Gözleri pırıl pırıldı ve yüzünden kan damlıyordu. Zaman bulduklarında, koşup oynuyorlardı. İneklerini suyun kaynağına götürüyor ve peşlerinden ayrılmıyorlardı.
Yamaçlar ineklerin aradıkları yerdi. Çünkü oralarda çayır uzar ve çiğnenmezdi. Öğle geçtikten sonra, vadiye inerlerdi. İnekler suyunu içer ve evin yolunu tutarlardı. İneklerin bir günlük yayılma zamanı bu şekilde, sona ererdi.
Yemekten sonra çocuklar öğle uykusuna yatardı. Uykudan sonra yol ile ev arasını, taş döşemek için çakıl taşıyorlardı. Önce kalın taş sonra çakıl. Çocukların yorgunluğu hat safhaya çıkıyordu. Yola bu kadar çakıl harcanması inanılmazdı.
Bir hafta yol için çalıştılar. Düzenleme işini babaları yapıyordu. Taşların kenarını ark yapıyorlardı. Suyun yola taşmaması için, babaları ne diyorsa öyle hareket ediyorlardı.
Çocuklar yorulsa da moralleri yüksekti. Evlerin önü çamur olmayacaktı. Bahçenin ürünleri, rahatlıkla kapıya getirilebilecekti.
Köy yolunun yapımına da bir ay sonra başlanacaktı. Yol ve köy meydanı da yapılırsa, okula gitmek, top sahasına geçmek, problem yaratmayacaktı. Köyün harika bir doğası vardı. Bağ ve bahçesi, elde edilen ürünleri, ailelerin geçimini sağlıyordu. Çocukların okuması, bu olaya bağlıydı.
Köyde hayvancılık ve tarımla ilgili, kooperatif kuruldu. Bu sayede problem yaşamayacak olan çiftçiler, yapılan çalışmalara severek katılıyordu. Köyün temsilciliğinde, kasabada okuyan çocuklar, temsilcilikte satış bile yapıyorlardı. Kasabanın ileri gelenleri çocukları takdir ediyorlardı.
Yolların düzeltilmesi, pazarlama kolaylığına, neden oluyordu. Bağların bakımı için gerekli, ilaç ve teknik eleman, rahatlıkla her bahçeye girebiliyordu. Bakımda problemin belirlendiği yerler: elden geçiriliyor ve yeniden özel olarak ilaçlanıyordu. Kooperatif adına, çiftçiler ürünlerinden: reçel, kuş burnu ve her türlü marmelat yapıyorlardı.
Toprağın çocukları, mühendisi olmuşlar ve köyün kalkınması için yenilik peşindeydiler. Yenilikler üretimin artması olarak değerlendiriliyor ve köy, göç vermiyordu.
Köyü, merkez haline getiren çocuklar, komşu köylerin de çalışmalarına katılmalarını isterler. Böylece daha büyük bir ticari merkez oluştururlar. Toprağın çocukları, her gün yeni iş kolları buluyor ve çalışan sayısını artırıyorlardı.
Her şey zamanında prensibiyle yapılan çalışmalar, çevreye örnek oluyordu.
Hasan TANRIVERDİ
