Yalnızlığımızın azalmayacağını bile bile, konuşuruz, sohbetler ederiz…Yazarız yazarız… Sonuçta yine yalnızıdır… Şairin dediği gibi, “yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz…”
Yazmak hergün…Düşüncelerimizi, duygularımızı, analizlerimizi, olaylarla ilgili yorumlarımızı okuyucularla, kamuoyu ile paylaşmak…
Yaz…
Anlat…
Paylaş…
Ne oluyor?
Değişiyor mu, hayat…
Değiştiriyor muyuz, insanların düşüncelerini…
Etkiliyor muyuz, bakış açılarını…
Duygularına farklı bir tat bırakabiliyor muyuz?
****
Ben okuyunca başkalarını, değişiyor mu düşüncelerim.
Olumlu yada olumsuz yanıtım “evet…”
****
Suya kalem çalıyoruz. Her gün dünyanın yaklaşık 100 ülkesinden takip ediliyoruz.
Binlerce insan okuyor yazılarımızı, haberlerimizi…
Binlerce insan okuyor gazeteden de…
Karşılıklı konuşmuyoruz…
Yazışmıyoruz.
Paylaşmıyoruz…
Benim beğendiğimde paylaşmadığım gibi…
Hemde hayatımı yazarak kazanmama rağmen…
Nasrettin Hoca misali göle maya çalıyoruz, her gün…
Ya tutarsa diye…
****
Yazmak her gün…
Bazen yoruluyorum…
Bu satırları yazmadan önce gazetedeki arkadaşlarımla paylaştım, aynı düşüncelerimi…
“Her gün yazıyorum diye insanlar okuyor mu, önemsiyor mu?”
Sahi yazarken “başkaları beğensin, tasvip görsün” diye mi yazıyoruz ki…
Yoksa “bu düşünceler benim, böyle düşünüyorum” diye mi yazıyoruz.
Kendi adıma ben başkaları beğensin, paylaşsın diye yazmıyorum…
Ancak yinede bir ses duymak istiyor insan…
“Beğendim yada beğenmedim” diye…
Yalnız değiliz ki, gök kubbenin altında…
Hiç kimse olmasaydı ve yalnız olsaydık, bize benzeyenleri arardık…
Aynen evrende “bize benzeyen yada benzemeyen başka canlılar var mı?” diye aradığımız gibi…
****
Galiba yazı yazmakda böyle bişey…
Bana benzeyenlerle yada benzemeyenlerle buluşmak isteği…
Yada yalnız olmadığımı bilmek isteği…
Yada “böyle düşünüyorum” diye başkalarının bilmesini isteği…
Galiba hiçbir de değil…
Beni öne çıkarmak isteği…
Bakın ben böyle düşünüyorum deme isteği…
Farkındalık yaratma isteği…
****
Sizde birçok yanıt verebilirsiniz.
Ancak yinede hergün yazmak…Sizlerle, okuyucularla buluşmak, dünyanın dört bir tarafından izleniyor olmak…
Bunu bilmek, güzel bişey…
Kimsenin okumadığını bilseydim yine yazarmıydım…
Yanıtım evet…
Birgün fark edilebilmek için, tarihe bir not bırakabilmek için, aynen bir şişenin içersine bir not bırakarak denize, okyanuslara, akarsulara bırakmak gibi…
Biri tarafından bulunacağını düşünürek, paylaşılsın diye…
****
Yazmak aslında dünyayı keşfetme ve anlama girişimi…
Yazmak kendinle söyleşmek…
Aynı zamanda başkalarıyla sesini paylaşmak isteği…
Yazmak yalnızlığımızı başkalarının yalnızlıklarıyla paylaşabilmeyi becerme faaliyeti…
Belkide hiçbiri…
Yazmak ölümsüzlük isteği…
Fiziki olarak yaşayamıyorsan sonsuza kadar, yazılarında geleceğe kalabilme isteği…
Yaratma isteği, Tanrısal bir faaliyet…
Aslında yazı yazmak hayatı anlamlandırma girişimi…
****
Hergün yazmaktan sıkılmak…
Aynen hayattan sıkılmak gibi…
Yinede hayata sarılmak, mutlu olmak isteği yazmak isteğini körüklüyor…
Yazdıkların paylaşılmış yada paylaşılmamış…
“Ne anlamı var?” Diyebilirsiniz…
Paylaşılınca çoğalırsınız… İnsani birşey…
Son söz: Yazmak isteği sonuçta çoğalmak isteğinin bir sonucu…
Yazılarımızın paylaşılmasıyla çoğalırız çünkü… Galiba onun için yazıyorum… Yalnızlığımı azaltmak için… Azalıyor mu, yalnızlığım? Yanıtını bilmiyorum…
