Büyüklerimiz insanı büyük kainat ve küçük kainat diye iki biçimde tarif edip ele almışlar. Yani aynı özelliklere sahip iki farksız dünya…
Kendi içindeki devinimleri, doğal savunma refleks ve mekanizmaları hemen hemen aynı…
Nasıl ki deniz yada temiz su içinde pislik fazlalık barındırmaz sahili selamete atarsa insan vücudu da öyle doğal (sünnetullah) çerçevesinde kendi içindeki, fazlalıkları, pislikleri, sidik, kazurat vs.. bir sistem dahilinde dışarı atmaktadır.
Malum Cebel-i Berekette yaylada o dağ senin bu dağ benim her gün yaşam şekli haline getirdiğim rutin yürüyüşlerim gün aşırı bütün güzelliğiyle devam ediyor…
Bu yürüyüşlerin birinde sol elimin orta parmak ucuna bir diken batmış fark etmemişim.
Aman Allahım!
Birkaç gün sonra bir acı bir zonklama dokunamıyorum. Köyden tecrübeli bir hanım Yüksel Bey bırak kendi haline zamanla o dikeni o parmak kendi kendine dışarıya atacaktır merak etme dedi. Ve aynen öyle de oldu.
Evet sevgili dostlar!
Bana benden olur her ne olursa esprisince; İnsan vücudu aslında kendi doğal seyrinde hiç hastalanmayacak bir şekilde tasarlanmış ve tüm donanımları içine yerleştirilmiş muhteşem bir dizayndan, düzenekten oluşmaktadır.
Her hangi bir olumsuzluk her hangi bir arıza meydana geldiğinde kendi kendini tamir etme ve tedavi etme kabiliyetleri bütün azalarımıza Allah tarafından bağışlanmıştır.
Başımıza gelenler elimizle yaptıklarımızdan ibarettir.
Kendi elimizle meydana getirdiğimiz musibetlerden, belalardan, hastalıklardan KADER ve KAZA algısıyla kurtulmaya çalışmak aptallığın daniskasıdır.
Aynen öylede, küçük ve büyük kainat diye telakki edilen insanın bütün yapısında öyle bir koruyucu, kollayıcı ve reflekssel mekanizma vardır ki, kişi onu taammüden ve bilerek bozmadıkça bu komleks, koruyucu sistem hiçbir olumsuzluğa geçit vermeyecektir.
Ve bu evrensel yasa dinle imanla izah edilemez.
Çünkü dinsizde de, dinlide de aynı mekanizma eşit ve adil bir şekilde bütün güzelliğiyle devam etmektedir.
Sonuç, parmağıma dikeni batıran benim.
Aman dikkat! Kimsenin parmağına diken batmasın..
ATATÜRK KÖŞESİ
Türkiye ne Amerikanlaşacak, ne batılılaşacaktır. O, sadece özleşecektir.
DÜŞÜN-TAŞIN
Bir gün gelir yedikleri içtikleri insanın tuzağı olur.(Hz Davut)
AFORİZMALARIM
Acının ıstırabından çok, ona alışmak ve normalleştirmek korkutucudur..
