Okumayı Sevmeyen Toplum

Yine de onların hepsini seviyorum. Hepsi benim ebem, dedem, babam, anam, kardeşim, çocuğumdur. Ya da eşim, dostum, sevgilimdir. Hepsini ben çok seviyorum. Hedefim hepsine ulaşmaktır. Allah’ın biz insanlara bir lütuf olarak vermiş olduğu aklı kullanıp daha çok düşünmelerini sağlamaktır. Onun için elimden geleni yapmaya hep gayret edeceğim.

Okumayan toplum düşünmez. Düşünmeyen bir toplumunda ne bu günü, ne yarını ne de geleceği olur. Yarını bu günün hayali oluşturur. Onun için hepimiz hem bu günümüzü, hem yarınımızı düşünmek zorundayız.

Dünyayı okuyup düşünmediğimiz için bu gün bu haldeyiz. Lütfen düşünmek için okuyalım. Okumamak için ısrar etmeyelim. Okumak için ısrar edelim. Bu konuda daha fazla geç kalmayalım. Lütfen okuyup yazıp düşünelim.

Yetmiş milyonluk nüfusumuzla her yerde her zaman hep övünüyoruz. Ama dünyadaki her türlü olumlu gelişmelerinde hep sonlarındayız. Bu benim her zaman kanıma dokunuyor. Sanki diğer milletler bizlerden daha çok akıllılarmış gibi.

İşte bu gün onları bizden akıllı yapan tek şey, onların çok okuyup, düşünüp yazmalarıdır.

Kendi geleceğini ancak okuyup düşünen halk tayin eder. Aksi takdirde yaşanacak hayatların tüm kaderlerini hep başkaları tayin eder.

Bizde olduğu gibi sonradan da halk hep pişmanlık duyar. Keşkelerle yaşarken de görüp duyan olursa diye oturur kendi haline ağlar. Artık iş işten geçmiştir. Ne gören ne de duyan olur. Çünkü artık halk kendi kaderini kendi eliyle yazıp ipotek altına almıştır.

Yapılacak hiçbir şey de yoktur artık. Çünkü “Atı alan Üsküdar’ı geçmiştir.” Onun için kim ne ederse kendine eder. Ancak demokrasi ile yönetilen ülkelerde biliyorsunuz her şey sayı çokluğuna bağlı. Dolayısıyla okuyup aklını kullanıp düşünen ile okumayıp aklını kullanmayıp düşünmeyenlerin kararları aynı kefeye konulup tartılıp değerlendirilmektedir.

Hal böyle olunca ister istemez sonuç da hep okumayandan, yazmayandan, düşünüp aklını kullanmayandan yana olmaktadır. Burada kendi eden kendi bulsa iyi de etmeyeni de kendi tarafına çekmiş oluyor. Yani okuyup bilgi sahibi olanla, okumayıp cahil kalan arasında hiçbir fark kalmıyor.

Dolayısıyla on kişiden dokuzunun yaptığı hata yada yanlış seçimin sonucuna, doğru seçim yapan o bir kişi de ister istemez katılmak zorunda kalıyor.

İnsan neyi talep ederse, Allah ona o yönde seçim yapmasını sağlar. Yani insan hayır yada şerri kendi aklıyla, kendi eliyle bulur. Doğrudur ancak dokuz kişi, doğru seçim yapan diğer o bir kişinin de ahrette vebalini çekip hesabını vermek zorundadırlar.

Çünkü artık o saatten sonra söylenecek sözde yoktur. İşte cehaletin çok olduğu bir yerde çizilip oluşturulan kötü kader de budur.

Çünkü Allah bize buyuruyor. Aklını kullanmayan toplumların başına pislik yağar. Pislikte her türlü çirkinlik, kötülük oluşur.

Peki oluşan pislikte, çirkinlikte, kötülükte suç Allah’ın mı?

Yoksa, bizim mi?

Herkes eğri oturup doğru konuşsun.

Her yerde her zaman doğru konuşmak için her şeyi bildiğimi asla söyleyemem. Çünkü ben bilmediğim her şeyin cahiliyim. Onun için hayatta bilmediğim lüzumlu şeyleri de öğrenip bilmek için elimden geleni yapmaya çalışırım.

Çünkü bir insan olarak yaratılıp var edilmenin en büyük görev ve sorumluluğu aklın kullanılmasıdır. Aksi takdirde insan, insan olamaz.

Hepimizin insan olup yaşadığımız ortak hayatı doğru yaşayıp paylaşmamız için sizlere Allah’ın ilk emrine uyup okumanızı, okuduklarınızı akıl edip düşünmenizi yalvarıp yakarıp istirham ediyorum.

Ne olursunuz!

Okuyunuz.

Zaman akıp gidiyor. Ömrünüzü boşu boşuna tüketip, zamanınızı boş yere harcamayınız.

Her soruna doğru çözüm bulabilmek için okuyup düşünmek gerekir. Çünkü aklımız Allah’a düşüncelerimiz bize aittir. O yüzden Allah’ın bize bahşedip vermiş olduğu akıl içinde doğru düşünenler için her zaman doğru düşünceler mevcuttur. Bundan hiç kimsenin şüphesi olmasın.

Okuyup yararlanmanız dileğiyle. Akıl ve düşünceyle ilgili kendime ait sözlerimden bir kısmını aşağıya yazmak istiyorum. Ola ki, lütfedip okur, düşünüp faydalanırsınız.

Gerçi toplum olarak hepimiz her şeyi çok iyi biliyoruz . Hepimiz alim, hepimiz filozofuz. Kimsenin kimseye söyleyecek fazla bir lafı yok. Ama ben yine de ısrar edip lüzumsuzluk yaparak yazıp söyleyeceğim.

