Evet yıl 1993
2’si otel görevlisi 35 can, diri diri hunharca, yakılarak yaşamlarına son verildi…
Bugün 2013
Üzerinden tamı tamına 20 yıl geçti!
Hepimiz daha dün gibi hatırlıyoruz!
Çünkü ateş sönmedi!
Yara kurumadı!
Çünkü failleri adalete teslim edilmedi… Yangı ilk günkü gibi sıcak… Sıcaktan öte kavurucu, yakıcı! Acı ıpıslak…
İnsan kendi kendine sormalı…
Cevabını kendisi aramalı.
Zira yakılan ne olursa olsun, kim olursa olsun, hatta ne söylemiş olursa olsun, nasıl yakılır? Nasıl kıyılır Allah’ın verdiği cana…
Bunu yapanın kalbinde Allah sevgisi varmıdır acaba? O’nu Allah yarattı! Mükafatını da, cezasını da Allah verecektir! Siz kendinizi Allah’tan üstün mü tutarsınız ki; Allah Allah nidalarını da ağzınıza alarak, cana kıyarsınız!?
Yazıklar olsun…
Şimdi sevap mı kazandınız acaba?
Ne için, ne uğruna yaptınız da bu çirkin, pis emellerinize Allah’ın adını karıştırmaya çalıştınız?
Ben inanıyorum ki kimsenin ahı yerde kalmayacaktır.. Kalmaz da.. Geciken adalet adalet değildir. Kaldı ki yakan insanların, provoke edenlerin, vatandaşı galeyana getirerek bu eylemi yapanların, buna göz yumanların, saklayanların vicdani muhakemesi ölünceye kadar, öldükten sonra da devam edecektir.
Bu nasıl bir öfkeydi?
Bu nasıl bir provokasyon idi? Bu nasıl bir vahşetti? Bu nasıl bir İNSAN elinden çıkan, İNSANIN yaşamına son veren bir karardı?
Hangi mezhebi yargıladınız ve ne adına?
Aleviyi de yaktınız Sünniyi de!
Hangi cinsiyeti yargıladınız?
Erkeği de vardı kadını da…
Hangi yaşı ayırdınız?
Genci de vardı yaşlısı da…
Sözün Özü!
Allah adına hiç bir şey yapmadınız! Lanettesiniz. Çünkü tek yaradan Allah’ın yarattığı cana kastettiniz. Öldürdünüz. Cayır cayır yaktınız. Belki yakalanmayabilirsiniz, belki Adalet karşısında yargılanmayabilirsiniz amma Allah katında da O’nun verdiği canı O alacağı için bunun affı olur mu bilemem amma, ben inanıyorum ki tüm İNSANLARIN vicdanlarında asıl siz yakanlar yargılanıyorsunuz…Dün de yargılandınız, bugün de yargılanacaksınız, yarın da. Çünkü bu defter MAHŞERE dek kapanmayacaktır.
Evet Sivas ellerinde sazım çalınıyor, besteler yapılıyor, güfteler okunuyordu bir zamanlar.. Şimdi suskun, şimdi ağrısı var, kanar tabii ki yara, insan olanın içinde, içimizde…
Ruhunuz şad olsun…
