Seçim formüllerini eskiden Amerikancılar belilerdi. Şimdi iktidar formülü nefrettir.
Seçimlere altmış gün kaldı.
Seçimlerde, tarafların halka ne vaat edip etmediğine baktığınızda, tarafların birbirlerine duyduğu nefretten başka bir şey göremiyorsunuz.
Yapılacak seçimlerin belirleyicisi; kimim kimden ne kadar çok nefret ettiği olacaktır.
Partilerin plan, programları ve hedefleri hiç öne çıkmayacak.
Nefreti çok seviyorum. Nefret bana güç ve enerji veriyor, diyenler kazanacak.
Kullanışı çok elverişli bir araç haline gelen nefret, seçimlerin baş operatörü olacaktır.
Operatör Nefret İşbaşında
Siyasal İslam’ın vesayet düzeni üzerinden yarattığı Cumhuriyet düşmanlığı, ordu düşmanlığı, Ergenekon Balyoz davalarının Cumhuriyetçiler ve laikler üzerinde önemli bir nefret yarattığı herkesin malumudur.
Muhalefet de, plan ve program eleştirisi üzerinden bir muhalefet yapmıyor. Muhalefet bir program üzerinden örgütlenmiyor. Nefreti örgütlüyor.
İktidar da aynısını yapıyor. O da nefreti örgütlüyor. Esas olan rekabet değil, nefrettir.
Nefret iki tarafa da güç ve enerji veriyor.
Eğer nefret edilecek ve bu nefretten bir enerji çıkarılacaksa, bu seçimler taraflar için bir fırsat olacak.
Siyasal İslam’ın Cumhuriyetçilere ve laiklere nefreti, muhalefet partilerinin Erdoğan’a nefreti; seçimin belirleyicisi olacaktır. Ne Amerika var. Ne emperyalizm var. Ne gelecek var.
Aslında ne de Türkiye var.
Halkın ihtiyaçları maalesef gündeme gelmeyecektir. Gelse bile esası teşkil etmeyecektir.
Başka konular konuşulsa bile konuşmanın enerji vericisi Nefret olacaktır.
Enerjisini nefretten alan siyasetler, eninde sonunda emperyalizmin ekmeğine yağ süren siyasetlerdir. Ülkeyi nefretle sonsuza kadar yönetemeyiz. Nefret sonda kendimize döner. Kendimize zarar verir.
Birbirinin varlığından nefret eden ve tüm gücünü bu nefretten alan tarafların varlığı, bu seçimlerden halk yararına bir sonuç çıkmayacağının en önemli göstergesidir.
Gene işçinin çocuğu işçi, zenginin çocuğunun zengin olacağı bir düzenin devamı sağlanacaktır.
Meşru olmayan, halktan yana olmayan düşüncelerin, nefret sayesinde, yeniden meşruiyet kazanacağı bir seçime dört nala gidiyoruz.
Seçimler sorunları çözmek için yapılmadığından, yeni seçim çağrılarının gelmesi kadar doğal bir şey olmaz. Seçim, sonra bir seçim daha ama istikrar yok. Seçim, seçim, seçim…
Sağlıklı bir seçime gitmezsen sağlıklı bir iktidar kurulmaz. Seçimi demokratlığın bir ölçüsü sanmak, demokratlığın en büyük kandırmacasıdır.
Bülent Esinoğlu
bulentesinoglu@gmail.com
ulusal.com.tr