Ola ki, içimizden her şeyi bilmeyen bir kişi çıkar. Hiç olmazsa onun günahını, onun vebalini almış olmayalım.

Okuyup yazması olmayan, her hangi bir talebine ilişkin dilekçe yazıp altına doğru dürüst imza atmasını bile bilmeyen. Bilmediği halde bilmiş gibi görünüp burnundan kıl aldırmayan. Her şeyi çok iyi bildiğini söyleyip hiçbir şey öğrenmek istemeyen. Çok bilmiş topluma yazı yazmak çok zor. Ama ne yapalım. Biz yine de yazmak zorundayız.

İsterse o, öğrenmek isteyen bir kişi olsun.

O, bir kişi yazı yazan için bir dünya demektir.

Çünkü bildiğine inanıp yazı yazan için umutsuzluk ve yılgınlık şeytan işidir.

Şeytan ve şeytanlıktan kurtulmanın tek yolu, tek çaresi; Aklı kullanıp okumaktır. Okuduğunu düşünmektir. Doğru bildiğin düşünceleri yazıp aktarmaktır.

– Okumak, en büyük ibadettir.

– Aklı büyütüp, geliştirip olgunlaştıran okumaktır.

– Düşünmek için okumak gerekir.

– Okumak en büyük ibadettir.

– Düşünmeyen akıl, akıl değildir.

– Düşünüp ders alanlar için hayat, binlerce öğretmeni olan bir okuldur.

– Cehaletin çok olduğu yerde kral cahil olur.

– Karanlıkta cahil kral olur.

– Cehaletin kralı cahil olur.

– Her sözü lâf olsun diye söyleyenler zamanla toplumun güven duygusunu yıkarlar.

– İnsanın fakiri parasız olan değil, akılsız olandır.

– Akıllı olan paralı olandan daha zengindir.

– Anasını beğenmeyen evlat, tez ana olur.

– Atasını beğenmeyen evlada zaman tez geçer.

– Az azıkla uzağa, az bilgiyle yola gidilmez.

– Hikmetli aklın asıl marifeti, bir çuval pirinç içindeki beyaz taşı, dişi kırmadan bulup çıkarmaktır.

– Her münakaşa cehaletin kötü bir eseridir.

– Bilgi insanı büyütür.

– Dünyada cenneti isteyen ilim yapsın.

– İyi niyet başlangıcın temelini oluşturur.

– Bizi hakikate götürmeyen tartışma dedikodudan ibarettir.

– İlk tartışma insanın kendisini tanıyıp anlamasıyla başlar.

– Karşındakinin seni anlamsını istiyorsan, onun aklına göre, onun diliyle konuş.

– Düşünmeyi bilmeyen insan, akılsızdır.

– Aklı olmayan insan, düşünmez.

– Düşünmeyen insan akılsızdır.

– Düşünülmeyeni düşünüp bilmek, bilgeliktir. / kaşifliktir.

– Hayatı öğrenmek, insan olmaktır.

– İnsan olmak hayatı öğrenmektir.

– Dostluklar fırsatlar üzerine değil, sorumluluklar üzerine kurulur.

– Çocuklukta kötü düşünce olmaz.

– İnsan büyüdükçe kötü düşünür.

– Hiç kimse başkasının aklıyla akıl sahibi olmaz.

– Hiç kimse bir başkasının aklıyla akıllı olmaz. / akıllanmaz.

– Düşünce ruhun sesidir.

– Düşünmek, ruhumuzun bize seslenişidir.

– İnsanın kendisini aldatmasından daha kolay bir şey yoktur.

– Ahlâksız olanın düşüncesi de ahlaksızdır.

– Derin düşünce insanı bilge yapar.

– Düşünmeyen akıl, akıl değildir.

– Tembel insanların dünyamıza bıraktıkları en kötü miras, faizdir.

– Fakirlikten utanılmaz, tembellikten utanılır.

– Gamı kederi olmayan, zamandan habersiz yaşar.

– İnsanı yüceltip yükselten akıl ile ahlaktır.

– Hayattan yakınmak ömrü tez tüketir.

– Düşünce kirlenmeden dünya kirlenmez.

– Uyanan düşünce bir daha uyumaz.

– Aklı olan düşünür, olmayan her şeye boş verir.

– Cahilin inadı çok, inancı azdır.

– Aklın düşmanı şeytan, şeytanın düşmanı akıldır. Düşünce engellense de, aklın düşünmesi asla engellenemez.

– Düşüncemiz yönünde kullanılan irademiz kaderimizi belirler.

– Düşünüp, ders alanlar için hayat, binlerce öğretmeni olan bir okuldur.

– Düşünmeyen baş / akıl, ürün vermeyen tarlaya benzer.

– Okumayanın bilgisi, bilgisi olmayanın inancı, inancı olmayanın da imanı olmaz.

– Aslanı eşek gibi seversen üzerine semer vurmak kolay olur.

– Eşeği aslan gibi seversen şımartırsın.

Niyetim insanları kırmak, üzmek, aşağılayıp hor görmek asla değildir. Ben insan olan herkesi seviyorum. Ona ne semer vurmak, ne de şımartmak istiyorum. O yüzden insan olana ben, insan olduğu ölçüde değer veriyorum. O yüzden aklı olan herkes yazdıklarımın ne anlama geldiğini bilirler. Bilmeyenlerde ya akılsızdırlar. Ya işine gelmeyenlerdir. Ya da beni anlamak istemeyenlerdir.

