Muhalefet edeceği kanallar kapatıldığı için, sanılırdı ki sokağı yalnızca sol kullanır!
1955 ila 1980’lı yıllardan sonra anlaşıldı ki, sokağı daha çok iktidarı ele geçirmeye çalışan çıkar gurupları kullanırmış.
Eskiden sokak halk içindi, şimdilerde belli bir kesimi kullanan Amerika için…
Renkli devrimler ismiyle hayatımıza giren, hiç de halkın çıkarına olmayan sokak darbelerini, dünya yaşadı ve yaşamaya devam ediyor.
Önceleri Latin Amerika’da sıkça yaşanılan, rejimi değiştirme veya düzeltme işleri Güney Amerika’da sıkça kullanıldı.
Menfaatleri zarar gören Amerikan tekellerinden, birisinin bile istemesi halinde, iktidar sokak hareketleri ile alaşağı edilmiştir.
Darbelerde hep ordu kullanılmış, ancak ordunun darbeyi yapmasına gerekçeyi sokak üretmiştir.
Tarih boyunca sömürülmekten kurtulamamış halkların, kendi iktidarlarına karşı kullanılması hiç de zor olmamış.
Üstelik devrilen iktidarlarda, gene aynı sokak oyunları veya başka manipülasyonla emperyalizm tarafından iktidara taşınmış olsa bile…
Amerika’nın gelişmemiş bir ülkede, iktidar değiştirme gereksinmesi; Amerika’nın kendisinin, daha önce uyguladığı kapitalizmin, yapısal tıkanıklığının aşılması dönemlerinde gerçekleşmiştir.
Bu da, sermaye birikim modellerinin değişim dönemleridir.
Amerikan kapitalizminin bu kez gelip dayandığı yer, Rusya ve Çin’dir.
Uyguladığı finans ve üretim sisteminin önünü açabilmesi için; yeni Pazar, yeni hammadde ve ucuz enerjiye gereksinimi vardır. Bir diğer önemli gereksinimi ise, zarar gören hegemonyasını restore etmektir.
Eskiler, buna, sahip olunan mevzilerin güçlendirilmesi der.
Doğu Avrupa ülkelerini sokak hareketleri ile ele geçiren Amerika şimdilerde, Ukrayna üzerinden Rusya’nın içlerine doğru bir hareket geliştirmeye çalışıyor.
Bunun ilk denemesini, 2008 yılında, Güney Osetya üzerinden denemiş, ancak netice alamamıştı. Aslında Gürcistan’da yürüttüğü strateji Shaaskvili de iktidarı kaybetmesine neden olmuştu.
Şimdilerde sokak darbesini Putin’e karşı planladığı kesin. Tüm Batı basınının aynı anda Putin’e saldırması, bir planın gereğidir.
“Yeni Amerikan Yüz Yılı için Plan’da” ilk aşılması gerekenin, Putin olduğu anlaşılmaktadır.
Şimdilik, ortaya konulan araçlar; finans piyasası, petrol, kitle iletişimi, sosyal medya ve büyük tekellerin etki ajanlarıdır.
Hatırlanacağı gibi; daha önceleri, Rusya’yı petrolü silah gibi kullanıyor suçlaması da, Amerika’ya aittir.
Rusya’nın Putin yönetiminde çöktüğü haberleri, tüm haber ajanslarının birinci haberidir.
Medyada başlayan savaşın şimdilik adı Putin’dir.
Ekonomik tetikçiler tüm şarjörlerini Rusya’ya karşı boşaltmaktadırlar.
Rusya çıkacak büyük bir felaketi önlemek için dünya devletlerine yakınlaşmaya çalışmaktadır.
Muhtemel dünya savaşının engellenmesi Avrupa’nın ikna edilmesine bağlıdır.
Çünkü çıkacak bir dünya savaşı Amerika’dan çok Avrupa’ya zarar verecektir.
Ancak Avrupa tekelleri ve Amerikan tekelleri iç içe olduklarından, Avrupa’nın ikna edilmesi mümkün görünmemektedir.
Çünkü kapitalizmin yaşandığı yerlerde, asıl karar alıcılar, halkın kendisi değil, tekellerin temsilcileridir.
Önü tıkanan sadece Amerikan tekelleri değil, aynı zamanda Avrupa tekelleridir.
Rusya’da yeni bir sokak darbesi olamayacağına göre, 2015 yılında çok daha tehlikeli günler bizi beklemektedir.
2015’i, Amerika’nın savaşa hazırlık yılı demek abartı olmaz. Tekeller Obama’dan kurtularak, aldıkları savaş kararını uygulatacakları bir başkan adayı aramaktadırlar.
Amerika bir Yeltsin daha bulabilseydi, şimdiye dek onu elli kez kullanırdı.
Bizde siyasi iktidarın gerilime yardımcı olmayan barış yanlı tutumu, savaşın yaşanacağı gerçek günlerde nasıl olur bilinmez.
Halkımızın bir savaşı istemediği kesindir. Ancak bizde de kararı verecek olanlar egemen sınıflardır.
Bu kez de sokaklar savaş için kullanılabilir!?
Bu sebepten bölge ülkeleri ile ittifaklar hayati önemdedir.
bulentesinoglu@gmail.com
