İsrail’in askeri gücünün tezahürü olarak en büyük zararı masum Filistinli sivillerin gördüğüne tanıklık ederek geçiyor son günler.
İnsanların çaresizliği, sivil hakın çektiği eziyet buralarda ruhumuzu eziyor.
Gazze’yi savaş tahtasına çevirdiler. Savaş endüstrisinin oyun alanı.
Yaşananlar artık periyodik hale gelen 2009 Ocak’ında bir aya yakın, 2012 Kasım’ında sekiz gün süren savaşın devamı desek yeridir.
ŞAHİNLER
Ve tüm dünyada başka bir oyun daha süregeliyor.
Her ülkenin politikacıları kendilerine göre savaşa taraf.
Bıraksanız ellerine kalaşnikof alacaklar. Amerikan halkının gönlünü sevimli pozlara almaya çalışan Başkan Obama, iki tarafa sunulacak çerçeve anlaşmayı 29 Nisan’da açıklanmak üzereyken rafa kaldırdı ve neo-con kesildi.
Oysa çerçeve anlaşma, 1967 sınırlarına dayalı iki devletli çözüm getirecekti. İsrail’in Batı Şeria’dan zaman içinde çekilmesi, bazı Yahudi yerleşimlerin Filistin Egemenliğinde kalması hatta Ürdün Vadisi’nde NATO gücü konuşlandırılması gibi amaçları vardı. Pürüzler yok değildi ama Filistin’in, İsrail’i Yahudi devleti olarak kabule yanaşmaması, İsrail’deki aşırı uçların tepkileri ile işler yine çıkmaza girdi.
İTO’YA YANSIDI
İsrail’in haksız, baskın uygulamaları karşısında elbette bizler de sesiz kalamıyoruz.
Ancak sesler, savaşı, kaosu daha da körüklemeye yönelik yükseliyor.
Savaş nidaları atılırken bir yandan geçmişte sık rastladığımız “İsrail mallarını boykot edelim” çağrıları artıyor.
Öyle ki önceki gün İzmir Ticaret Odası Meclis toplantısı İsrail’in Gazze’ye yönelik müdahalesine yönelik tartışmaya sahne oldu.
Meclis Üyesi Necip Nasır, “1492’de aynı zulme uğramış ve Osmanlıya sığınan Yahudi vatandaşlarımızın yaşadığı İzmir’den, boykot başlatmalıyız” diyerek özellikle Musevi asıllı Türk vatandaşı ve İsrail Fahri Konsolosu olan İTO Başkan Yardımcısı Jak Eskinazi’ye seslendi.
Eskinazi, boykot talebine, Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği’nin (TOBB) ambargonun Türk ekonomisine zarar vereceğini belirten raporuyla yanıt vermeye çalıştı. Tüm vahşetleri kınadığını belirterek ortamı yumuşatabildi.
21. yüzyılda ticari ambargonun işe yaramadığını defalarca tekrarlanan örneklerden biliyoruz. Askeri helikopterlerinizi İsrail’den alırken, onların mama makarna ürünlerini almazsanız ne fark eder.
Ayrıca çözüm, ne kendi vatandaşlarımızla huzuru bozmak ne de savaş nidalarıyla gerginliği artırmakta aranmalı.
Politikacılar ‘barışa hizmet edecek çözümler bulmalıyız’ diyebilmeli. Ama sanki hepsi bir aslan parçası kükrüyor.
