları yakaladıkça dövmeye, daha çok ezmeye başlarlar.
Çocuk büyüdükçe önce anneye sonra da babaya kafa tutmaya başlar. Aile yaşlanıp gücünü kaybetmeye başladığında hani çocuklaşmaya… O zamanlarda dövecektir kuşkusuz içinde biriken kin ve kızgınlıkla.
Televizyonda seyretmiştim haberlerde, babası oğlunun kendisine yaptığı zulüm için “zamanında bende zulmettim bu çocuğa, palaskayla dövdüm suç işlediğinde. Her yaptığı suçtu ne yapayım…”diye
Bir çocuğun veya bir insanın her yaptığına suç derseniz, bir an gelir ki o suçluluğu rahatça benimser ve gerçek suçları da kimseyi umursamadan yapmaya başlar.
Evet, yasak insanların belli kurallara uymak zorunluluğu için konur. Az veya çok zorlama da vardır.
Toplum düzenini sağlamak, insanların haklarını korumak için yasaklara bir dereceye kadar gerek vardır.
Gece yarısından sonra komşuları rahatsız edecek şekilde gürültü yapmak, zorla birisinden para almak, başkasının malına, canına, işine, hayatına zarar verecek davranışlarda bulunmak yasaklar arasındadır.
Bunlar kanun önünde suçtur ve cezası vardır.
Yasaklar suçları önleyebiliyor mu? Hayır!
Önlenseydi hapishaneler suçlularla dolup taşmazdı. Hele bizim hapishanelerdeki suçlular daha büyük suçları işlemek için sanki eğitim görüyorlar. Hatta örgütlü hale geliyorlar.
İnsanlar “hapishanelerdeki suçluları iyi davranma yönünde eğitilmeli” deniyor. Nasıl yani? Onlara “suç işlemeyin işte bak böyle hapse girersiniz mi” denilecek.
Neden bir daha yapsınlar ki?
Toplumdaki birçok haksızlıkları, kötülükleri, bencillikleri, çıkarcılıkları görüp duruyorlar.
En başta olanların bile, başkasını düşünerek yalnız kendini düşündüğünü görüp dururken, nasıl suç işlemeyi öğrenmişken, doğru davranışı nasıl bulacak ki?
Yasak, insanları yanlış davranıştan sakındıran ve doğru davranışa yönlendiren bir yaptırımdır, aslında.
Ama yasak en güzel ne zaman uygulanır biliyor musunuz?
Önce yasağı koyan kendisinin tam olarak uyguladığını göstermesiyle olur.
Toplumların düzeni insani ölçüler içinde ve özgürlüklere zarar vermeden sağlamak en önemlisidir. Özgürlük kısıtlandığı an suça yöneliyor insanlar.
Yasak koymadan özgürlüğün içinde doğru yaşamak dileği ile
Sevgiyle kalın.