Sevgi ve saygılarımla.

Yine de onların hepsini seviyorum. Hepsi benim ebem, dedem, babam, anam, kardeşim, çocuğumdur. Ya da eşim, dostum, sevgilimdir. Hepsini ben çok seviyorum. Hedefim hepsine ulaşmaktır. Allah’ın biz insanlara bir lütuf olarak vermiş olduğu aklı kullanıp daha çok düşünmelerini sağlamaktır. Onun için elimden geleni yapmaya hep gayret edeceğim.

Okumayan toplum düşünmez. Düşünmeyen bir toplumunda ne bu günü, ne yarını ne de geleceği olur. Yarını bu günün hayali oluşturur. Onun için hepimiz hem bu günümüzü, hem yarınımızı düşünmek zorundayız.

Dünyayı okuyup düşünmediğimiz için bu gün bu haldeyiz. Lütfen düşünmek için okuyalım. Okumamak için ısrar etmeyelim. Okumak için ısrar edelim. Bu konuda daha fazla geç kalmayalım. Lütfen okuyup yazıp düşünelim.

Yetmiş milyonluk nüfusumuzla her yerde her zaman hep övünüyoruz. Ama dünyadaki her türlü olumlu gelişmelerinde hep sonlarındayız. Bu benim her zaman kanıma dokunuyor. Sanki diğer milletler bizlerden daha çok akıllılarmış gibi.

İşte bu gün onları bizden akıllı yapan tek şey, onların çok okuyup, düşünüp yazmalarıdır.

Kendi geleceğini ancak okuyup düşünen halk tayin eder. Aksi takdirde yaşanacak hayatların tüm kaderlerini hep başkaları tayin eder.

Bizde olduğu gibi sonradan da halk hep pişmanlık duyar. Keşkelerle yaşarken de görüp duyan olursa diye oturur kendi haline ağlar. Artık iş işten geçmiştir. Ne gören ne de duyan olur. Çünkü artık halk kendi kaderini kendi eliyle yazıp ipotek altına almıştır.

Yapılacak hiçbir şey de yoktur artık. Çünkü “Atı alan Üsküdar’ı geçmiştir.” Onun için kim ne ederse kendine eder. Ancak demokrasi ile yönetilen ülkelerde biliyorsunuz her şey sayı çokluğuna bağlı. Dolayısıyla okuyup aklını kullanıp düşünen ile okumayıp aklını kullanmayıp düşünmeyenlerin kararları aynı kefeye konulup tartılıp değerlendirilmektedir.

Hal böyle olunca ister istemez sonuç da hep okumayandan, yazmayandan, düşünüp aklını kullanmayandan yana olmaktadır. Burada kendi eden kendi bulsa iyi de etmeyeni de kendi tarafına çekmiş oluyor. Yani okuyup bilgi sahibi olanla, okumayıp cahil kalan arasında hiçbir fark kalmıyor.

Dolayısıyla on kişiden dokuzunun yaptığı hata yada yanlış seçimin sonucuna, doğru seçim yapan o bir kişi de ister istemez katılmak zorunda kalıyor.

İnsan neyi talep ederse, Allah ona o yönde seçim yapmasını sağlar. Yani insan hayır yada şerri kendi aklıyla, kendi eliyle bulur. Doğrudur ancak dokuz kişi, doğru seçim yapan diğer o bir kişinin de ahrette vebalini çekip hesabını vermek zorundadırlar.

Çünkü artık o saatten sonra söylenecek sözde yoktur. İşte cehaletin çok olduğu bir yerde çizilip oluşturulan kötü kader de budur.

Çünkü Allah bize buyuruyor. Aklını kullanmayan toplumların başına pislik yağar. Pislikte her türlü çirkinlik, kötülük oluşur.

Peki oluşan pislikte, çirkinlikte, kötülükte suç Allah’ın mı?

Yoksa, bizim mi?

Herkes eğri oturup doğru konuşsun.

Her yerde her zaman doğru konuşmak için her şeyi bildiğimi asla söyleyemem. Çünkü ben bilmediğim her şeyin cahiliyim. Onun için hayatta bilmediğim lüzumlu şeyleri de öğrenip bilmek için elimden geleni yapmaya çalışırım.

Çünkü bir insan olarak yaratılıp var edilmenin en büyük görev ve sorumluluğu aklın kullanılmasıdır. Aksi takdirde insan, insan olamaz.

Hepimizin insan olup yaşadığımız ortak hayatı doğru yaşayıp paylaşmamız için sizlere Allah’ın ilk emrine uyup okumanızı, okuduklarınızı akıl edip düşünmenizi yalvarıp yakarıp istirham ediyorum.

Ne olursunuz!

Okuyunuz.

Zaman akıp gidiyor. Ömrünüzü boşu boşuna tüketip, zamanınızı boş yere harcamayınız.

Her soruna doğru çözüm bulabilmek için okuyup düşünmek gerekir. Çünkü aklımız Allah’a düşüncelerimiz bize aittir. O yüzden Allah’ın bize bahşedip vermiş olduğu akıl içinde doğru düşünenler için her zaman doğru düşünceler mevcuttur. Bundan hiç kimsenin şüphesi olmasın.

Okuyup yararlanmanız dileğiyle. Akıl ve düşünceyle ilgili kendime ait sözlerimden bir kısmını aşağıya yazmak istiyorum. Ola ki, lütfedip okur, düşünüp faydalanırsınız.

Gerçi toplum olarak hepimiz her şeyi çok iyi biliyoruz . Hepimiz alim, hepimiz filozofuz. Kimsenin kimseye söyleyecek fazla bir lafı yok. Ama ben yine de ısrar edip lüzumsuzluk yaparak yazıp söyleyeceğim.

