Günaydın Vatanım, Günaydın Dünya
Bu gün çok özel bir gün, bu gün günlerden öğretmen…
“MERHABA SEVGİLİ ÖĞRETMENLERİM”
Sözlerime başlarken öncelikle tüm öğretmenlerimden, öğretmenlerimizden onları sadece senede bir kez hatırladığım için özür dilerim…
Selam olsun eğitimin kaynağı öğretmenlerime!..
Selam aydınlık, güzel günlere!..
Selam ilgiyi, doğruyu, iyiyi, güzeli, haklıyı-haksızı ve daha nicelerini öğreten öğretmenlere!..
Selam sizin sımsıcak sevginize!..
Selam milletimizin yüz akı öğretmenlere!..
Selam, binlerce selam!..
Vatanımda ki tüm öğretmenlerimizin, bütün dünya öğretmenlerinin, 24 Kasım ‘Öğretmenler Gününü’ kutlar, hayatta olanlara uzun ömürler dilerken, en başta Başöğretmenimiz Mustafa Kemal ATATÜRK’e, şiir ve edebiyatta benim hamuruma ilk mayayı katan, yoğuran rahmetli öğretmenim Yusuf Nalkesen’e, diğer rahmetli olan öğretmenlerime, öğretmenlerimize, eğitim şehidi öğretmenlerimize Allah’tan rahmet dilerken baş Öğretmenimiz Mustafa Kemal ATATÜRK’ ün gösterdiği ilim ve irfan yolunda bizleri yetiştiren tüm hayatta ki öğretmenlerimizin ellerinden öper, eğitimli ve çağdaş bir toplum için göstermiş oldukları katkılarından dolayı teşekkür eder saygılarımı sunarım…
Karşılıksız seven, kalbi sevgiyle dolu, olmamızı başaran, cehalete dur diyen; bilgi, inanç, ruh verip karanlığı kovan; geleceğin güveni, geçmişten ders alan; cıvıl cıvıl gözlere umut ışığı olan; çaresizliğin filizlendiği yerde ümit, korkunun mayalandığı yerde yürek, güçsüzlüğün güçlendiği yerde bilek, öksüz ve yetim yavrulara sımsıcak kucak açan yüce ve kutsal bir mesleğin mensubu siz değerli öğretmenlerimizi gönülden selamlıyor, saygıyla önünüzde eğiliyor, benden küçük bile olsa öğretmenliğin yüce büyüklüğünü taşıdıkları için tüm öğretmenlerimizin tebeşir, kitap, defter, kalem kokan o mis gibi ellerinden öpüyorum…
Sizinle ilk tanıştığımda çok korkmuştum. Okulun nasıl olacağını, nasıl ders işleyeceğimizi ve neler yapacağımızı bilmiyordum.
Kalem tutmayı bile tam bilmiyordum ve annemi çok özlemiştim. İlk gün çok ağlamıştım.
Eve gitmek istemiştim. Bize bu kadar güzel oyunlar öğreteceğinizi, adımı yazmayı göstereceğinizi ve bahçeye çıkaracağınızı bilmiyordum. Birlikte şarkı söyleyeceğimizi ve beraber sayıları öğreneceğimizi de bilmiyordum.
Bu yüzden ilk gün çok korkmuştum.
Sonraki günlerde sizi sevmeye başladım. İlk gün çok korkmuş olsam da siz bana hep iyi davrandınız.
Üzerimdeki emeklerin sahibi öğretmenlerim;
Elimde kalem tutmayı ve bana yazmayı öğrettiğiniz için yazabiliyorum. Yazdıktan sonra siz bana okumayı öğrettiğiniz için okuyabiliyorum. Siz bana öğrettiğiniz için doğru şekilde noktaları koyabiliyorum. Siz bana yazmayı sevdirdiğiniz için hâlâ yazıyor ve okuyorum.
Elbette ki Öğretmenlik öyle yılda bir kez süslü ifadelerle anlatılması imkânsız olan, ancak yaşanılarak anlaşılan bir meslektir.
Hakkını verebilmek için sorumluluğunu ve emeğini kavramış olmak gerekir.
Bu onurlu mesleği şöyle vasıflandırmak istiyorum:
* Öğretmen önderdir, liderdir, anadır, babadır.
* Öğretmen Mehmet’imin elinde çağlar açan kılıç, doktorumun elinde derman saçan neşter, mimarımın, mühendisimin elinde pergel, cetvelidir.
* Ressamımın elinde fırça, tualinde renk, bestekarımın en içli şarkısında nağme, şairimin, mısralarında yazdığı duygu, hattatımın, nakkaşımın elinde kalem, gençliğimin damarında “asil kan “dır
* Öğretmen Fatih, İbni Sînâ, Mimar Sinan’dır.
* Hulusa öğretmen 24 Kasım’da (1928) kara tahta başında, alfabenin harflerini öğreten, milletin öğretmeni başöğretmen Atatürk’tür.
* Öğretmen, irfandır, namustur, vicdandır, adalettir, dürüstlüktür.
