Kendisine; “Topal” diyen kişiyle kavga ederdi. Yalnız olay sıradan bir kavga değildi. Değneği ile vurur, bir tarafını keserdi. Türkçesi, kavga ettiği insanı hırpalardı.
Onun için, kasabada “Topalın değneği” meşhurdu.
Topal, kısa boylu tıknaz, esmer ve kırçıl saçları isyan etmiş gibiydi. Çıkık gözlü ve kemer burunluydu. Gözlerindeki kini, dudaklarını tebessüm ettirmekle gidermeye çalışsa da başaramıyordu. Yüzünün kızarıklığı hiç gitmez, konuşurken de elleri titrerdi.
Topalın değneği, öyle meşhur olmuştu ki, kasabada bazıları onu örnek alıp değnek taşımaya başlamıştı. Kasaba, nerede ise değneğiyle anılacaktı. Değneğiyle kavga eden oluyordu ama kimsenin bir tarafı kesilmiyordu. Topal ile kavganda, bir tarafın sakat kalacağı için kaçıyordun. Onun için topalın değneği hâlâ ilgisini koruyordu.
Merkez mahallenin muhtarı, topalın değneğini getirene ikramiye vereceğini ilan edince herkes sevindi. Topalın değneğinin ne kerameti vardı ki, kesiyordu ve ancak kaçan kurtuluyordu.
Geçen ay kolunu kestiği çocuğun mahkemesi bugündü. Nihayet değneği incelenecekti. Kasabada sevinç doruktaydı. Değnek bilir kişiler tarafından inceleniyor ve hiçbir özelliği olmadığı belirlenince ceza almadan serbest kalıyordu. İnsanlarda yine moral bozukluğu başlıyordu.
Muhtar, arkadaşlarına keramet değnekte değil, bunda başka bir iş var diyor. Topala bir komplo kuralım. Gözü pek bir çocuk buluyorlar ve rolünü anlatıyorlar. Çocuk topala, topuyla çarpıp kaçacaktı. Topalın ne yapacağını her iki yönden de kontrol edeceklerdi.
Çocuk topala çarpınca, Topal değneğini savuruyor ama kolundan sıyırdığı kamayı da değnekle birlikte kullanıyor. Çocuğa vuramıyor ve çocuğu kaçırıyor. Fakat gözetleyenler elini ve koluna dikkat ettiği için, kamayı görüyorlar.
Bugüne kadar, bıçağa kim karşı gelebilir. Onun için, Topalın astığı astık, kestiği kestik idi.
Topal, kolluk kuvvetlerinin arasında karakola giderken, herkes kolluk kuvvetlerini alkışladılar. Topal cezasını çektikten sonra çıkıyor ama çocukların maskarası oluyor. Çocuklar, yaban arısı gibi Topalı ensesinden sokuyor.
Topal kimseye acımamanın bedelini ağır ödemeye başlıyordu.
