“Metro ne âlemde?” diye düşündüğüm günün gecesinde…
Bir rüya gördüm.
* * *
Kazılan bölgede, ayağımda çizmeler yürüyorum.
Sanki korku tüneli gibi.
İşçilerin gözündeki endişe, mutsuzluk karanlıkta bile hissediliyor.
Gecikmenin gerginliği her yana yansımış.
Zamanla yarışılıyor ama…
Sanki çalışmayı engelleyen güçler var.
Belki sistemsizlik, belki teknik beceriler veya doğal yapı.
* * *
İlerliyorum.
Geçmişte yer altı derelerinin bulunduğu bölgeye geldiğimde daha da ürperiyorum.
Koca kitle aşağıya inmiş. Diğer ifadeyle; çökmüş.
Birisi diyor ki; “Aynı anda alt ve üst çalışması bu hale neden oldu”
Bilmem, anlamam ki.
Sadece bir noktada alttan ve üstten çalışmanın mutlak çöküntüye sebep olacağını, böyle bir çalışmayı da hiç kimsenin
yapmayacağına aklım yatar.
* * *
Zemini su basmış.
Şebeke kaçakları, kör kaynaklar veya eski kuyulardan olabilir.
Rutubet kokusu insanın gırtlağını yakıyor.
Bir an önce boşaltılması gerektiğini düşünüyorum.
Ya betonu delerek veya sızarak kendine yol bulursa, gittiği yer belli olmazsa?
Yıllar önce metronun tamamlanan ilk bölümünde de böyle olaylar yaşanmıştı.
Ancak alınan önlemler ve teknik ekip tecrübesiyle zorluklar sorunsuz aşılmıştı.
* * *
Dedim ya, rüyadayım.
Hıfzıssıhha ile Poligon arasındaki bir noktada çökmeye bakarken, kazılan bölgeyi tutacak kemer şeklindeki demirleri ve üzerindeki özel betonu göremiyorum.
Tünel üzerindeki yükü dağıtmak için klonlama dedikleri çubuk demirlere rastlamıyorum.
Belli ki kaybolmuş veya yapılacak.
Karanlık artıyor, oksijen azalıyor.
Bir ön önce dışarı çıkmak istiyorum.
* * *
Ter içinde uyanıyorum.
Ter içinde uyanıyorum.
Çünkü gördüğüm rüya değil; kabus.
Ne kadar bahtsız olsa da, üç müteahhit değiştirse de metronun bu kadar kötü olabileceğini tahmin etmiyorum.
Yine de aklıma takılıyor.
Merakımı yenemiyorum.
Rüyamdaki gibi çökme nasıl olabilir?
Müşavir firmanın tespiti ve raporu nedir?
Neler yapılmış, neler yapılmamıştır?
İleriye yönelik özellikle su kaynaklı tehlikeler söz konusu mudur?
* * *
Keşke birileri metro çalışmasına inse de…
Tarafsız, gerçek gözlemlerini bizlere aktarsa.
Huzursuzluktan mı kâbus görüyorum?
Paranoyalarla mı yaşıyorum?
Ben de kendimi bilsem!
