Tv kanallarını izliyorum: Ülke güllük, gülistanlık…
Herkes yarınlara umutla bakıyor. Adaletin terazisi dengede. Demokrasi güneşi ülkeyi boydan boya ısıtmış. Dört mevsim hasat. Harmanlar alabildiğine tahıllarla dolu. Limanlar ihraç meyveleriyle dolu. Yük gemileri dolu gidiyor boş geliyor. İnsanlar mutluluk şarkıları söylüyor. İhracat ithalatı katlamış. Ekonomi değerleri müjdeli haberleri yazma yarışına girmiş. Avrupa buna mucize diyor. Ülkemin mutluluğu bu kadarla da kalmıyor yıllık enflasyon sıfırın altında. Böyle olmasına karşın memura, emekliye verilen maaşlarda yüzde yüz artış var. Halkın zaruri ihtiyaç maddelerin de yüzde elliye yakın indirim yapılmasını vergi gelirindeki artışı gösterdiler. Bu da ayrı bir mutluluk.
Son günlerde mutluluklar ardı ardına gelmeye başladı. Muhalefet liderleri Güneydoğu’da-korumasız- halkla kucaklaşmaya başladı. Devlet büyükleri koruma ordularını terhis etmiş. Dün Cumbaba’yı Ulus’ta yılbaşı vitrinlerini seyrederken gördüm. Yanlarında iki tane de bayan arkadaşları vardı!
Medya mutluluk ve huzur içinde zevkten dört köşe…
Birkaç tane suyu bulandırmak isteyenler, çekemeyenler de olmazsa değme keyfimize…
Hay aksi şeytan! Yine uykuya kalmışım. Keşke bu rüyadan hiç uyanmasaydım.
Ülkemin böyle rüyalara ne denli ihtiyacı var.
Kalın sağlıcakla!..
Murat Cihan
