Her gün hayretler içerisinde kalıyorum, bu nasıl iş böyle diye. Devletin en temel kurumları kurcalandıkça pis kokular yayıyor, hem de en güvenilir en vatanperver kurumlar olarak bize telkin edildikleri halde.
Hayret ki ne hayret; bu kurumların yönetim kademelerindeki bürokratlar hani uzaydan falan gelseler, yada müstemleke valileri gibi yukarılardan bir yerlerden gönderilseler gam yemeyeceğim. Düpedüz Anadolu çocukları, ha biraz zengin ha biraz fakir, aşağı yukarı aynı sınıfın insanları.
Bana eğer şunu derseniz vallahi gülerim” İslamcı, şeriatçı, irticacı yobazların Amerikan işbirliği ile vatanı bölme girişimleri”
Ben kimsenin kefili falan değilim,lakin eğer bir kurum tartışılıyorsa ve yetmiş yıldır da falso veriyorsa, yada mevzilerimi “gaptırmam” diye olmadık hukuksuzluklara ( hem de rejimi koruma adına) aleni olarak tevessül ediyorsa bu işte bir iş var derim. Bu kadar yırtınmalar ve feveran etmelerin vatan aşkından olması mümkün değil.
Bütün amaç mevziiyi kaptırmamak,
Yukarıdaki “düpedüz Anadolu çocukları” cümlesine geri döneceğim, “ha biraz zengin ha biraz fakir, düpedüz Anadolu çocukları”
Peki neden çıktıkları topuru beğenmezler, geldikleri yeri inkar ederler, ekmeğini yedikleri bu toprağın insanına ihanet ederler?
Hiç durmadan ,aralıksız düşünüyorum, “geldiği köyün suyunu, ekmeğini birden bire nasıl unuturlar?”
Sadece bir tek şey geliyor aklıma ”sonradan görmelik,sadece mevkili ve itibarlı yaşama ihtirası, bulunduğu mevkiinin önemini idrak edememe ve mankurtlaşma”
Bu hafta bende “atıp-tutma” bol, atıp-tutmaya devam edeceğim. Mesela; eğer bir kişinin tüm gayesi “gırtlak” ise ve tesadüfen hukuk mesleğini seçmişse o hukukçuda meslek onuru falan aramak beyhude, hele tüm amaç rahat yaşamaksa………
Meslekler ülkemizde istenildiği için, sevildiği için tercih edilmez büyük çoğunlukla. Üniversite sınavlarında öğrenci nereyi kazanırsa, bu mimarlık ta olabilir, hukukta, öğretmenlikte, neresi nasip olursa.
Eğer, yetiştirdiğiniz gencin kültürel alt yapısı zayıfsa, midesi boş ise ve mesleğini de tesadüfen seçmişse,
“Ordu komutanı olsa ne yazar”………..
