Allah’ını seven fakir kime denir? biliyorsa, lütfen söylesin. Kocalar ve babalar kahvelerde akşamlara kadar, hatta gece yarılarına kadar yatıp yuvarlanırken; eşleri kaymakamlık fakir fukara fonuyla, belediye başkanlık makam kapısının önünde, boyunları bükük bekleyenlere fakir ya da değil diyebilelim! Bu gibi ailelerin ilkokul çağına gelmiş çocukları akşama kadar, kimilerinin ellerinde taşıyamayacakları kadar büyük ve ağır boya sandıkları ile, Ünye’nin gidebildikleri cadde ve sokaklarında, 50 kuruşa ayakkabı boyamak için üstü başı açık gezip dolanırlar!
Eşleri ve çocukları, hatta devlet ve belediye ile hatır naz işadamı ve ticaret adamlarıyla, esnaf-sanatkârların yardım ve destekleriyle, kendilerine buldukları bu bedava yolla yattıkları yerden, yaşamlarını günün geç saatlerine kadar çalışmaktan bitap düşmüş insanlara rağmen, daha rahat bir yaşam sürelere fakir ve yoksul mu denir? yoksa hazırcılar mı denir? Allah’ını seven biliyorsa lütfen söylesin!
Ülke genelinde olduğu gibi, Ünye ve Bölgesinde ”Mayıs Sülüğü “ şifa dağıtanı değil, kan emici olarak bilinen “Mayıs Sülüğü” misali, yattığı yerden elini sıcak sudan, soğuk suya sokmadan eşinin ve çocuklarının sırtından geçinen onlarca, tabii! bu ve benzerlerine insan demek, insanca yaşamların bileğinin hakkıyla ter akıtarak geçinenlere, haksızlık olmaması için, insan yerine kişi ya da kişiler var dersek, daha doğru olur! diye düşünüyoruz.
Şimdi! bu ve benzeri şekilde olan, beleşten yaşama biçimini hayat felsefesi olarak kendilerine uyarla-yanlar, içimizde senden ve benden daha rahat hareket ederek yaşıyorlar. Bu bedavacıları, “Mayıs Sülüğü” olarak adlandırırken, şifalı olan asırlardır dünya ülkelerinde olduğu gibi, ülkemizde de şifa dağıtan şifalı sülüklerden ayırt etmek adına, Sülük dünyasına kısa bir yolculuk yapalım. Bazen yazılarımızda; dilimizin döndüğü, bilgimizin yettiğince dile getiriyoruz.
Teknoloji iyi kullanıldığında, akıllı insanlar için kaledir. Yanlış kullanıldığında ise, resmen büyük, yani püsküllü bir beladır. Biz doğru kullanarak “Sülükler” adına, doğru bilgiye ulaşım dedik. Ve İnternet’ten “Sülükler” hakkında edindiğimiz doğru bilgileri, sizlerle paylaşarak beleşçilere atfen ifade ettiğimiz “Mayıs Sülüğü“, benzetmesine açıklık getirelim istedik.
“Çok eskilerden beri kullanılan, ama henüz ülkemizde tam olarak keşfedilmediği ileri sürülen Sülük; tatlı suda ya da karada bulunan solucangillerden bir hayvandır. Ama Sülük’ü değerli kılan verdiği şifadır. Aklınıza gelebilecek her hastalığa bir numaralı çaredir. Peki, nerede bulunur? Hangi sülük şifalı hangisi bedavacıdır?
Sülük satıcıları; İstanbul Eminönü’nde, Mısır Çarsısı civarında bulunur. Bazı semt ve köy pazarlarında, enderde olsa rastlanan bu hayvan, gelişmiş Avrupa ülkelerinde eczanelerde satılmakta, ameliyatlarda kullanılmaktadır. Sülük, yeşil üzerinde siyah ince çizgileri olan bir görünüme sahiptir. Koyu renk sülüklerden kaçınınız, onlar daha önce kan emmiş sülüklerdir ve vücudunuzda kullanmanız tehlikelidir. Mümkün olduğunca cılız ve yeşil sülükleri tercih ediniz.
Evet, saygıdeğer okurlar. Koyu renk Sülük-lerden yani “bizim anlatmak istediğimiz aylaklardan, bedavacılardan, yattığı yerden geçinmeyi adet haline getirmişlerden kaçınınız! Geçimlerini eşleri, çocukları ve devlet ile hayırseverlerin sırtına yükleyerek, beleş yaşamaya alışmış olan kan emici sülükler; hem kendilerinin, hem yaşadıkları çevrenin, hem de cennet vatan ülkenin ve namusuyla yaşam sürme mücadelesi veren, onurlu ve gururlu insanların baş belasıdır. Onlar daha önce çok çok kan emmiş ve halen kan emmeye devam eden, bizim ifademizle “Mayıs Sülük’leri”, genel bilgiye göre kan emici sülükler olarak, nitelendirilmektedirler. Onları kullanmamız nasıl vücudumuz için tehlike ise, ülkemiz içinde hiçbir zaman tartışılmayacak nitelik ve nicelikte büyük bir tehlikedirler.
Ve gerçek fakirleri, gerçek şifa Sülük’leri gibi kan emici sülüklerden ayırtetmediğimiz müddetçe, günümüzde olduğu gibi gelecekte de, tehlike olmayı sürdürecektirler. Siz siz olun, gerçek fakir ve yoksulu, şifa sülükleri misali kan emici sülüklerden ayırarak yardım ve desteklerinizi sürdürün. Şayet ben koltuğumu koruyayım da, ülke ve insanlar kan emici sülüklerin ellerinde ne yaparlarsa yapsınlar deyip, beleşçileri kahve köşelerinde yattıkları yerden doyurmaya devam ederseniz, ülkemiz ve insanlarımız geçmişte olduğu gibi bugün ve hala inim inim inlemeye ve ellerim kırılsaydı! demeye devam eder diyor, saygılar sunuyorum.