Ola ki, içimizden her şeyi bilmeyen bir kişi çıkar. Hiç olmazsa onun günahını, onun vebalini almış olmayalım.

Okuyup yazması olmayan, her hangi bir talebine ilişkin dilekçe yazıp altına doğru dürüst imza atmasını bile bilmeyen. Bilmediği halde bilmiş gibi görünüp burnundan kıl aldırmayan. Her şeyi çok iyi bildiğini söyleyip hiçbir şey öğrenmek istemeyen. Çok bilmiş topluma yazı yazmak çok zor. Ama ne yapalım. Biz yine de yazmak zorundayız.

İsterse o, öğrenmek isteyen bir kişi olsun.

O, bir kişi yazı yazan için bir dünya demektir.

Çünkü bildiğine inanıp yazı yazan için umutsuzluk ve yılgınlık şeytan işidir.

Şeytan ve şeytanlıktan kurtulmanın tek yolu, tek çaresi; Aklı kullanıp okumaktır. Okuduğunu düşünmektir. Doğru bildiğin düşünceleri yazıp aktarmaktır.

– Okumak, en büyük ibadettir.

– Aklı büyütüp, geliştirip olgunlaştıran okumaktır.

– Düşünmek için okumak gerekir.

– Okumak en büyük ibadettir.

– Düşünmeyen akıl, akıl değildir.

– Düşünüp ders alanlar için hayat, binlerce öğretmeni olan bir okuldur.

– Cehaletin çok olduğu yerde kral cahil olur.

– Karanlıkta cahil kral olur.

– Cehaletin kralı cahil olur.

– Her sözü lâf olsun diye söyleyenler zamanla toplumun güven duygusunu yıkarlar.

– İnsanın fakiri parasız olan değil, akılsız olandır.

– Akıllı olan paralı olandan daha zengindir.

– Anasını beğenmeyen evlat, tez ana olur.

– Atasını beğenmeyen evlada zaman tez geçer.

– Az azıkla uzağa, az bilgiyle yola gidilmez.

– Hikmetli aklın asıl marifeti, bir çuval pirinç içindeki beyaz taşı, dişi kırmadan bulup çıkarmaktır.

– Her münakaşa cehaletin kötü bir eseridir.

– Bilgi insanı büyütür.

– Dünyada cenneti isteyen ilim yapsın.

– İyi niyet başlangıcın temelini oluşturur.

– Bizi hakikate götürmeyen tartışma dedikodudan ibarettir.

– İlk tartışma insanın kendisini tanıyıp anlamasıyla başlar.

– Karşındakinin seni anlamsını istiyorsan, onun aklına göre, onun diliyle konuş.

– Düşünmeyi bilmeyen insan, akılsızdır.

– Aklı olmayan insan, düşünmez.

– Düşünmeyen insan akılsızdır.

– Düşünülmeyeni düşünüp bilmek, bilgeliktir. / kaşifliktir.

– Hayatı öğrenmek, insan olmaktır.

– İnsan olmak hayatı öğrenmektir.

– Dostluklar fırsatlar üzerine değil, sorumluluklar üzerine kurulur.

– Çocuklukta kötü düşünce olmaz.

– İnsan büyüdükçe kötü düşünür.

– Hiç kimse başkasının aklıyla akıl sahibi olmaz.

– Hiç kimse bir başkasının aklıyla akıllı olmaz. / akıllanmaz.

– Düşünce ruhun sesidir.

– Düşünmek, ruhumuzun bize seslenişidir.

– İnsanın kendisini aldatmasından daha kolay bir şey yoktur.

– Ahlâksız olanın düşüncesi de ahlaksızdır.

– Derin düşünce insanı bilge yapar.

– Düşünmeyen akıl, akıl değildir.

– Tembel insanların dünyamıza bıraktıkları en kötü miras, faizdir.

– Fakirlikten utanılmaz, tembellikten utanılır.

– Gamı kederi olmayan, zamandan habersiz yaşar.

– İnsanı yüceltip yükselten akıl ile ahlaktır.

– Hayattan yakınmak ömrü tez tüketir.

– Düşünce kirlenmeden dünya kirlenmez.

– Uyanan düşünce bir daha uyumaz.

– Aklı olan düşünür, olmayan her şeye boş verir.

– Cahilin inadı çok, inancı azdır.

– Aklın düşmanı şeytan, şeytanın düşmanı akıldır. Düşünce engellense de, aklın düşünmesi asla engellenemez.

– Düşüncemiz yönünde kullanılan irademiz kaderimizi belirler.

– Düşünüp, ders alanlar için hayat, binlerce öğretmeni olan bir okuldur.

– Düşünmeyen baş / akıl, ürün vermeyen tarlaya benzer.

– Okumayanın bilgisi, bilgisi olmayanın inancı, inancı olmayanın da imanı olmaz.

– Aslanı eşek gibi seversen üzerine semer vurmak kolay olur.

– Eşeği aslan gibi seversen şımartırsın.

Niyetim insanları kırmak, üzmek, aşağılayıp hor görmek asla değildir. Ben insan olan herkesi seviyorum. Ona ne semer vurmak, ne de şımartmak istiyorum. O yüzden insan olana ben, insan olduğu ölçüde değer veriyorum. O yüzden aklı olan herkes yazdıklarımın ne anlama geldiğini bilirler. Bilmeyenlerde ya akılsızdırlar. Ya işine gelmeyenlerdir. Ya da beni anlamak istemeyenlerdir.

