Yukarıdakiler…
Aşağıdakiler…
Politikalar…
Bir avuç azınlık amma…
Çoğunluğu temsil…
Geçen gün internette gezinirken Genco ERKAL’ın seslendirdiği bu muhteşem şiiri gördüm.
Aslında daha önce de okumuş ve hatta gazetem “Gazete2000”de de yayınlamıştım.
Yazar; birilerinin, yukarıda kalmak için, halkı nasıl kullandıklarını açık ve net bir şekilde dile getirmiş!.
Kaldı ki Bertolt BRECHT; hep, her şeye muhalif bir şairdir.
Siz değerli okurlarımla bu muhteşem şiiri paylaşmak istedim.
Şair benim açımdan yoruma gerek bırakmamış zaten. Onun için sadece şiirini yayımlayacağım..
Tahterevalli
“İyice görüyorum artık düzeni.
Orada, bir avuç insan oturuyor yukarıda,
Aşağıda da bir çok kişi.
Ve bağırıyor yukarıdakiler aşağıya:
“Çıkın buraya gelin ki,
hepimiz olalım yukarıda.”
Ama iyice gözlediğinde görüyorsun,
neyin saklı olduğunu
yukarıdakilerle, aşağıdakiler arasında.
Bir yol gibi gözüküyor ilk bakışta.
yol değil ama.
Bir tahta bu.
Ve şimdi görüyorsun açıkça;
bu bir tahterevalli tahtası.
bütün düzen bir tahterevalli aslında.
iki ucu birbirine bağımlı.
yukarıdakiler durabiliyorlar orada,
sırf ötekiler durduğundan aşağıda
Ve ancak;
aşağıdakiler, aşağıda oturduğu sürece
kalabilirler orada.
yukarıda olamazlar çünkü,
ötekiler yerlerini bırakıp çıksalar yukarı.
Bu yüzden isterler ki;
aşağıdakiler sonsuza dek
hep orada kalsınlar.
çıkmasınlar yukarı.
bir de, aşağıda daha çok insan olmalı yukarıdakilerden.
yoksa durmaz tahterevalli.
tahterevalli.
Evet, bütün düzen bir tahterevalli.
Sözün Özü!
Yoksa durur mu tahterevalli, yukarıdakilerden az olsa aşağıdakiler!
Ne güzel söylemiş değil mi Bertolt BRECHT, “Bütün düzen bir tahterevalli”
Mustafa Kemal ÖZGÜRSOY
