Gün/aydın dostlarım…
Özlemeyi biliyorsan tebessüm et. Beklemeyi biliyorsan sabret… Sevmeyi biliyorsan eğer kollarını aç________________ Benim adım ‘SABAH…’ Sevgiye başlangıcım ben…
NEREDESİN YAR
“Gönlüm hep seni arıyor/ Neredesin sen?”
Neşet usta bu türküyle kimi aramış kime seslenmiş bilmiyorum. Zaten bunun çok da önemli olduğunu düşünmüyorum. Bence bu türküyü dinlediğinizde “Neredesin Sen” diyebileceğiniz bazı şeyler varsa hayatınızda bir yaşama sebebiniz var demektir.
Bu yüzdendir ki gönlümüzün daima aradığı neredesin sen dediği bir sevgi varsa bu bizim yaşama sebebimiz olur.
Nedense bizlerin sevgi deyince ilk aklımıza gelen günümüzdeki bir türlü anlayamadığım ve genelde çok da samimi olmayan bir şekilde gün yüzüne çıkan karşı cins sevgisi oluyor belki de çoğu için heves diyebileceğimiz. Oysa tek ihtiyacımız başımızı kaldırıp sevgiyi bu alışılmış kalıbın dışına taşıyabilmek belki de
Şu dünyada yaşanan tüm acıların ve sıkıntıların sebebi aslında sevgisizlik değil mi sevgi zaten?..
Bir düşünsenize aslında özümüz sevgi olan bizler, birden sevgisizleşiyoruz…
“Gönlüm hep seni arıyor/ Neredesin sen?” yüreklice sorulmuş bir Neşet Ertaş sorusu.
Neşet Ertaş sorusu âşık sorusu. Zaten sen de onun gibi sormuyorsan âşık değilsin.
Onun gibi sormuyorsan da boş ver, ne önemi var nerede olduğun?..
Hem benim var olduğum nereden belli?.. Varlığının izi görülmeyen, bırak nerede olursa olsun!..
Hem, ben biliyor muyum sanki nerede olduğumu?..
Artık her şey ne kadar da yabancı bana…
Şimdi sen yoksun ki… Yokluğunda anladım; sen bakarmış gözlerim; gözlerim sensizliğe alışamadı ki…
Öyle yalnızım, öyle korkuyorum ki… Anlayamıyorum ki kendimi, yaşıyor muyum, hayatta mıyım ki… Şimdi neredesin? Neredesin Yar… Seni öylesine çok özledim ki, gel artık…
Biliyorsun ki seni çok seviyorum, …Sensizlikten öylesine nefret ediyorum ki.
Sevgi bu, aşk bu olsa gerek… Yüreğim her yerde seni arıyor… Seni öylesine çok sevmiştim ki…Şimdi neredesin?.. Neredesin Yar… Ah, ah ki ah, bir bilsen seni öylesine çok özledim ki…
Şimdi yanımda olsan, şimdi seninle olsam…Hayal kurması bile güzel..
Çiçeklerle, güllerle karşılasam seni… Gülen gözlerine baksam, sen konuşsan da ben seni saatlerce dinlesem… Bilmiyorum ki bir ıhlamur demlesen… Şimdi yanımda olman için neler neler vermezdim ki… Şimdi neredesin?.. Neredesin Yar… Ah, ah ki ah, seni öylesine çok özledim ki…
İnsan aşksız, sevdasız yaşayabilir mi?.. Belki benim sevgim çılgınlıktır, belki deliliktir… Duygudur, gözyaşıdır… Ama sevgi benim için asla pişman olmamaktır…
Bilmiyorum ki neredesin şimdi. Neredesin Yar… Seni öylesine çok özledim ki…
Bir insan bir insanı bu kadar çok sevebilir mi?.. Ben işte seni öylesine çok seviyorum. Varlığında da yokluğunda da seni seviyorum. Sen benim için hiç gitmedin ki. Sen kendini ne kadar sevebilirsin bilmiyorum ama seni kendine olan sevginden de daha çok seviyorum. Şimdi neredesin?..
Neredesin Yar… Bilmiyorum, fakat şunu biliyorum; seni öylesine çok özledim ki… Neredesin Yar neredesin?..
‘SEVMEK’ yaşamın en önemli duygusu yaratılmışların olmaza olmazı…
Sevin, sevilin, sevmek dünyadaki en büyük güzelliktir.
Sevgiyle, sevdiklerinizle tüm kirlenmişliklerden uzak, mutlu gülen bir yüzle, sevin, sevilin, hayat sevince güzel ve diyelim her bir cümleye; atalarımızdan emanet aldığımız bu Vatanın sahipleri yalnızca bu Vatanı karşılıksız seve bilenlerdir…
Gönlünüzden geçen her güzel şeyin hayalden çıkıp, gerçeğe dönüşmesi dileğiyle hepinize hayırlı, sağlıklı ve mutlu bir gün olsun ağız tadıyla sürsün yaşamınız… Mutlu ve umutlu, acısız, gözyaşsız günler dilerim. Gönül soframdan gönül sofranıza muhabbet olsun… Sağlık ve huzur ile hoş kalın, hoşça kalın, sevgiyle hep dostça kalın, aşkla kalın, bir gün, bir yerlerde, görüşmek ümidiyle…
#öskursun#
