Zor iştir bu coğrafya’da yaşamak. Zor iştir bu coğrafyada yaşarken aynı zamanda kahrını da çekmek. Tek bir motivasyon kaynağı dahi yoktur bu coğrafyada. Yıkıntıların içindeki topraktan papatya çıkartmaya çalışırız sürekli.
Hayatımız hep birilerine layık olmaya çalışmakla geçer.Halbuki kum saatinden akan taneciklerin bizim en değerli hazinemizi çaldığını idrak edemeyiz bir türlü. Ölüm döşeğinde bile bir şeylere layık olabilmeyi düşler dururuz ama maalesef hiçbir şeye layık olamamışızdır aslında.
Sürekli hayaller kurarız…
Bencilizdir…
Bencil olmamıza rağmen; içinde yaşadığımız o topluma tam aksi yüzümüzü gösteririz. Bizler bir hiçiz aslında…
Hayatta hep bir şeyler isterken, hiç düşünmeyiz; ”Acaba istediğim şeye ben layık mıyım diye?”
Sadece kör bir açlığın içinde kıvranır dururuz. Sürekli bir şeyler isteyip o kahrolası açlığımızı bir nebze olsun dindirmeye çabalarız.
Yıllardır süren bir açlık bizimkisi aslında…
İyi bir ülkeye kavuşmanın açlığı…
Bu uğurda çalışıp, çabaladığımızı sanıyoruz sürekli ama dedim ya! Bu topraklar motivasyon kırmak için özellikle yaratılmış adeta.
Sen çalıştığını sanırsın ama bir arpa boyu yol gidememişsin.Beyhude gönlünü eğlemişsin tarih boyunca.
Şimdi kendine sor bakalım… Ben bağımsız bir ülkede yaşamaya layık mıyım diye?
Peki ya daha iyi bir maaş almaya layık mısın?
Boş korkularla kafasını doldurduğun çocuğun; daha iyi bir eğitim almaya layık mı?
İyi bir eve , iyi bir hayata layık mısın?
Sesini içten içe duyar gibiyim.
Tabiî ki layık olduğunu söylüyorsun değil mi?
Tabii ki sen de herkes gibi; iyi bir hayatı hak ettiğini söyleyeceksin değil mi?
Tabiî ki sende haksızlıkları hak etmediğini söyleyeceksin değil mi?
Kusura bakma ama ne sen , ne de ben şu an yaşadığımızdan veya yaşayacağımızdan daha iyisini hak ediyoruz!
Hak etmiyoruz arkadaşım…
Ne daha iyi bir gelecek , ne de daha iyi bir yaşam…
H-A-K E-T-M-İ-Y-O-R-U-Z!!!!!!
Neden mi?
Çünkü…
Hayal kurmuyoruz arkadaşım! Hayalleri arkadan bıçaklanarak öldürülmüş bir toplumda yaşıyoruz… Ne daha iyi bir Türkiye hayal ediyoruz, ne de daha güçlü bir toplum…
Sadece tüketiyoruz. Tarlalara dadanan çekirge sürüleri gibiyiz adeta. Bu ülkenin tüm kaynaklarını tüketiyoruz, ama aynı zamanda kendi beyinlerimizi de yiyoruz. Bizimkisi değerli arkadaşım çok farklı bir yamyamlık türü…Bunu asla tedavi edemeyiz…
Çok mu karmaşık geldi sana yazdıklarım?
Anlamadın mı hiçbir şey?
Daha basit cümlelerle anlatayım o zaman!
Ne idüğü belirsiz bir savaşta onlarca şehit verirken ”ateş düştüğü yeri yakar…”diyen ama aslında timsah gözyaşları döküp normal hayatımıza devam eden ve sus pus kalan; sen ve ben değil miyiz?
Dünyanın en pahalı elektriğini-benzinini-doğalgazını-etini-sebzesini homurdana, homurdana tüketmemize rağmen, dut yemiş bülbüle dönen; sen ve ben değil miyiz?
Her gün, yeni bir rant kapısının birilerinin tekeline girdiğini bilerek bu ülkede yaşamaktan mutluluk duyan; sen ve ben değil miyiz?
Çocuğumuzun üniversiteden sonra işsiz kalacağını bile,bile geleceği hakkında polyannacılık oynayan sen ve ben değil miyiz?
Seni , sen yapan tüm değerleri ayakları altına alan birileri varken , ”aman , bize ne! Biz mi kurtaracağız sanki bu vatanı?” diyen sen ve ben değil miyiz?
”Bana dokunmayan yılan bin yaşasın…”diyen, yine sen ve ben değil miyiz?
Yanlışlar karşısında susmayı kazanç sayan sen ve ben değil miyiz?
Tüm bunlara rağmen daha nasıl iyi bir geleceğe layık olduğunu düşünüyorsun? gerçekten anlamıyorum…
Anlamıyorum…anlayamıyorum…
Layık değilsin güzel kardeşim. Sen güzel bir istikbale , güzel yarınlara layık değilsin!
Ve sana acı bir itirafta bulunayım mı?
İlkeli olmadığın sürece layık olamayacaksın…
Hayal kuramadığın sürece layık olamayacaksın…
Sesini yükseltemediğin sürece layık olamayacaksın…
Şimdi sana soruyorum…
O GÜZEL GELECEĞİ ÇOK MU ARZULUYORSUN ?
O halde işe ilk başta beynindeki duvarları yıkmayla başla…Sesini yükselt ve ben daha iyi bir GELECEK istiyorum diye haykır tüm Dünyaya!
Ve hiç olmazsa bu uğurda bir şeyler yap…
Tıpkı bir zamanlar Büyük önderimizin yaptığı gibi…
O başardı…Sen neden başaramayasın ki?
Korkuyor musun? Korkma…Şunu bil ki ülken için bir şeyler üretmenin verdiği cesaret, senin korkularını mezara yollayacaktır…
Üret ki, senin çocuğunda yıllar sonra bu yazıyı okuyup ”Acaba layık mıyım?” diye hayıflanıp durmasın…
Merak etme…Mevcut olduğun kudret , damarlarında ki asil kanda mevcuttur…
