Yumurta kokan arkadaşlarla paylaşılan kahverengi sıralarda solculuk oynamaya başladık, Ben doktor oluyordum, sen hemşire Geri kalanlar kontrgerilla…
..Yılmaz Erdoğan’ın ‘Sevebilme İhtimali’ adlı o uzunca şiirinden aklıma takılan bu dizeleri, mülkiyede düzenlenenbir toplantıda Burhan Kuzu’ya atılan yumurtalar getirtti aklıma.
Öncesinde CHP Genel Sekreteri Süheyl Batum’un konuşmasını bir öğrencinin sıklıkla provoke ederek bölmesine, fakültedeki öğretim üyeleri ve diğer öğrenciler tepki gösteriyor. Fakat Batum, hem yıllarca üniversitede hocalık yapmış olmanın bilgeliği, hem de siyasetçi olmanın verdiği sakin tavrı ile bu davranışın yanlışlığını anlatmaya çalışıyor.
Fakat sıra AKP’li Kuzu’ya gelince ortalık bir anda kaynıyor. Gençler, geçtiğimiz günlerde öğrencilere orantısız güç kullanan kolluk kuvvetlerine olan tepkilerini, hükümet yetkilisi birine yumurta atarak hissettiriyor. Kafasına isabet eden yumurtaların şiddeti Kuzu’yu birden galeyana getiriyor ve “O yumurtaları yeseydiniz kafanız çalışır bunu yapmazdınız” diyor.
Sayın Kuzu mülkiyede olduğunu unutmuş olmalı. Bu gençlerin kafaları çalışmasa zaten mülkiyeli olamazlardı. Ailelerin maddi imkansızlıklarla okuttuğu çocuklarına, ek işler yaparak yine aileleri destek olmaktadır. Yoksullukla mücadele edeceğinize, yıllardır verilen Başbakanlık bursunu iktidara geldiğinizde siz kestiniz. Öğrenim kredisi alarak okumaya çalışan gençlerin, mezun olur olmaz kredileri geri ödemesini beklediniz. İş bulamayan ve geri ödeme yapamayan gençleri icraya verdiniz. KPSS çılgınlığı ile ataması yapılmayan binlerce öğretmen adayını evlerinde mahkum ettiniz. Başbakanın da ‘her üniversite mezunu iş bulacak diye bir kaide yok’ demesiyle geleceğimizi sokağa ittiniz.
Özgürlüğün tanımını sadece Üniversitelere türbanla girebilmek olarak algılayıp, algılattınız, sonra da;
Ülkede demokrasiyi kabul edemedikleri ve çıkarları uğruna kullandıklarını iddia ettiğiniz için mülkiye rektörünü ve yönetimini istifaya davet ettiniz. Üniversitelerin özerk bir kuruluş olduğu gerçeğini de görmezden geldiniz.
Hukuk devleti özü itibari ile yasama, yürütme ve yargıyı ayrı ayrı işleten devlettir. Ancak bu organlar birbirinin yetkilerini ihlal ediyorsa, burada hukuk devletinden değil, polis devletinden söz edilir. Bunlar krallık, padişahlık gibi yönetenlerin halka hiçbir hukuk kuralı ile bağlı olmadığı bir sistemdir.
Demokrasinin kullanılarak, çoğunluğun tiranlığına dönüştürülmeye çalışıldığı önemli bir gerçektir. Bu gerçekten hareketle; öğrencileri tekmeleyenlerin, hükümet edenlerden vize aldığı tespiti kimseyi şaşırtmaz.
Sevebilme İhtimali’nde;
‘Ankara’ya usul usul kurşun yağıyordu,
Ve belli bir saatten sonra sokağa çıkmamayı öneriyordu haber bültenleri.
Oysa hiç kurşun yaram olmadı benim,
Ve hiçbir mahkeme tutanağında geçmedi adım.
Çatışmaların ortasında sevimli bir çocuk yüzüydüm sadece
