Yaşam derken yaşamı tüm eve bağlayıp hasret kaldıklarımız da çok oldu. Zaman geçmesine geçiyor, geçiyor da; eksik geçiyor, tatsız geçiyor, çok ama çok sessiz geçiyor.
Tozlu raflarda unutulan hatıraların, eşyaların, tv kumandalarının bile gün yüzüne çıkışına bakıyorum sonra hayretle. Ne çabuk unutmuşum yerini diyorum çoğu şeyin. Ne çabuk vazgeçmişiz sokaklarda yaşam ararken evimizi, yuvamızı…
Çabuk ertelemişiz, çabuk doymuşuz, çabuk yitirmişiz sessizliğin verdiği huzuru…
Duvarı bile kendime uzak tutmuşken yıllarca, şimdilerde unuttuğum detaylarını gözlemliyorum evimin. Ve yıllardır unuttuğum ya da ertelediğim şeyleri tazeledim bu zaman diliminde. Yenilendim, yeniledim eskiyen ne varsa hayata dair.
Şaka gibi geliyor artık bu yaşanılan şeyler.
Bir küçük virüs bizleri, insanlığı ne hale getirdi deyip tekrar strese giriyorum kendimce…
Offf! Yeter! Bunaldım artık deyip avazım çıktığı kadar da bağırmak istiyorum zaman zaman. Bu kadarı da fazla diyorum.
Kaçmak için çabalıyorum bu kez. Kaçabildiğim tek yer teras harici salon oluyor. Biraz da buradan sıkılayım diyorum. Yaslıyorum kendimi varlığını bile unuttuğum tv koltuğuma…
Tekrarına geldiğim dizilerimi karıştırıyorum sonra. Zaman böyle korkuyla biçimsiz geçince zevk alamıyorum. Tadım kaçıyor. Bütün iyi hallerim de kayboluyor birden…
Tamam diyorum. Tamam. Elimizden gelenin fazlasını yaptık diyorum.
Hadi artık özgürce yaşayalım. Tamam eskisi gibi azıtmayalım, tamam sessiz kalalım, tamam yine evlerimizi unutmayalım ama özgürce olalım. Özlediğim de ne varsa biriktiriyorum şimdilerde. Mesela kısıtlanmadan vaktim çok olsun, yine koşturayım eskisi gibi ordan oraya… Bugün de zaman ne çabuk geçti be diyeyim… Sağlığımla değil de vakitsizliğimle isyan edeyim biraz da. Söz veriyorum canım evim yorgunluğumu evimde atmak için yine gelirim ben… Olur mu ?….


















İnci Hanım,
Tüm yazıklarınızı keyifle okudum. “Sağlıcakla Gel.” ifadesine bayıldım. Ne kadar da şairane bir kelime oyunu olmuş. Haklısınız; bugünleri geride bırakalım, işimize gücümüze koşalım. Ama hayat gailesinde boğulmayalım. Günün sonunda sağ salim evimize gelelim.