Evet, çağrımız amacına ulaşmıştır. PKK bugün itibariyle 20 Eylül 2010 tarihine kadar ateşkes ilan etmiştir.
Kimse bu durumu küçümseme lüksüne sahip değildir. Kimse bunu görmezden gelmemelidir. Ve kimse bu durumun bitmesi için istenmeyen bir olaya izin vermemelidir.
Artık bu süreci/süreyi silahların yeniden konuşmaması için çok dolu geçirmemiz gerekmektedir. Hükmetin yeni inisiyatifler geliştirmesi gerekir. Hükümet açılımı daha adil ve hakkaniyete uygun sürdürmelidir. Bu fırsat kaçarsa hepimiz kaybederiz.
Artık hiçbir şekilde silahların konuşmaması lazım; bizim söyleyecek çok sözümüz olmalı ve de vardır. Şimdiye değin konuşulanları yeniden tekrarlamadan yeni, yepyeni bir dil oluşturmak zorundayız; barışın dili…
Evet,
Barışa hizmet eden, kardeş kanının akmamasını sağlayan, Türk ve Kürt halklarının esenliğini amaç edinen bir dil;
Ebedi kardeşlik tesis edilmeli. Ayrılığın değil birlikteliğin hedeflendiği bir anlayışı yansıtan bir dil oluşturmalıyız.
Bunu neden söylüyorum biliyor musunuz?
Bir haberde iki cenaze ve ağlayan annelerin haberini izliyordum. Bir askerimizin annesinin yürek yakan dramını;
“şehidimizin annesi yürekleri yaktı” diye sundu sunucu. Ama ölen PKK’linin annesi ile ilgili kısım;
“teröristin annesi yıkıldı” diye sunulmuştu. Bu dil barış dili değil; olsa olsa ayrılığa yol açan bir dildi. Ne vardı sanki “ölen PKK’lının annesi” denseydi? O annenin hatırına, acısının hatırına haber daha uygun dille verilseydi ne kaybederdi(k)?
Neticede oğlunu kaybeden bir annenin dramı vardı, oğlunun dağda ölmesini ister miydi? Hatta oğlunun dağa çıkmasını hiç ister miydi?
Evet artık barışa, kardeşliğe hasretimizin bittiği sürece giriyoruz. Herkes bu süreçte geçmişten dersler çıkararak yaklaşmalı. Zira kaybedecek, gözden çıkaracağımız evladımız artık yok.
Benim başlatmış olduğum ve 9. gün gelen iyi haberler üzerine bitirdiğim açlık grevimin bu sürece nasıl bir katkı sunduğunu gelen mesaj ve telefonlardan anlıyorum.
Ancak bilinmelidir ki bu süreçte beni yalnız bırakmayan “mangal yürekli” “aziz dost”ların, yakından da öte yakınlarımın katkısı inanılmazdı. Zira Bu süreçte Diyarbakır gibi bir yerde böylesine risk dolu bir eylem “akılkârı” değildi. Bu sebeple 9 gün boyunca beni her yönüyle destekleyenlere sonsuz minnettar olduğumu ifade etmem bir borcun ödenemeyeceğinin ifadesidir.
İlimizden beni yalnız bırakmayan STK temsilcilerine, şahsiyetlere sonsuz teşekkür ediyorum.
Değişik il ve ilçelerden, yurt dışından gelen ziyaretçilerden aldığım moral ve iyi dilek temennileri için de herkese teşekkür ediyorum.
Elbette ki “ateşkes kararı” bu eylemimizden dolayı alınacak bir karar değildi. Ama neticede çağrımızın anlamlılığı yerini buldu.
Zira kimsenin yapmadığını yapmıştık;
PKK daha önce 17 kez ateşkes kararı almıştı ve biz de bir kere daha demiştik. Sonrası mı?
Hükümet adımı atmalıdır.
Hem de gecikmeden.
Bu aşamadan sonra neler yapılması gerekir? sorusunun cevabını ileri ki günlerde yazmak temennisiyle;
Hayırlı olsun.
Ahmet Ay, sizi kan akmasından diye yaptığınız anlamlı gayretler için tebrik etmek gerekir. PKK sizin bu gayretinizden ne kadar haberdar oldu? Ne kadar değerli saydı? Elbette kendi adıma bunu bilme imkanım yoktur. Hükümete yaptığınız çağrı ise oldukça kapalı ve ucu açık bir çağrıdır. Çünkü hükümetin neyi behemeha yapması gerekir sorusunun cevabı çağrınızda yer almamıştır. PKK terörü Türkiye’de herkesi ilgilendirmektedir. Bu konuda atılacak adımlar da se ister istemez, nüfusun azınlığını değil tamamını dikkate alacak şekilde olmak zorundadır.
Askeri kuvvetlerle, PKK’lıları hukuk önünde eşit gören her iki tarafada aynı statüde imiş gibi hitab eden çağrılar gerçekçi değildir. PKK’nın barışın önünde ilk ve en büyük engel olduğu teslim edilmelidir. Gerisi ise daha çok teferruattır Çünkü hükümetin, devletin kendi masum vatandaşlarının tamamına veya bir bölümüne karşı zafer kazandığı düşünülemeyeceğine göre o vatandaşlarının makul isteklerini yerine getirmesi gerekir. Ancak o makul istekler de bir ayrıcalığa kadar uzanmamalıdır.
Kan akmasını istemeyenlerin, açıkça ve gür birsesle PKK’ya hayır diyememelerini anlamak mümkün değildir. Can güvenliği elbette önemlidir. Buna bağlı teviller elbette anlaşılabilir. Ancak bunun dışında, PKK ile askeri kuvvetlri aynı statüde gören üslup belli ki gerçeği grmekten kavramaktan uak bir yaklaşımdır.
Sizi tekrar kutlarım. Sağlık ve afiyetler dilerim. Selamla. Saygılar.
Selami SAYGIN,
Teşekkür ediyorum, hükümetin bir “kardeşlik projesi” vardı(r) ve bir süredir yerinde sayaar hale gelmişti. Bu prejenin içeriğinin hayatiyet kazanmasını istiyoruz.
Bunu daha sonraki yazımda değinerek açıklayacağım.
Selam ve saygılar.
kactir okuyorum ve size saygi ile destk vermyi borc biliyorm selam size