Aşağı yukarı 15 yıldır, sosyal medyaya yazılar gönderiyorum.
Zaman zaman geri dönüşler alıyorum. Şimdilerde geri dönüşler arttı. Ergenekon ve Balyoz tertiplerinin yapıldığı süreçte, “böyle yazılar yazma, seni de atarlar” diye dost tepkileri alıyordum.Mücadele etmekten korkanların bazıları da, “bana yazı gönderme, benim de mi başımı belaya sokacaksın” diye cevaplar veriyorlardı.
Şöyle tepkilerle daha çok karşılaştım. Akıl verir, yol gösterir, bilinenleri yeniden ifade eder ama bir adım daha ötesi olan mücadelenin içinde yer almaz.
Hep olumsuzluklardan söz eder. Ülkenin parçalanacağından, laikliğin elden gittiğinden dem vurur.
Gel birlikte mücadele edelim dediğiniz de, yanınızda göremezsiniz.
Peki, olumsuzluklardan şikâyetçi olmak, mücadele etmek değil midir?
Elbet mücadeleden saymalıyız. Ancak yeterli olmadığı açıktır.
Mücadele örgütlü olmadığı sürece, fazla etkili olmaz.
Örgütlü mücadele, birlikte düşünmeyi, dayanışmayı, daha çok şeyin farkında olmayı, eğitimi geliştirir.
Mücadele içinde kişi önderleşir.
Vatan mücadelesi içindeki kişi, örgütlüğün verdiği duygu ve düşünce sayesinde, her gecen gün, namus biriktirir.
Bu namus birikimi, kişiyi zorbalar ve hilekârlara karşı her gün bir adım daha öne iter, uyanık durmaya mecbur kılar.
Mevcut zorbaları ve hilekârları yensek bile mücadele bitmez.
Hatta bu hilekârlar, mücadelenin içine de sızmış olabilirler. Yeni maske ve kılıkla yeni dönemde karşımıza dikilebilirler.
Tarih böylece sürer gider. Ta ki, halk duvara toslayıncaya kadar. Halk duvara vurunca, başlar çözüm aramaya…
Çünkü gidilen yol, yol değildir. Yeni bir yol bulmak gerekmektedir.
Yeni bir yol bulmak demek mevcut iktidara direnmek demektir. Yani mücadele etmek gerekir.
İktidarlar yozlaşmak için vardırlar.
Mücadele ve namus da, bu yozlaşmaya karşı durmak için vardır.
Mücadele “namus biriktirilerek” yapılan bir iştir.
Namus biriktirmek para biriktirmekten çok faklıdır. Fedakârlık olmadan namus olmaz. Namus birikimi, sadece feda edilerek elde edilen bir haslettir.
Kurtuluş Savaşını yapanların namusu, Cumhuriyeti kuranların ve ona “Kanat Gerenlerin” namusudur, bu ülkeyi var eden.
Namus kurşun gibidir. Sahtekârların ve hilebazların beynini dağıtır.
Mücadelenin cephanesi namustur.
Sorun bu “namus birikimini” örgütlemektedir.
Bülent ESİNOĞLU
bulentesinoglu@gmail.com
ulusalkanal.com.tr
