Türkiye tarihin de toplumu en çok tahrip eden, en çok parçalayan noktalardan biri nedir diye soracak olursanız hiç şüphesiz bunun cevabı ötekileştirme mantığı olacaktır. Yıllardır Türkiye’de toplumu yaralayan ve insanları birbirinden ayıran en büyük etken sen-ben anlayışının sürdürülğü ötekileştirme olmuştur.
Gelin kısaca ötekileştirildiğimiz yönlerimize bir göz atalım;
Bir zamanlar bu ülke’de korkunç bir boyutta Alevi-Sünni ayrımcılığı yapılmıştır. Bir tarafta Alevi, diğer tarafta Sünni’ler sadece bu ötekileştirme mantığı yüzünden birbirlerini vurmuşlardır. Her iki tarafta büyük acılar çekmiş ve sonucunda ülke olarak tekrar toparlanabilmemiz ve yaralarımızı sarabilmemız kolay olmamıştır. Halen’de tam anlamıyla bunun yaraları sarılmış değildir, etkilerini bügün bile bazı yerlerde görebiliyoruz.
Aynı şekil’de yine sağcı-solcu ayrımcılığına gidilmiştir. Sağcısıyla, solcusuyla hala büyüklerimiz anlatırlar bize o dönemlerde sağ ve sol olayları yüzünden insanların nasıl birbirlerini vurduklarını, sokaklarda rahat rahat gezemediklerini, okula gidemediklerini ve her an kurşunun nereden geleceği korkusuyla yaşadıklarını her fırsatta dile getirirler.
Kardeşin, kardeşe kıydığı bir bir Türkiye döneminin manzarasıdır o günler.
Bütün bunları en az sizde benim kadar duymuşsunuzdur…
Ama bir şeyi daha duymuş olmanız gerekir, o dönemin sağcısı da, solcusu da bütün bu yaşananların çok büyük bir yanlış olduğunu ve o zaman insanların bu ötekileştirme yüzünden büyük acılar çektiğini dile getirirler.
Bütün bu yanlışlar, yanlış uygulamalar dönemin siyasi iktidarlarının yanlış politikaları ve siyasi rant uğruna yaptıkları ötekileştirmelerin bir sonucudur.
Acısını çeken bizleriz, Türkiye halkı…!
Şimdi’de ortaya Kürt, Türk ayrımcılığının atılmak istendiğini görüyoruz. Bazılarımız ısrarla her Kürt’ün PKK olmadığını anlayamıyor veya işin kolayına kaçıp ötekileştirme yolunu seçip anlamak istemiyor. Sevgili dostlar yıllardır Türkiye’de oynanan oyunlar hep aynı ve dikkatle bakarsanız sadece isimler değişiyor. Birbirimizi hep ötekileştiriyoruz, ister Türk, Kürt, Alevi, Sünni, sağcı, solcu olun her zaman birbirimizi ötekileştirecek birşeyler bulmayı başarıyoruz. Bütün bunların sonunda da hep büyük acılar çeken yine bizler oluyoruz.
Tıpkı bizi bölüp acı çekmemizi isteyen başka güçlerin istediği gibi.
Yetmez mi bu kadar bölündüğümüz dostlar yetmez mi?
Bu sıkıntının esas sebebinin Osmanlı imparatorluğunun külleri üzerine yeni bir devlet kurma çabamızın doğal sonucu olarak görüyorum ben.
Bir çok etnik topluluk ve farklı inançlar mevcut. Farklı gelenekler farklı alışkanlıklar farklı tarzlar var. Bence çatışma bu etnik yapıların devleti istismar etmeye kalkışmasından doğuyor.
Malesef günümüzde bu oyunlar hala devam ediyor ve insanlar aynı şekilde bu tuzaklara düşürülüyor. Fiiller tepişirken çimenler ezilirmiş birilerinin yanlış politikasınıda insanlar çekmekte. güzel bir yazı olmuş elinize sağlık bilinen ama söylenmeyen birşey bence artık uykudan uyanma vakti..