Dansöz
Hasretlerinin bağrına yazıverdi notaları
Hüzünlü nağmelerin bedeniydi davulun zarı,
Ağlamaklı nağmede
Oynadı kadın.
Kıvır kıvır bedeninin yılanlığından
Sağır kandırmacaların oynaklığında
Ağladı kadın,
Dansöz havalarının ritminde…
Gassan Satar
*
“Eğer müzik ruhun gıdası ise dans etmek, bedenin ilacıdır.” Sözcükleriyle örüntülü bir tümce ilgimi çekti!
Dans etmeyi meslek edinmiş kadına dansöz denilmektedir. Dansöz sözcüğünün kökeni Fransızcadır. Dansöz, bir bakıma sanatçıdır. Mesleğini yürütür. İzleyenlerini eğelendirmeyi amaçlar. Onların yaklaşımlı duygularını devinimler.
Yönetmen Şâmil Yılmaz ve oyuncu Sezen Keser’in verdiği bilgilerle dansöz sözcüğü üzerinde kısaca duralım. Bu konuda alternatif tiyatro kavramını ve tiyatro yapmanın inceliklerini aktarmak çabası amaçlanmıştır.
Yılmaz’ın değerlendirmesiyle : “Dansöz, oryantalin ritüel (ayinle ilgili) kökenlerindeki unutulmuş bir çekirdeğin öyküsünü anlatır. Oryantal, erkek eğlencesi ve bakışı için değil, kadınların kendi fiziksel ve ruhsal gelişmeleri için ortaya çıkmış bir uygulama biçimidir.”
***
Şimdi asıl amacımıza dönüş yapalım. Bu konuyu ele almamızın asıl nedeni: Bundan birkaç yıl önce medya ortamında ya da “Facebook” ta yazdığım yazıların okunma sayıları binlerce (1000) rakamları buldu. İnsanlarımız okumaktan öylesine uzaklaştılar ki, bu rakamlar yüzlere (100) düştü. Ne yazık ki, kimi zaman yüzü bile yakalamıyor. İlginç ya da düşündürücü değil mi?
Buradan devinimle geçtiğimiz günlerde Facebook ortamındaki “Hikâye” bölümüne yüklediğim bir dansöz görüntüsünün beğeni rakamı çok yüksek düzeyde seyretti ve bu yazıyı yazmaya yöneltti.
İnsanlar okumaları yerine dansöz görmeyi yeğliyorlar, kanısına vardım. Hoş ve eğelendirici izlemelere koşut yoğun okumalar dilerim.
*
“ Ne kaldı söylenecek
Hayat ölüm üstüne,
Her yaşadığın gün
Düğüm düğüm üstüne,
İşte dünya böyle bir yer
Aynalarla kaplı her yer,
Ağlayan kendine ağlar
Gülen kendine güler! ”
xxx
*