* Öğretmen buram buram tüten vatan sevgisi, burcu burcu kokan Türklük duygusudur.
* Öğretmen Bayraktır, Vatandır, İstiklâl Marşı’dır.
* Öğretmen, müspet ilmin öncüsü, yenilik ve ilkelerle, çağdaş uygarlık yolunun yolcusudur.
Kısacası öğretmenlik övülmekle bitmeyen, değeri ölçülemeyen bir meslektir.
“Dünyanın her tarafında öğretmenler insan toplumunun en fedakâr ve saygıdeğer unsurlarıdır” diye Ulu Önderimiz tarafından öğretmenin değeri en veciz biçimde ifade buyrulmuştur.
Geleceğimizin mimarı ve insan mühendisleri olan öğretmenlerimiz, mahareti ve bilgisi ile çocukları ve gençleri yoğurup şekillendiren, onlara objektif yön veren doğruluk, dürüstlük, adalet, insanlık duygu ve erdemlerini öğretip, kavratarak hakikati gösteren kısacası onların istikbalini çizendir.
Eğitimcisiz ve öğretmensiz millet olunamayacağı gerçeğinden hareketle, insanlığın bile her çağda, her dönemde, her türlü cehaletten kurtularak, ilim yolunda ilerleyebilmesi de ancak öğretmenler sayesinde mümkün olabilmiştir…
Yüce Türk öğretmeni, daima Türkiye Cumhuriyeti devletine karşı, görev ve sorumluluklarının idraki içerisinde olarak, Türk Milletinin ülkesi ve Milleti ile bölünmez bütünlüğünün gerçek savunucusu, Türk Milli Eğitimin Amaçları doğrultusunda hareket ederek, Atatürk Milliyetçiliği, ilke ve inkılâplarını benimsemiş, manevi değerlerine sahip çıkan, demokratik, çağdaş, laik ve sosyal bir hukuk devletinin simgesi durumundadır…
Başta Başöğretmenimiz Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere, Vatanımda ki tüm öğretmenlerimizin, bütün dünya öğretmenlerinin, doğum yerim olan Ceyhan’da ilkokula başladığımda bana ilk okumayı yazmayı öğreten ve bu günüme ışık olan İlhan öğretmenimin, bilahare Adana/Ceyhan’dan İzmir’e taşındıktan sonra ilköğretimimi tamamladığım İzmir Alsancak İlkokulunda Semiha öğretmenim, Namık Kemal Lisesinde orta öğrenime başladığımda edebiyata ve şiire merakımı görüp bu yolda ilk hamurumu karan Yusuf Nalkesen öğretmenimin ve eğitimimin geri kalan bölümündeki tüm öğretmenlerim, meslek hayatıma yön veren tüm hayatıma dokunmuş öğretmenlerimin, tohumları yeşertip ağaç seviyesine getiren emekli olmuş, halen görev yapan öğretmenlerimizin, eşimin, gelinlerimin, uzak yakın, eş dost, akraba, kardeşim dediğim, ağabeyim dediğim, hocam dediğim tüm saygıdeğer öğretmenlerimizin ‘24 Kasım Öğretmenler Gününü’ kutlarken, görevi başında şehit olmuş, hakkın rahmetine karışmış öğretmenlerime ve öğretmenlerimize Allah’tan rahmet diler, şükranlarımı sunarım…
Tekrar bu anlamlı günü gönülden kutluyor, sevgi ve saygılarımı sunuyorum her birinize ayrı ayrı…
Öğretmenlerime…
Kalbin ilimle irfan, yüreğin sevgi dolu
Amacın öğretmektir, yolun uygarlık yolu
Öğrenci kuş misali, başında cıvıl cıvıl
Mesleğin aklaşıyor yüzünde geçen her yıl
Çünkü çokları senden alır istikbalini
Tebeşir tozlarıyla ak pak olmuş elini
Saygı ile eğilip, öpmek gelir her an içimden
Duygulanır her insan, ölümsüz eserinden
Sensin tek yardımcısı ilime muhtaçların
İlerlese de yaşın, ağarsa da saçın
Amacın, cehalete savaşmak gündüz gece
Öğretmektir ilimi harf harf, hece hece
Cihanı aydınlatır senin essiz meşalen
Kendin yaşlansan bile, gönlün çok gençtir halen
Çünkü sendedir ilim, irfan denen mücevher
Sendedir sevgi saygı, sendedir eşsiz cevher
Ne büyüklük bilirsin ne kibir ne gurur
Sen ölüp gitsen bile eserin ölmez durur
Defterde satır satır, kitapta yaprak yaprak
Elin tebeşir tozu, yüzün mesleğinle ak
Cehalet denen derdin, tek ilacı sensin
Yüce Türk milletinin başının tacı sensin
Öğretmenim, sendedir bilgi, duygu fedakârlık
Sendendir öğrenmek, sevgi, saygı her uygarlık…
(çınardan öğretmenlerine naçizane bir hediye)
