Dünyanın tadı tuzu, neşe kaynağıdır çocuk. Melektir. Kokusu cennet kokusudur. Bütün servetinizdir. Onun için yaşarsınız hayatınızın anlamıdır. Onları iyi yetiştirip geleceklerini hazırlamak anne babanın görevidir ve imkânları süresince de en iyisini yapmak isterler. Hayatınız hayallerinizdir.
Bu yaşadığımız günlerde çocuklara bakmak, onları yetiştirmek okutmak gelecek sağlamak çok zor hale geldi. Herkes gelecek kaygısı taşıyor. Acaba okuyacak mı, işe girebilecek mi, geleceğini sağlayabilecek mi, hatta yaşayacak mı endişesi bütün ebeveynlerde vardır. Yarının ne getireceğini kimse bilmiyor.
Bu nedenle ve başka sorunlar yüzünden çocuk yapmak istemeyen ya da tek çocukla yetinen aileler vardır. İster ekonomik durumu iyi olsun isterse kötü herkes tek çocukla yetiniyor. Özellikle de çalışan anneler.
Ev hanımları için sözüm yok. Ekonomik durumu iyi olan kendine güvenen 3 çocuk ta yapar 5 çocukta. Burada ele alacağım konu çalışan bayanlar. Özel sektörde ve kamu da çalışan kadınların sorunu. En büyük sıkıntıları bakıcı sorunu. Eskiden aileler bir arada ya da birbirlerine yakın yerlerde otururdu. Bu nedenle çocuk sayısı ne kadar çok olursa olsun bakması kolaydı. Sorun teşkil etmezdi.
Şimdi ise ebeveynler bakmak istemiyor. ”Anasını babasını büyüttük birde danasına mı bakacağız. Bu yaştan sonra çocukla uğraşamayız diyorlar. Ben bakamam artık benim gezme zamanım. Çocuklarla uğraşamam” diyerek torununu istemeyenler var. Sağlık sorunları ve yaşlılık nedeniyle bakamayanlara sözümüz yok. Çünkü sağlık ve yaşlılık sorunu olan ebeveynler isteseler de bakamazlar. Bakmak istemeyenler için bahane çok.
Çalışan anneler doğum sonrası izinlerin az olması nedeniyle senelik izin ve raporlarla bebek 4-5 aylık olana kadar idare edebiliyorlar. Fakat izin bitince bebeği bırakacak ne güvenilir bakıcı ne kreş nede ebeveyn tanıdık bulamamanın yüzünden ortada kalıyor perişanlıkları başlıyor. Ücretsiz izin alanlar biraz rahatlar fakat ekonomik durumu iyi olmayan çalışmak zorunda olanlar adeta psikolojileri bozulduğu gibi işyerleriyle de sıkıntı yaşıyorlar. Bu nedenle sütü kesilen, psikolojik bunalıma giren annelerin sayısı da oldukça fazla.
Sayın Cumhurbaşkanımız 3 hatta 4 çocuk istiyor. Soruyorum çalışmak zorunda olan ve bu kadar sorunla mücadele etmek zorunda kalan kadınlar bir daha çocuk yapar mı? Ve kadın nüfusun %10 kadarı özel sektör ya da kamuda çalışıyor. Herkes durumu uygun olsa bakıcı problemi olmasa hiçbir anne baba çocuğunu tek büyütmez. Daha fazla çocuk sahibi olurlar. Bence kardeş sayısı en 2 olmalı ki çocuk paylaşmayı, kardeşlik duygularını ve kendini geliştirmeyi öğrensin. Tek yetişen çocuklarda uzmanların söylediği bencillik başta olmak üzere hep bana ve ben duygusunun daha fazla olduğudur. Hani büyüklerimizin dediği bir söz vardır. Kardeşi olmalı insanın sırtını yaslayacağı, her şeyini paylaşacağı, güveneceği. Diyeceksiniz ki bu devirde insan kardeşine bile güvenemiyor. Bence bu durum ailenin yetiştirmesine ve o insanların kişilik ve karakterine bağlı.
Çocuk sayısının az olması nedeniyle Ülke nüfusunun azalmasından endişe ediliyor çünkü genç nüfus sayısı azalmakta. Bu nedenle ailelerin tek çocuk değil en az 3 çocuk yapması isteniyor. İnsanlar ekonomik sıkıntılar, dünyada artan iç ve dış savaşlar, çocuğa gelecek hazırlama kaygısından tek çocukla yetinirken diğer tarafta evlenmeyen erkek ve kadın sayısının da küçümsenemeyecek oranda olduğu gözden kaçmamaktadır.
Sonuç olarak bütün kapılar ekonomiye çıkıyor. Maddiyata bağlanıyor.
