Bugün gündemdeki üç önemli konudan özetle bahsetmek istiyorum. Bunlar, ‘Libya Krizi’ndeki son durum’, ‘TÜSİAD’ın anayasa görüşü’ ve ‘BDP milletvekillerinin Nevruz taşkınlıkları’ ile sözde ‘sivil itaatsizlik eylemleri’dir.Libya krizinde dışlanmayalım
Türkiye’nin Libya krizindeki politikasını, Başbakan Erdoğan’ın ve Dışişleri Bakanı Davutoğlu’nun nasıl gergef işlercesine incelikle uyguladıklarını memnuniyetle müşahade ediyoruz.
Başbakan’ın Libya’ya saldırmama ilkesini, tarihi perspektif içinde doğru buluyoruz. Lâkin, öyle görülüyor ki, karadan müdahalede bulunmadan tarafların anlaşabilmesi pek de mümkün olmayacak. Gelinen noktada, NATO’nun Türkiye’nin şartlarını, insani yardım ve silâh ambargosu konusunu kabul etmesi olumlu bir gelişme olmuştur.
Bundan sonra karadan geliştirilecek bir NATO müdahalesinde, Türkiye’nin Libya’ya saldırmama ilkesi, Kriz’den dışlanmasına yol açmamalıdır. Libya’daki iki tarafın arasına girerek onları uzlaşmaya götürebilecek önde gelen merci Türkiye’dir. Bu itibarla, krizin çözümü için Türkiye’nin tarihi rolünün ve bölgedeki etkinliğinin kullanılması zorunlu olacaktır. Trablus ile Bingazi, ancak Başbakan Erdoğan’ın ve Dışişleri Bakanı Davutoğlu’nun aracılığıyla uzlaştırılabilir.
İdeal olan, karadan müdahale başlamadan uzlaşmanın sağlanmasıdır. Ancak bu mümkün olmazsa -ki gerçekleşmesi zor görülüyor-, Türkiye’nin, NATO’da harekâtın başında olması ve Arap âleminden oluşturulan birliklerin barış için kullanılmasını sağlaması gerekir.
‘Neverland’ anayasası
TÜSİAD’ın yeni anayasa çalışmasını dikkatle takip ediyorum. Zira, çalışmanın içinde, görüşlerine saygı duyduğum Prof. Dr. Ergun Özbudun, Prof. Dr. Nur Vergin, Prof. Dr. Serap Yazıcı gibi değerli akademisyenler yer alıyor.
Lâkin, doğrusu takdim şeklinden hiç hoşlanmadım. Zira, bu hâliyle bu anayasa taslağına ‘Neverland anayasası’ demek mümkündür. Zira, ‘Türkiye Cumhuriyeti’ ibaresini kaldırırsanız, geri kalan kısmı herhangi bir ülkeye oturtabilirsiniz. Daha doğrusu, düşlerinizdeki ‘Neverland’ ülkesi bu anayasa için pek münasiptir. Hiçbir ülkenin anayasası böylesine kimliksiz, kişiliksiz, tatsız, tuzsuz olmaz.
Evvelâ, bu ülke bir ‘neverland’ ya da ‘everland’ değil, bir ‘VATAN’dır. Saniyen bu vatanda bir millet yaşar: ‘TÜRK MİLLETİ’. Salisen bu milletin bir devleti vardır ve bu devlet, öldüğü iddia edilen bir ‘ulus-devlet’ değil, bir ‘MİLLi DEVLET’tir: ‘Türkiye Cumhuriyeti Devleti’…
Cicibey kalkmış test yapıyor: ‘Türkiye’nin insanlarının mutluluğu, bu ülkenin bölünmesinden daha önemlidir’ diyebiliyor muymuşuz… Demiyorum yahu!.. Benim için vatandaşlarımın, milletimin mutluluğu da önemli, devletimin bölünmez bütünlüğü de… Böylesine ters bir mantığın kıskacına girmek, insanı istemediğini sandığım sonuçlara götürür. Yani, insanların mutluluğunu sağlamak için devletin bölünmesi mi lâzımdır?..
TÜSİAD’çıların tuzları kuru… Paralarıyla dünyanın her yerinde yaşayabilirler. Lâkin ben, ayyıldızlı Türk Bayrağı’nın gölgesinde, bölünmez vatanımda yaşamak istiyorum.
Densizlik değil terbiyesizlik
BDP/PKK milletvekili, terörist bozuntusu, terör sanığı Sabahat Tuncel, görev başındaki benim arslan gibi başkomserime tokat atma cüretini gösteriyor. Diğer taraftan, bir başka BDP/PKK milletvekili de elinde taş, sözüm ona Nevruz kutluyor. Başbakan Erdoğan, bu şımartılmış mahlûkata ‘densiz’ demiş. Bence az söylemiş. Bunların yaptıkları en azından ‘terbiyesizlik’tir ve kanunlara da açıkça aykırıdır. Haklarında gereken işlem yapılmalıdır.
Ayrıca, PKK’nın temsilcileri olan BDP ve DTK önümüzdeki günlerde güya ‘sivil itaatsizlik’ gösterileri yapacaklarmış. Hiç şüpheniz olmasın ki, bu gösterilerde PKK/KCK militanları da kullanılacaktır. İlgililerin dikkatlerine sunarım.
