Hayatın koşturmacısı içinde kendimiz yokuz. Kendimiz varmış gibi görsek te aslında biz yokuz. İş, koşturmaca, kavgalar, hırslar, günlük kovalamacalar, hayaller, sinirler, üç kağıtlar, kişilik noksanlıkları, sorumsuzluklar, iş yapar gibi gözükerek günü geçiştirmeler, aklını kullanmayan, sadece yapılması gerektiği için iş yapanlar…
Lanet olası sorumsuzluklar…
Lanet olası iş yapar gibi gözükmeler…
Hiç kimsenin “Daha iyisini nasıl yaparız. Daha iyi nasıl olabilir?” diyerek aramadığı, var olanla yetindiği, aklını kullanmadığı, estetik kaygılardan uzak, yanlışlıkları görmemezlikten gelen bir zihniyetle nasıl baş edeceğiz?
Herkes hayatının daha iyi olmasını isterken, kolay para kazanmanın peşinde.
Herkes derken işini iyi yapan insanları ayırıyorum. Onlar toplumların azınlıkları. Onlar olmasa halimiz harap.
Kimse her sabah kalktığında boğanın boynuzlarından tutarak yere çalmanın peşinde değil. Hayat her sabah kızgın bir boğanın boynuzlarından tutup yere çalabilme uğraşı. Bu uğraşı verenler başarılı. Bizler ise o başarılı olan insanların yüzü suyu hürmetine yaşıyoruz. Onlar sayesinde hayatın bu kadar yaşanabilir olması.
Ve ne acıdır, ne büyük bir trajedir ki, bazen hayatın bu kadar çekilmez olması ise o seyredenlerin sayesindedir.
****
Kısacası herkes bize versin ama biz kimseye vermeyelim.
Herkes bize versin ama biz çaba sarf etmeyelim.
Herkes bize versin ama biz teşekkür etmesini bilmeyelim.
Herkes bize versin ama biz aklımızı kullanmayalım.
Herkes bizim için düşünsün biz düşünmeyelim.
Herkes bizim için sevgi versin ama biz vermeyelim.
Herkes bizim için hazır olsun ama biz hazır olmayalım.
Herkes bizim için her zaman fedakarlık yapsın ama biz yapmayalım.
Herkes bize teşekkür etsin ama bizim için bir şeyler yapmaya mecbur olsun.
Herkes iyi yapsın ama biz daha iyisini yapmak için çabalar sarf etmeyelim.
****
Var olanın yetmediğinden, yaşananlardan şikayet edelim ama biz daha iyisinin olmasını için çaba sarf etmeyelim.
Başkaları tüm olumsuzlukları çözsün ama biz etliye sütlüye karışmayalım.
Başkaları mücadele etsin, tüm olumsuzluklar düzelsin ama biz ise seyredelim.
Herkes olumsuzlukları düzeltmek için bedeller ödeyebilir ama biz ödemeyelim.
Bedel ödeyenlere ah vah edelim ama yanında olmayalım, acısını, hüznünü paylaşamayalım.
****
Anlayacağınız hayat devam ediyor ve bizler koşturuyoruz.
Herkesin kendi koşturmacası daha büyük ve anlamlı.
Herkesin derdi dünyanın en büyük derdi. Kimse başkasının derdinin umurunda değil ama herkesin kendi derdi ile ilgilenmesini istiyor.
Kimse yanındakinin neler yaşadığını sormuyor. Herkes kendisi ile ilgilenmesini istiyor.
Bencilleşiyoruz. Bencilleştikçe daha çok hırçınlaşıyoruz.
Hırçınlaştıkça salya sümük etrafımıza çamur atıyoruz.
Çamur attıkça hasetleşiyoruz. Hasetleştikçe hayvanlaşıyor ve güruh kalabalıkları oluşturuyoruz.
Güruh kalabalıkların olduğu bu topraklarda birbirimizi yiyoruz.
Birbirimizi yedikçe mafyalaşıyor ve şiddete tapanlar oluyoruz.
****
Şiddetin ve gücün karşısında zavallılaşıyor ve zavallılaştıkça bizden güçsüzlerin karşısında egolarımızı tatmin ediyoruz.
Anlayacağınız insanlığımız yitiriyoruz.
Yitirdikçe insanlığımız zavallılaşıyor. Zavallılaştıkça şiddet ve mafyalaşma büyüyor.
Mafyalaşma büyüdükçe adalet, özgürlük ve eşitlik hayalleri uzaklaşıyor.
Hayaller uzaklaştıkça çamurlaşıyor, çamurlaştıkça akılı ve sevgiyi süresiz tatile gönderiyoruz.
****
Bizim dışımızdaki herkes suçlu biz ise masumlaşıyoruz(!)
Masumlar çoğaldıkça; haksızlıklar, adaletsizlikler, zulümler, şiddet severler, ölümler, mafyalar, çeteler, terör artıyor. Bunlar artıkça demir yumruk severler çoğalıyor.
Demiryumrukseverler çoğaldıkça, faşizm kol geziyor.
Faşizmseverler her cenahtan çoğaldıkça, bizlere düşen tek şey yalnızlık oluyor.
08 Eylül 2007
Gerçek Gazetesi
