Posul

Ülkede tanınmışlığı veya yapılışı nerelerde var bilmem ama (posul/fosul) Karadeniz’de çok bilinen bir yiyecektir.
İnsanımızın kıvrak zekâsı belki deneme, belki merak yoluyla bulmuştur posulu. Temel gıdalardan değildir. Tamamen keyfi bir yiyecektir ve yaz aylarında yapılır. Aslına bakılırsa tamamen çocukları sevindirmek için de yapıldığı söylenebilir.
Bundan yaklaşık yarım asır önce ülkede her şeyin bulunmadığı zamanlardı. Hormon denilen “yapay” madde hayatımıza girmemişti. Başka bir ifadeyle hayatımıza kastetmemişti. İşte o zamanlar kışlık hazırlıklar evlerde yapılırdı.
Mısırların bir kısmı gölgede, bir kısmı taş fırınlarda kurutulurdu. Gölgede kurutulan mısırlar ekildiğinde bitme özelliği olmasına rağmen o işler tohumluk olarak ayrılmış koçanlardan yapılırdı.
Fırında kurutulan mısırların unundan muhtelif yiyecekler yapılırdı.
Köylerin bir nevi ortak malı olan taş fırınlarda sadece mısır değil birçok sebze kurutulurdu.
Ne zaman biri fırın yaksa mahallenin çocukları, hatta bazen büyükleri yanmış fırının içine daldan yeni koparılmış taze elmaları bırakır; belli bir zaman sonra oradan alırdı. Elmalar fırının hararetinden sıcakta hızlıca kavrulur, suyu azalır, suyu azaldıkça da şeker oranı artardı. Böylece hacmi küçülen elmaların büzüşmüş hali daha da tatlı olurdu.
Fırından çıkan elmaların bazılarından içindeki şekerli su dışarı sızar ve ateşin verdiği kavurucu sıcaklıkla kahverengi hal alırdı. Bu elma içindeki glikozun bir nevi erimesi sonucu olurdu.
Sıcak sıcak elimize aldığımız posulları veya fosulları büyük bir iştiha ile yerdik. Elimizin ve ağzımızın sıcaktan yanması bu tadı almamıza engel olamazdı.
Dedim ya posul/fosul bir temel gıda maddesi olmayıp, keyfe göre yaptığımız bir yiyecekti. Çünkü ne uzun süre muhafaza edilirdi, ne de bir öğün olarak tüketilirdi.
Taşova’da da böyle şeyler yapılır mı bilmem ama mısır ve elma mevsimi yaklaştı. Köylerde bulunan taş fırınlarda bir yandan mısır, fasulye ve muhtelif sebzeler kurutulurken; bir yandan da çocuklar için posul yapılacak. Tabii posulu seven çocuk kaldıysa…
Günümüzde jelatinli tatlılar çıktıktan sonra posulun da tadı kaçtı. Çok şeyin tadı kaçtığı gibi…