Sevgi ve saygılarımla.

Yine de onların hepsini seviyorum. Hepsi benim ebem, dedem, babam, anam, kardeşim, çocuğumdur. Ya da eşim, dostum, sevgilimdir. Hepsini ben çok seviyorum. Hedefim hepsine ulaşmaktır. Allah’ın biz insanlara bir lütuf olarak vermiş olduğu aklı kullanıp daha çok düşünmelerini sağlamaktır. Onun için elimden geleni yapmaya hep gayret edeceğim.

Okumayan toplum düşünmez. Düşünmeyen bir toplumunda ne bu günü, ne yarını ne de geleceği olur. Yarını bu günün hayali oluşturur. Onun için hepimiz hem bu günümüzü, hem yarınımızı düşünmek zorundayız.

Dünyayı okuyup düşünmediğimiz için bu gün bu haldeyiz. Lütfen düşünmek için okuyalım. Okumamak için ısrar etmeyelim. Okumak için ısrar edelim. Bu konuda daha fazla geç kalmayalım. Lütfen okuyup yazıp düşünelim.

Yetmiş milyonluk nüfusumuzla her yerde her zaman hep övünüyoruz. Ama dünyadaki her türlü olumlu gelişmelerinde hep sonlarındayız. Bu benim her zaman kanıma dokunuyor. Sanki diğer milletler bizlerden daha çok akıllılarmış gibi.

İşte bu gün onları bizden akıllı yapan tek şey, onların çok okuyup, düşünüp yazmalarıdır.

Kendi geleceğini ancak okuyup düşünen halk tayin eder. Aksi takdirde yaşanacak hayatların tüm kaderlerini hep başkaları tayin eder.

Bizde olduğu gibi sonradan da halk hep pişmanlık duyar. Keşkelerle yaşarken de görüp duyan olursa diye oturur kendi haline ağlar. Artık iş işten geçmiştir. Ne gören ne de duyan olur. Çünkü artık halk kendi kaderini kendi eliyle yazıp ipotek altına almıştır.

Yapılacak hiçbir şey de yoktur artık. Çünkü “Atı alan Üsküdar’ı geçmiştir.” Onun için kim ne ederse kendine eder. Ancak demokrasi ile yönetilen ülkelerde biliyorsunuz her şey sayı çokluğuna bağlı. Dolayısıyla okuyup aklını kullanıp düşünen ile okumayıp aklını kullanmayıp düşünmeyenlerin kararları aynı kefeye konulup tartılıp değerlendirilmektedir.

Hal böyle olunca ister istemez sonuç da hep okumayandan, yazmayandan, düşünüp aklını kullanmayandan yana olmaktadır. Burada kendi eden kendi bulsa iyi de etmeyeni de kendi tarafına çekmiş oluyor. Yani okuyup bilgi sahibi olanla, okumayıp cahil kalan arasında hiçbir fark kalmıyor.

Dolayısıyla on kişiden dokuzunun yaptığı hata yada yanlış seçimin sonucuna, doğru seçim yapan o bir kişi de ister istemez katılmak zorunda kalıyor.

İnsan neyi talep ederse, Allah ona o yönde seçim yapmasını sağlar. Yani insan hayır yada şerri kendi aklıyla, kendi eliyle bulur. Doğrudur ancak dokuz kişi, doğru seçim yapan diğer o bir kişinin de ahrette vebalini çekip hesabını vermek zorundadırlar.

Çünkü artık o saatten sonra söylenecek sözde yoktur. İşte cehaletin çok olduğu bir yerde çizilip oluşturulan kötü kader de budur.

Çünkü Allah bize buyuruyor. Aklını kullanmayan toplumların başına pislik yağar. Pislikte her türlü çirkinlik, kötülük oluşur.

Peki oluşan pislikte, çirkinlikte, kötülükte suç Allah’ın mı?

Yoksa, bizim mi?

Herkes eğri oturup doğru konuşsun.

Her yerde her zaman doğru konuşmak için her şeyi bildiğimi asla söyleyemem. Çünkü ben bilmediğim her şeyin cahiliyim. Onun için hayatta bilmediğim lüzumlu şeyleri de öğrenip bilmek için elimden geleni yapmaya çalışırım.

Çünkü bir insan olarak yaratılıp var edilmenin en büyük görev ve sorumluluğu aklın kullanılmasıdır. Aksi takdirde insan, insan olamaz.

Hepimizin insan olup yaşadığımız ortak hayatı doğru yaşayıp paylaşmamız için sizlere Allah’ın ilk emrine uyup okumanızı, okuduklarınızı akıl edip düşünmenizi yalvarıp yakarıp istirham ediyorum.

Ne olursunuz!

Okuyunuz.

Zaman akıp gidiyor. Ömrünüzü boşu boşuna tüketip, zamanınızı boş yere harcamayınız.

Her soruna doğru çözüm bulabilmek için okuyup düşünmek gerekir. Çünkü aklımız Allah’a düşüncelerimiz bize aittir. O yüzden Allah’ın bize bahşedip vermiş olduğu akıl içinde doğru düşünenler için her zaman doğru düşünceler mevcuttur. Bundan hiç kimsenin şüphesi olmasın.

Okuyup yararlanmanız dileğiyle. Akıl ve düşünceyle ilgili kendime ait sözlerimden bir kısmını aşağıya yazmak istiyorum. Ola ki, lütfedip okur, düşünüp faydalanırsınız.

Gerçi toplum olarak hepimiz her şeyi çok iyi biliyoruz . Hepimiz alim, hepimiz filozofuz. Kimsenin kimseye söyleyecek fazla bir lafı yok. Ama ben yine de ısrar edip lüzumsuzluk yaparak yazıp söyleyeceğim.

