Şairlerimizin duygularının sayfalara dökülüşü olarak kabul ettiğimiz şiirleri arasında, bu şiirlerin mısraları arasında gezinti yaptıkça, onların anlatım zenginlikleriyle karşılaşırız.
Bu şairlerimizden biri, Konya ilimize bağlı, Akşehir ilçemizden seslenen Mehmet Cem Yiğit’dir. O’nun dörtlükleri, şiirleri var masamda örnek aldığım…
Onun adı adlı şiirinde Mehmet Cem Yiğit, O’nun adını hiç unutmadığından söz ediyor, hatırlatmasında bulunuyor, şöyle devam ediyor:
Kimseye benzemez cilvesi, nazı,
Akıllarda kaldı o güzel adı,
Hayali gözümden geçer de bazı,
Ben hiç unutmadım onun adını,
İsterim vermese de busesini.
Mehmet Cem Yiğit, haddini bilmez, cahil cüheladan örnekler verir bir başka şiirinde. Onların bir gün insanın başına bela açtığından, bunların oturup kalkmasını bilmediklerinden söze der, örnekler verir.
Beşlikleriyle, dörtlükleriyle okurlarına ulaşmaya devam eder Mehmet Cem Yiğit hoca.
Birinci bölümdeki şiirin adı:
En sonbahar, İkinci bölümdeki şiirin adı, İğneli dildir aşağıdakilerin:
Küresel ısınmalar, bir şeyin habercisi,
Mevsim oyuncak değil, kışta bahar da olsa,
Acil önlem almazsak, sonumuz neyin nesi?
Köşede oturuşumuz, kıştaki yaza benzer,
Allah korusun bahar olursa, en sonbahar..
Ak düşler peşinde ışıltılı us,
Bir gün olsun aklını başında tut,
Fazla ileriye gitme, otur, sus,
Yaşlanmış iğneli dilini de tut..
