“Sensizliği yaşarken
Nerelere gideyim
Herkes gülüp oynarken
Ben senin derdindeyim
Ah geceler sensiz geceler
Kabus gibi çöker geceler
Ayrılıklar vurur beni
Sabahları dar geceler
Kimbilir neredesin
Gel desem gelir misin
Seni böyle severken” M. KIRMIZIGÜL
“Aşkımız hiç bitmesin”, bu şarkı Mahsun Kırmızıgül’ün biz taa 1995’ler de, Seda Sayan’la çıkarken yaptığı yukarıdaki şarkı ile, Mahsun da bir cevher olduğunu anlayamamışız. 1996 da Menderes Samancılar ile oynadığı dizi kariyerine etki yapmıştır, muhakkak ki. Ama, biz hala onu kıro türkücü olarak biliriz. O üniversite mezunu olan ve sürekli kendini geliştiren bir adamdır.
O ilk filmi “Beyaz Melek’le” çıraklık eserini yapmış, İkinci filmi “Güneşi Gördüm’le” kalfa yardımcılığı eserini yapmış ve “Newyork’ta Beş Minare” ile, ustalığa göz kırpmıştır.
Ben kendi adıma söylemem lazımsa, Beyaz Melek’e giderken çok ön yargılarım vardı. Kesin param boşa gidecek, zamanımı boşa harcıyorum diye, kendime kızarak gitmiştim.Şimdi iyi ki gitmişim! diyorum.
Mahsun Kırmızıgül; her ne kadar kürt olsa da, zaman onu değiştirmiş ama, özünden koparamamıştır. O, bizden içimizden biridir.
“5 Minare” filmi ile, Amerika da yabancı düşmanlığını ve yabancıların İslam’a bakışını anlatıyor. Filmin sonu ise, Türkiye gerçeği kan davası ile Bitlis’te bitiyor. Semazenlerin döndüğü sahne filme değişiklik getirmiş. Film de Haluk Bilginer’in karısını oynayan kadının, hristiyan olması filmi güzel bir anlam yüklemiş.
Einstain’ın, “Ön yargıları yıkmak, atomu parçalamaktan zordur”, sözü ile peşin hükümlü olmamak gerektiğini anlatır.
Her seferinde, bize yeni bir yüzünü göstermeye devam edecek ve biz ona ön yargılı davranmaya devam edeceğiz.
Şimdi sıra bizde ön yargısız olarak Mahsun Kırmızıgül’ün değiştiğini görme zamanı gelmedi mi?