Ola ki, içimizden her şeyi bilmeyen bir kişi çıkar. Hiç olmazsa onun günahını, onun vebalini almış olmayalım.

Okuyup yazması olmayan, her hangi bir talebine ilişkin dilekçe yazıp altına doğru dürüst imza atmasını bile bilmeyen. Bilmediği halde bilmiş gibi görünüp burnundan kıl aldırmayan. Her şeyi çok iyi bildiğini söyleyip hiçbir şey öğrenmek istemeyen. Çok bilmiş topluma yazı yazmak çok zor. Ama ne yapalım. Biz yine de yazmak zorundayız.

İsterse o, öğrenmek isteyen bir kişi olsun.

O, bir kişi yazı yazan için bir dünya demektir.

Çünkü bildiğine inanıp yazı yazan için umutsuzluk ve yılgınlık şeytan işidir.

Şeytan ve şeytanlıktan kurtulmanın tek yolu, tek çaresi; Aklı kullanıp okumaktır. Okuduğunu düşünmektir. Doğru bildiğin düşünceleri yazıp aktarmaktır.

– Okumak, en büyük ibadettir.

– Aklı büyütüp, geliştirip olgunlaştıran okumaktır.

– Düşünmek için okumak gerekir.

– Okumak en büyük ibadettir.

– Düşünmeyen akıl, akıl değildir.

– Düşünüp ders alanlar için hayat, binlerce öğretmeni olan bir okuldur.

– Cehaletin çok olduğu yerde kral cahil olur.

– Karanlıkta cahil kral olur.

– Cehaletin kralı cahil olur.

– Her sözü lâf olsun diye söyleyenler zamanla toplumun güven duygusunu yıkarlar.

– İnsanın fakiri parasız olan değil, akılsız olandır.

– Akıllı olan paralı olandan daha zengindir.

– Anasını beğenmeyen evlat, tez ana olur.

– Atasını beğenmeyen evlada zaman tez geçer.

– Az azıkla uzağa, az bilgiyle yola gidilmez.

– Hikmetli aklın asıl marifeti, bir çuval pirinç içindeki beyaz taşı, dişi kırmadan bulup çıkarmaktır.

– Her münakaşa cehaletin kötü bir eseridir.

– Bilgi insanı büyütür.

– Dünyada cenneti isteyen ilim yapsın.

– İyi niyet başlangıcın temelini oluşturur.

– Bizi hakikate götürmeyen tartışma dedikodudan ibarettir.

– İlk tartışma insanın kendisini tanıyıp anlamasıyla başlar.

– Karşındakinin seni anlamsını istiyorsan, onun aklına göre, onun diliyle konuş.

– Düşünmeyi bilmeyen insan, akılsızdır.

– Aklı olmayan insan, düşünmez.

– Düşünmeyen insan akılsızdır.

– Düşünülmeyeni düşünüp bilmek, bilgeliktir. / kaşifliktir.

– Hayatı öğrenmek, insan olmaktır.

– İnsan olmak hayatı öğrenmektir.

– Dostluklar fırsatlar üzerine değil, sorumluluklar üzerine kurulur.

– Çocuklukta kötü düşünce olmaz.

– İnsan büyüdükçe kötü düşünür.

– Hiç kimse başkasının aklıyla akıl sahibi olmaz.

– Hiç kimse bir başkasının aklıyla akıllı olmaz. / akıllanmaz.

– Düşünce ruhun sesidir.

– Düşünmek, ruhumuzun bize seslenişidir.

– İnsanın kendisini aldatmasından daha kolay bir şey yoktur.

– Ahlâksız olanın düşüncesi de ahlaksızdır.

– Derin düşünce insanı bilge yapar.

– Düşünmeyen akıl, akıl değildir.

– Tembel insanların dünyamıza bıraktıkları en kötü miras, faizdir.

– Fakirlikten utanılmaz, tembellikten utanılır.

– Gamı kederi olmayan, zamandan habersiz yaşar.

– İnsanı yüceltip yükselten akıl ile ahlaktır.

– Hayattan yakınmak ömrü tez tüketir.

– Düşünce kirlenmeden dünya kirlenmez.

– Uyanan düşünce bir daha uyumaz.

– Aklı olan düşünür, olmayan her şeye boş verir.

– Cahilin inadı çok, inancı azdır.

– Aklın düşmanı şeytan, şeytanın düşmanı akıldır. Düşünce engellense de, aklın düşünmesi asla engellenemez.

– Düşüncemiz yönünde kullanılan irademiz kaderimizi belirler.

– Düşünüp, ders alanlar için hayat, binlerce öğretmeni olan bir okuldur.

– Düşünmeyen baş / akıl, ürün vermeyen tarlaya benzer.

– Okumayanın bilgisi, bilgisi olmayanın inancı, inancı olmayanın da imanı olmaz.

– Aslanı eşek gibi seversen üzerine semer vurmak kolay olur.

– Eşeği aslan gibi seversen şımartırsın.

Niyetim insanları kırmak, üzmek, aşağılayıp hor görmek asla değildir. Ben insan olan herkesi seviyorum. Ona ne semer vurmak, ne de şımartmak istiyorum. O yüzden insan olana ben, insan olduğu ölçüde değer veriyorum. O yüzden aklı olan herkes yazdıklarımın ne anlama geldiğini bilirler. Bilmeyenlerde ya akılsızdırlar. Ya işine gelmeyenlerdir. Ya da beni anlamak istemeyenlerdir.

Sevgi ve saygılarımla.

