Yazımda insan hayatını ele almak istiyorum. İlk önce doğduğumuz sonra büyüyüp yaşlandığımız hayatımızdan. Gerçekten aslında hayat “bir” gün… O da yaşadığımız gün.
İnsanoğlunun genelde bazı konulardan hep başı ağırır. Bu konular Kimisi için aşk, kimisi için ailevi durumlar, kimisi için maddi sıkıntılar, kimisi için arkadaşlıklar, kimisi için dersler, kimisi için ortaya karışık birçok sıkıntı… Kendimden örneklerle yola çıkmak istiyorum: bazen aşk acısı, bazen dostluk, bazen maddi bazen herhangi bir sıkıntı. Altı senedir insan psikolojisi üzerinde araştırma yapan biri olarak hem etrafımdaki insanları hemde kendimi gözlem altında bulundurdum. Açıkcası şimdiye kadar vardığım sonuç hiç yabancı olmayan bir cümle: “Herşeye rağmen mutlu ol…”
Arkadaşlar bu okadar değerli bir cümleki… Biz insanlar hep iyiyi isteriz ama hiç kötüyü görmeyiz. En iyisini hayal ederken en kötüsünü hayal etmeyiz… Şuanki halinize bakın ve sizden daha kötü durumda olanları düşünün. Bir anda güzel hayallerinize “kötüsü de varmış” diyebiliyorsunuz. Öncelikle insanın kendisiyle barışık olması gerekiyor. Kendinizi sevin. Seviyor numarası yapın en azından. Ne zaman bir sıkıntımız olsa, bir derdimiz olsa kendimizi azarlayıp dururuz. Hatta kendimizden nefret ederiz. Tabiri caiz ise kendimizi dövmek isteriz… Bugüne kadar hep kendimize el kaldırmışızdır. Okadar acizis ki bir kere bile kendi kendimize el uzatmamışızdır. Yere düşene vurur misali kendimize vurup duruyoruz…
Aşk mı? Terk mi edildiniz? Vicdanınız rahat olsun… Bugüne kadar hep gidenler üzülmüştür. Gelir geçer diyebilmeliyiz. Öyle birşey ki bu “Aa, işte aradığım insan bu!” deriz birlikte olursunuz, ayrılınca “bunun gibisini bulamam” der üzülürsünüz. Sonra bir gün bir başkası çıkar karşınıza ve aynı şeyi tekrarlarsınız. Sonuç: herşeye rağmen kendinizle barışık olun… Birisi yada birşeyler için mutlu değil, yaşadığınız gün için, kendiniz için, BİR günlük hayatınız için mutlu olun. İçinde olduğumuz hayatın içinden güzel kareleri seçip kendinizi içine sokun… Hayatta bir tek aşkınız yok, bir tek aşk yok…
En sevdiğiniz dostlarınız mı sizi kırdı? Belkide sırtınızdan bıçakladı? Peki size bir soru: Bugüne kadar ne oldu da geçmişte kaldı diyemedik? Buda gelir buda geçer. Aslına bakarsak onunla yollarınızın ayrılması iyi bile olmuş… Öyle bir insanın hayatınızda yer alması zaten bir olumsuzluk… Sonuç: herşeye rağmen mutlu olun…
Ailevi sıkıntılarınız mı var? Bazen kendinizi dışarı atmak istiyorsunuz değil mi? Evet evet… Bu insana rahatlama hissi veriyor. Dönüp olanlara bakın ve gülümseyin. Gülümsemeyi başarın.
Maddi sıkıntınız mı var? Para… Dünyada herzaman istenilen ve hatta bazen aşkın bile önüne geçen bir katı madde… Onsuz olabilin. Cebinizde beş kuruş yokken mutsuz olmak yerine halinize gülün, gülümseyin… O anki komik durumunuza gülümseyin. “
” Hatta üstüne bir de kahkaha atın oda cabası olsun…
Aşklarınız, dostlarınızın hataları, aile sıkıntılarınız, maddi sıkıntılarız, amaçlarınıza varamamanız sizi yıldırmasın. Bunun için kendinize uzattığınız el ile herşeye savaş açabilirsiniz. Bu olumlu bir savaş. Kendiniz için bir savaş. Mutlu olmanız için, herşeye rağmen gülümseyebilmeniz için… Mutluluğu, huzurlu olmayı kendinize tattırın. Hayatın olumsuzluklarına espirilerinizle karşılık verin.
Hayattan genel konular seçtim ve bazı şeyleri açıklamaya çalıştım. Evet, belki sayamadığım birçok sıkıntı var. Ama herşeye rağmen gülümseyin… Belki çok zor ama bunu başarmalıyız. Hasta yataktayken, terk edilmişken vs vs. Mutluluk, gülümseme bizi hayata bağlayan en önemli değerlerimiz. Umudumuz herşeyimiz. Madem ki herşeyimizi kaybettiğimizi varsaydık ozaman EN azından bunu kaybetmeyelim. Kendimize bir el uzatarak…
Göreceksiniz ki birçok şey değişmeye başlayacak. Olumsuzluklar sonucunda kendinizle yalnız kalmak isteyecek, elinizi uzattığınız kendinizle derin derin dertleşip halinize güleceksiniz. Fırsatınız varken bugünü değerlendirin. Hayata düşüncelerinizi, sevginizi, mutluluğunuzu haykırın. Bunun için birdaha fırsatımız olmayabilir. Unutmayın hayatımız sadece birgün. O günü dolu dolu yaşayın, gülümseyerek…
Geçici olan şeylere canınızı sıkıp sonra pişman olmayın… Mutluluğu yaşamamak sonradan aklınıza gelecek en büyük pişmanlıklardan birtanesidir.Mutluluk insanın en büyük tedavisidir. Olumsuzlukları olumlu yapmaya yönelten, hayatla sizi barıştıran, terkedildiğinizde anlayışla karşılamanızı sağlayıp ardından tebessüm ettiren işte budur. Bir kerede olsa deneyin; Çocuklar gibi tebessümle başlayıp sonrasında kahkahaya dönüşen bir mutluluğu… Tıpkı filimlerdeki gibi…
“Size gökkuşağından renkler getirdim, hayatınız renklensin diye…”
Yazılarınız harika ve bu arada gazetemize hoşgeldiniz…
Sevgili Eşref Zeki
Bazen hem şaşıyorum hem de çok mutlu oluyorum.Her ne olursa olsun gençlerin kendilerinden daha büyüklerine yaşam nasihati vermeleri güzel diye düşünüyorum.Bana belki “dur biz olgunlukla çok yol katettik bizede mi?” diyenleri duyuyorum.Ben memnunum çığırından çıkmış gençten ziyade içine sindirmeye çalıştıkları yaşamın kurallarını büyüklere hatırlatmalarını tercih ederim.
Tüm bu yazdıklarını yaşamına geçirmeni dilerim.
Senelerdir yaşam ve sevgiyle ilgili yazarım.Çok hoşuma gitti.Bir şeyi hatırlatayım.Seviyor gibi görünmek taraftarı değilim.Zira böyle davranıldığında asla gerçek ve koşulsuz sevgiyi keşfedemezler.
Sevginin en gerçeğini hayatına alman dileği ile gazetemize gelmenden çok mutlu oldum.Yazılarının devamını merakla bekliyorum.
Yaşam bir seçim demeti seninse seçtiğin demet kendinde hayatına aldığın sürece hoş kokusunu yayacaktır.
Hoş geldin.
Sevgilerle.