Yine de onların hepsini seviyorum. Hepsi benim ebem, dedem, babam, anam, kardeşim, çocuğumdur. Ya da eşim, dostum, sevgilimdir. Hepsini ben çok seviyorum. Hedefim hepsine ulaşmaktır. Allah’ın biz insanlara bir lütuf olarak vermiş olduğu aklı kullanıp daha çok düşünmelerini sağlamaktır. Onun için elimden geleni yapmaya hep gayret edeceğim.

Okumayan toplum düşünmez. Düşünmeyen bir toplumunda ne bu günü, ne yarını ne de geleceği olur. Yarını bu günün hayali oluşturur. Onun için hepimiz hem bu günümüzü, hem yarınımızı düşünmek zorundayız.

Dünyayı okuyup düşünmediğimiz için bu gün bu haldeyiz. Lütfen düşünmek için okuyalım. Okumamak için ısrar etmeyelim. Okumak için ısrar edelim. Bu konuda daha fazla geç kalmayalım. Lütfen okuyup yazıp düşünelim.

Yetmiş milyonluk nüfusumuzla her yerde her zaman hep övünüyoruz. Ama dünyadaki her türlü olumlu gelişmelerinde hep sonlarındayız. Bu benim her zaman kanıma dokunuyor. Sanki diğer milletler bizlerden daha çok akıllılarmış gibi.

İşte bu gün onları bizden akıllı yapan tek şey, onların çok okuyup, düşünüp yazmalarıdır.

Kendi geleceğini ancak okuyup düşünen halk tayin eder. Aksi takdirde yaşanacak hayatların tüm kaderlerini hep başkaları tayin eder.

Bizde olduğu gibi sonradan da halk hep pişmanlık duyar. Keşkelerle yaşarken de görüp duyan olursa diye oturur kendi haline ağlar. Artık iş işten geçmiştir. Ne gören ne de duyan olur. Çünkü artık halk kendi kaderini kendi eliyle yazıp ipotek altına almıştır.

Yapılacak hiçbir şey de yoktur artık. Çünkü “Atı alan Üsküdar’ı geçmiştir.” Onun için kim ne ederse kendine eder. Ancak demokrasi ile yönetilen ülkelerde biliyorsunuz her şey sayı çokluğuna bağlı. Dolayısıyla okuyup aklını kullanıp düşünen ile okumayıp aklını kullanmayıp düşünmeyenlerin kararları aynı kefeye konulup tartılıp değerlendirilmektedir.

Hal böyle olunca ister istemez sonuç da hep okumayandan, yazmayandan, düşünüp aklını kullanmayandan yana olmaktadır. Burada kendi eden kendi bulsa iyi de etmeyeni de kendi tarafına çekmiş oluyor. Yani okuyup bilgi sahibi olanla, okumayıp cahil kalan arasında hiçbir fark kalmıyor.

Dolayısıyla on kişiden dokuzunun yaptığı hata yada yanlış seçimin sonucuna, doğru seçim yapan o bir kişi de ister istemez katılmak zorunda kalıyor.

İnsan neyi talep ederse, Allah ona o yönde seçim yapmasını sağlar. Yani insan hayır yada şerri kendi aklıyla, kendi eliyle bulur. Doğrudur ancak dokuz kişi, doğru seçim yapan diğer o bir kişinin de ahrette vebalini çekip hesabını vermek zorundadırlar.

Çünkü artık o saatten sonra söylenecek sözde yoktur. İşte cehaletin çok olduğu bir yerde çizilip oluşturulan kötü kader de budur.

Çünkü Allah bize buyuruyor. Aklını kullanmayan toplumların başına pislik yağar. Pislikte her türlü çirkinlik, kötülük oluşur.

Peki oluşan pislikte, çirkinlikte, kötülükte suç Allah’ın mı?

Yoksa, bizim mi?

Herkes eğri oturup doğru konuşsun.

Her yerde her zaman doğru konuşmak için her şeyi bildiğimi asla söyleyemem. Çünkü ben bilmediğim her şeyin cahiliyim. Onun için hayatta bilmediğim lüzumlu şeyleri de öğrenip bilmek için elimden geleni yapmaya çalışırım.

Çünkü bir insan olarak yaratılıp var edilmenin en büyük görev ve sorumluluğu aklın kullanılmasıdır. Aksi takdirde insan, insan olamaz.

Hepimizin insan olup yaşadığımız ortak hayatı doğru yaşayıp paylaşmamız için sizlere Allah’ın ilk emrine uyup okumanızı, okuduklarınızı akıl edip düşünmenizi yalvarıp yakarıp istirham ediyorum.

Ne olursunuz!

Okuyunuz.

Zaman akıp gidiyor. Ömrünüzü boşu boşuna tüketip, zamanınızı boş yere harcamayınız.

Her soruna doğru çözüm bulabilmek için okuyup düşünmek gerekir. Çünkü aklımız Allah’a düşüncelerimiz bize aittir. O yüzden Allah’ın bize bahşedip vermiş olduğu akıl içinde doğru düşünenler için her zaman doğru düşünceler mevcuttur. Bundan hiç kimsenin şüphesi olmasın.

Okuyup yararlanmanız dileğiyle. Akıl ve düşünceyle ilgili kendime ait sözlerimden bir kısmını aşağıya yazmak istiyorum. Ola ki, lütfedip okur, düşünüp faydalanırsınız.

Gerçi toplum olarak hepimiz her şeyi çok iyi biliyoruz . Hepimiz alim, hepimiz filozofuz. Kimsenin kimseye söyleyecek fazla bir lafı yok. Ama ben yine de ısrar edip lüzumsuzluk yaparak yazıp söyleyeceğim.

Ola ki, içimizden her şeyi bilmeyen bir kişi çıkar. Hiç olmazsa onun günahını, onun vebalini almış olmayalım.

Okuyup yazması olmayan, her hangi bir talebine ilişkin dilekçe yazıp altına doğru dürüst imza atmasını bile bilmeyen. Bilmediği halde bilmiş gibi görünüp burnundan kıl aldırmayan. Her şeyi çok iyi bildiğini söyleyip hiçbir şey öğrenmek istemeyen. Çok bilmiş topluma yazı yazmak çok zor. Ama ne yapalım. Biz yine de yazmak zorundayız.

İsterse o, öğrenmek isteyen bir kişi olsun.

O, bir kişi yazı yazan için bir dünya demektir.

Çünkü bildiğine inanıp yazı yazan için umutsuzluk ve yılgınlık şeytan işidir.

Şeytan ve şeytanlıktan kurtulmanın tek yolu, tek çaresi; Aklı kullanıp okumaktır. Okuduğunu düşünmektir. Doğru bildiğin düşünceleri yazıp aktarmaktır.

– Okumak, en büyük ibadettir.

– Aklı büyütüp, geliştirip olgunlaştıran okumaktır.

– Düşünmek için okumak gerekir.

– Okumak en büyük ibadettir.

– Düşünmeyen akıl, akıl değildir.

– Düşünüp ders alanlar için hayat, binlerce öğretmeni olan bir okuldur.

– Cehaletin çok olduğu yerde kral cahil olur.

– Karanlıkta cahil kral olur.

– Cehaletin kralı cahil olur.

– Her sözü lâf olsun diye söyleyenler zamanla toplumun güven duygusunu yıkarlar.

– İnsanın fakiri parasız olan değil, akılsız olandır.

– Akıllı olan paralı olandan daha zengindir.

– Anasını beğenmeyen evlat, tez ana olur.

– Atasını beğenmeyen evlada zaman tez geçer.

– Az azıkla uzağa, az bilgiyle yola gidilmez.

– Hikmetli aklın asıl marifeti, bir çuval pirinç içindeki beyaz taşı, dişi kırmadan bulup çıkarmaktır.

– Her münakaşa cehaletin kötü bir eseridir.

– Bilgi insanı büyütür.

– Dünyada cenneti isteyen ilim yapsın.

– İyi niyet başlangıcın temelini oluşturur.

– Bizi hakikate götürmeyen tartışma dedikodudan ibarettir.

– İlk tartışma insanın kendisini tanıyıp anlamasıyla başlar.

– Karşındakinin seni anlamsını istiyorsan, onun aklına göre, onun diliyle konuş.

– Düşünmeyi bilmeyen insan, akılsızdır.

– Aklı olmayan insan, düşünmez.

– Düşünmeyen insan akılsızdır.

– Düşünülmeyeni düşünüp bilmek, bilgeliktir. / kaşifliktir.

– Hayatı öğrenmek, insan olmaktır.

– İnsan olmak hayatı öğrenmektir.

– Dostluklar fırsatlar üzerine değil, sorumluluklar üzerine kurulur.

– Çocuklukta kötü düşünce olmaz.

– İnsan büyüdükçe kötü düşünür.

– Hiç kimse başkasının aklıyla akıl sahibi olmaz.

– Hiç kimse bir başkasının aklıyla akıllı olmaz. / akıllanmaz.

– Düşünce ruhun sesidir.

– Düşünmek, ruhumuzun bize seslenişidir.

– İnsanın kendisini aldatmasından daha kolay bir şey yoktur.

– Ahlâksız olanın düşüncesi de ahlaksızdır.

– Derin düşünce insanı bilge yapar.

– Düşünmeyen akıl, akıl değildir.

– Tembel insanların dünyamıza bıraktıkları en kötü miras, faizdir.

– Fakirlikten utanılmaz, tembellikten utanılır.

– Gamı kederi olmayan, zamandan habersiz yaşar.

– İnsanı yüceltip yükselten akıl ile ahlaktır.

– Hayattan yakınmak ömrü tez tüketir.

– Düşünce kirlenmeden dünya kirlenmez.

– Uyanan düşünce bir daha uyumaz.

– Aklı olan düşünür, olmayan her şeye boş verir.

– Cahilin inadı çok, inancı azdır.

– Aklın düşmanı şeytan, şeytanın düşmanı akıldır. Düşünce engellense de, aklın düşünmesi asla engellenemez.

– Düşüncemiz yönünde kullanılan irademiz kaderimizi belirler.

– Düşünüp, ders alanlar için hayat, binlerce öğretmeni olan bir okuldur.

– Düşünmeyen baş / akıl, ürün vermeyen tarlaya benzer.

– Okumayanın bilgisi, bilgisi olmayanın inancı, inancı olmayanın da imanı olmaz.

– Aslanı eşek gibi seversen üzerine semer vurmak kolay olur.

– Eşeği aslan gibi seversen şımartırsın.

Niyetim insanları kırmak, üzmek, aşağılayıp hor görmek asla değildir. Ben insan olan herkesi seviyorum. Ona ne semer vurmak, ne de şımartmak istiyorum. O yüzden insan olana ben, insan olduğu ölçüde değer veriyorum. O yüzden aklı olan herkes yazdıklarımın ne anlama geldiğini bilirler. Bilmeyenlerde ya akılsızdırlar. Ya işine gelmeyenlerdir. Ya da beni anlamak istemeyenlerdir.

Sevgi ve saygılarımla.